Adam sinirden küplere binmiş bir şekilde turluyordu salonu genç kadın bir çaresiz bir şeyler demesini beklercesine susuyordu ama susmak bazen iyi değildir emin olun.
"Bunun olabileceğini bilmiyor muydun? Nasıl böyle bir tedbirsiz davranırsın veya bilerek yaptın değil mi? Tabi ya nasıl düşünemedim Eliz ile beni ayırmak için yapamayacağın şey yok, seni adi.."
Genç kadın duyduklarını sindiremiyordu sadece ağlıyordu oysa tek yaptığı deli gibi sevmekti belki yaptığı hataydı ama hayatı boyunca yaptığı en güzel hataydı, elini karnına koyup okşadı varlığını hissediyordu annelik duygusu böyle olsa gerek.
"Elizin kulağına nasıl gittiğinin bir haberi var mı? Eliz duymuşsa ailemde duymuş demektir istemiyorum anlıyor musun? Seni de onu da belki de benden değil nerden biliyorsun?"
Kadın oturduğu yerden kalkıp genç adamın yanına kalbinde ki kırıklıkla gitti elini tutmak için uğraştı ve adam kadına yenildi. Genç kadın tuttuğu sıcacık eli karnına götürdü.
"Hissediyor musun?" Genç adamın yüzü değişti mutlu olup olmamakla kararsız bir yüz ifadesine büründü ama elini genç kadının karnından çekmedi.
"Benim tek suçum seni sevmekti, amacım kimseyi ayırmak değildi Üzgünüm ama sorun diğer şu an ellerinin altında hissettiğin cansa yok sayabilirsin" sustu bir süre genç kadın sonra ekledi "dediğin gibi senden değilse"
Genç kadın yediği tokat ile yere savrulduğunda genç adam umursamaz bir tavırla son kırıcı lafları ekledi "Bu kadar basit olduğunu bilmiyordum gözümü açtın teşekkür ederim"
Genç kadın savrulduğu yerden ağrı ile kalkıp kapıya yöneldi artık bu evde ki adam aylardır sevdiği adam değildi.
Biliyordu.
Genç kadın gülerek girdiği apartmandan ağlayarak çıkıyordu ne yapması gerektiğini bilmiyordu, ailesine tercih ettiği bu adama son iyiliğini yapacaktı onu bu sefer mutsuz değil mutlu edecekti her ne pahasına olursa olsun.
Bir zamanlar aynı yurtta kaldığı Tüline telefon açmaktan çekinmedi, Tülin iki senelik stajerliğinden sonra doğumhane bölümünde ebelik yapıyordu her seferinde genç kadını arayıp bebeklerden ve onların mutlu ailelerinden bahsetmeyi ihmal etmezdi, genç kadın da Tülini can kulağı ile dinlerdi belki yaşça küçüktü Tülin genç kadından, ama en zor zamanlarında yanındaydı ama şimdi işi daha da zordu bir Can'dan hele ki sevdiği adamdan olan minik bir Cana kıyacaktı, eli telefona gider gitmez bir arama geldi ona tabiki de Tülinden
"Ayy inanmazsın Berna, bugün tam iki saat arayla kucağıma iki erkek, iki kız bir görsen"
Işte tam bu sırada genç kadın tutamadı daha fazla hıçkırıklarını ağlamaya başladı telefonun ucunda telaşlı bir Tülin bırakarak, tek dediği "Hakanı ara, kürtaj için gerekli olan herşeyi başlatsın bir açıklama bekleme lütfen, geliyorum" telefonu kapatıp bir taksiye atladı ne yürümeye ne de konuşmaya hali kalmıştı Bernanın, taksiden indiğinde onu Hakan karşıladı tabikide şaşkındı Berna evli değildi ve bildigi kadarıyla bir ilişkisi yoktu nasıl olur gibisinden bir yüz ifadesi vardı ikisinde de.
"Bir şey sorma Hakan, yaklaşık 2,5 aylık bir şeyler yapılabilir mi?" Artık gözü o kadar dönmüştü ki genç kadın, içinde ki canı hiçe sayıyordu
"Berna üzgünüm bebek rahime yerleşmiş sayılır seni kadın doğum uzmanı Melike Hanıma yönlendiriyim ayrıntıları onunla konuşun"
Tülinle Melike Hanımın odasına geldiğimde beni hoş karşıladı hangi kadın doğum uzmanı bir anne adayını kötü karşılayabilir ki?
