AntiAşk (TAMAMLANDI)

Bölüm 7

  ' Bir tutkudur yaşamak demeye dilimiz varda
Tutkuyla yaşamaya gücümüz kaldımı aceba ?'

    1 hafta sonra

   Aylin yavaşca ayaklanmış ve Cahit kendi evine getirmiş 'Kaan ile birlikte burada kalın gerekirse ben giderim ' demişti Aylin ise kabul etmemişti.  Sonuc olarak gelmek zorunda kalmıştı.
   
Neden oraya getirdiğinin cevabı Cahit te yoktu ama Aylinin gelme sebebi çaresizlikti. Kimsesi yoktu işte emanetini bırakabileceği. Bir hafta öncesi kalkıp hastaneden çıkmaya çalışmış Cahit izin vermemisti.

   Sabah gün  ağarmaya başlarken Aylin bir nebze uyuyamamıştı. Kaan ablasınin kollarındaydı tekrar.Bir anne gibi sarıp sarmalamıştı. Ama kendisi ister istemez tedirgindi. Sonuçta bir yabancinin evindeydi. Gerçi hoş bir haftada alışmışti Cahit e . Hem doktoruydu hemde dostu.
Kaan ı uyandırmamaya gayret ederek kalktı yataktan. Ses etmeden kapıdan dışarı çıktı. Elini yüzünü yıkadıktan sonra mutfağa girdi. Kalvaltı hazirlamaya koyuldu. Çaydanlığı ocağa koyduktan sonra utana sıkıla buz dolabını açtı. Aslında dolapta hiç birşey yoktu. Ama ne diyebilirdi ki ? Dış kapının açılıp kapanma sesini duyduğunda yönünü döndü. Kapida ellerinde poşetlerle giren  Cahiti görmesiyle gülümsedi.

'Şey ben mm şey kahvalti hazirlamak istedim işe gitmeden yersin diye. '

Ellerindeki poşetleri tezgaha koyarken gülümsedi.

' Kendini yorma güzelim '  

'Hı'

Bir an afalladı ikiside. Cahit elini ensesine atti dudarinı birbirine bastırdı boş bulunmuştu.

' Şey ben bir an ağzımdan kaçtı .

'Önemli değil' diyemedi Aylin. Utanmıştı. Al al yanaklarıyla baktı Cahite. Çift gözgöze bakarken ortamı çaydanlıktan gelen fokurdama sesi bozdu. Aylin çayı demlerken Cahit aldıklarıni yerlestiriyordu.

Birlikte bir yarım saat zaman geçirdikten sonra kahvaltı hazırdi. Kadın utangaçtı adamsa acılı. Korkuyordu Sedef sanmaktan. Kendini kaybedip Aylinide kaybetmekten korkuyordu. Aşk yada hoşlantı değildi bu. Benzerlik kafasını karıştırıyordu. Amacı Ayline ulaşmak değil onu kurtarmaktı.

  Kaanın uyanmasıyla bir aile gibi kahvaltı etmişler Cahit işe gitmek için ayaklanmıştı. Alışkın değildi aile gibi ortamlara o sebeple ki bugun yuzunde guller açıyordu.

' Kendine çok dikkat et ilaçlarını ihmal etme iç. Oldu mu?' m
Kafasını salamakla yetindi Aylin. Ne garip bir sey di. Sadece doktoru olan bir insan kendisine bu kadar yakin davraniyor her konuda düşünüyordu.  

Cahit evden ayrıldık sonra arabasına bindi. Dikiz aynasindan baktığında gulumsedigini fark etti.

- Ne gülüyorsun ? Diye söylendi.  Kendine hayret ediyordu.  Sedeften sonra ilk defa gülümseyerek bakıyordu aynaya. Aslında hayat biraz basit biraz zor birazda karışık ti. Yaşadığımız her olay birbirinden tamamen farklı duygulara sebep oluyordu. 
Gaza köklendi  mesaisine yetişmek için.

  Aylin eve sanki daha önce gelmiş gibi hemen alıştı. Evi temizlemeye koyuldu. Hastaydı ama boş durmakta istemiyordu. Zaten misafir olduğu bu evde birde boş boş oturmak olmazdı. Geçen bir kaç saatin ardından temizlik işi bitmiş akşam için yemek hazırlamaya koyulmuştu. Kaan gün içerisinde televizyon izlemiş  sıcacık evin keyfini çıkartmışti.

Dolapları karıştırdıktan sonra yemeğe etli  fasulye yemeği yapmaya karar verdi. Hemen işe koyuldu .

Hava kararmaya başlamış Cahit mesaisinin bitmesi için sabırsızlanıyor iki de bir saatine bakıyordu. Evde misafiri vardı sonuçta . Saatin yedi olması ile hastanede son işlerini halledip çıktı. Ne yapacaktı şimdi sıcak ekmek alıp evinimi gidecekti. Bu büyük bir şeydi onun için. Ne kadarda güzel birşeymis evde bekleyenin olması diye düşünmeden edemedi. 

   Aylin yemekleri yapmış masayı dahi kurmuştu. Haliyle cok yorgun düşmüş  Kaan'ı uyuturken epeyce düşünmüştü. ' Biz burada ne sıfatla bulunuyoruz ?' Aklında dönüp durdu bu soru. Bekar bir kızın bir erkekle hatta bekar bir erkekle aynı evde olması tabiki hiçte uygun değildi. Cahit ile bu konuyu konuşup evden ayrılmaya karar verdi. Gelen kapı sesini duymasıyla yavaşça kalktı yataktan ve salona doğru adımladı.

  Cahit eve geldiğinde etrafi saran yemek kokusuyla afalladi. Belkide ilk defa evinde yemek kokuyor hatta ilk defa etraf derli topluydu.  Lavobada ellerini yıkayıp çıkarken Aylin e rastladı. Karşısında tebessümle 'Hoşgeldin ' diyen kız kalbinin en derinlerine sakladığı mutluluk kırıntılarının yeniden harekete  geçmesine sebep oldu. Hızla çarptı kalbi. Uzun zaman olmuştu böyle hissetmeyeli.
  ' Hoh..oşbuldum ' diyebildi. Ikili birlikte mutfağa yöneldi. Yalının yemekleri servis etmesiyle 

'Keşke zahmet etmeseydin'  ama ellerine sağlık çok lezzetli görünüyorlar ' ddi.

' Ne zahmeti olurmu öyle şey ' diye cevapladı Aylin. Yenilen yemeğin ardından beraber mutfağı topladılar. Aylin her ne kadar yardım istemesede Cahit itiraz edip yardım etti. Hem Aylin hasta hem de misafirdı.

Salona geçip oturduklarında  Aylin i dinlemeye başladı Cahit..
- Her şey için çok sağol ama biz sabah burdan ayrılacağız . İnan burada ka uygun degildı anlıyorsun inşallah beni. Allah senden razı olsun çok yardımın dokundu bana ama gitmemiz lazım. '
  Genç adam donup kalmıştı. Ne dese durdurabilirdi ki haklıydı sonuçta. El elalemin diyeceği  pek umrunda değildi tabiki ama Aylin in kötü konuma düşmesini istemezdi.

  - Sen evlensene benimle .

- Neeee ??

Bir anda ettigi teklif  Aylin kadar Cahitide şaşırtmış bozguna uğratmıştı. Aniden geldi bu fikir aklına

-Sey bak Aylin yanlis anlama maksat kağıt uzerinde olsun en azından Kaan guvende olur kimsesiz olmaz .

- Yani ben ölunce mi ?

O an yuregine kor düştu genç kızın. Ölumden korkmuyordu da kardeşi vardı işte ardında. Gözyaşlarına mani olmadı. Zaten bu gune kadar sıkmıştı kendini . Hasta degil gibi davranıyordu. İste zalim hastalık arada bedenini bozguna uğratsada  dayanabildiği yere kadar dayanacaktı.

  -şiştt sen ölmeyeceksin sakin ol ! Dedi Cahit genç kizi kolları arasına aldı. Birlikte ağladılar. Aylin şaşırsada adamın kendisine eşlik eden gözyaşlarına ses etmedi sormadı dahi . bir sure birlikte ağladıktan sonra Cahit kollarıni omuzlarına indirdi Aylinin gözyaşlarını silerken
  - Bak sen istemiyorsun ama ben Kaan icin test yapmak istiyorum inan bana kurtulacaksın anlaştıkmı ?

Cevap veremedi Aylin hıçkırırken . Başını tamam anlamında sallamakla yetindi.

- Ayriyetten evlenmek istememde bir kaç avukat arkadaşımdan aldığım bilgilere göre rahatsızliğından dolayi devlet koruma altına almak isteyebilirmiş Kaan ı . Bu sebeple maksat işimizi sağlama almak.

- Neden bu kadar ilgilisin bizimle ? Diye sordu Aylin. Ne cevap vermeliydi ki Cahit. Henuz kendisi bilmiyordu cevabıni.

  Aklina Sedef geldi. Sedefin ilk öldüğü zamanlar boyle oluyordu. Dili lal oldu kulağı sağır duymak istemedi bu soruyu. Aklına bir an Sedef geldi. Ne zaman aklına gelse ufak çaplı bir kriz geçiriyordu. Tamamen psikolojik. Kulakları çınlıyor vücudu uyuşuyordu. Sendeleyerek ayağa kalktı.

- Cahit ! Şey Cahit bey  ne oluyor ? Iyimisiniz?

  Elleri ile dur işareti yaptı. Odasına doğru yönelirken . Sedefin her saniyesi gözlerinde canlanıyor her sözü kulağına işliyordu. Sanki Sedef yanında da aldıp verdiği nefes tenini yakıyordu. Odasına geçer geçmez çekmecesinden ilaç alıp ağzına attı. Aninda sakinleştiriyor du ilaç onu . Uykuya daldı.

  Aylin şaşkına ardından bakmış 'Aceba kötü birşey mi söyledim' diye kendi ile çelişkiye düşmüştü. Kardeşinin yanına yatıp sarıldı. 'Herşey senin için ' diye fısıldadı kulağına  . Yastığa başını koydu ve yeni güne göZlerini yumdu.