‘Magandang umaga…Lord Argentine…’
<Nakatayo si Icarus sa may pinto ng kwarto at nakatingin kay Argentine habang dahan-dahan itong bumabangon mula sa pagkakahiga…>
‘Good Morning….’
‘Ayos na po ba ang pakiramdam niyo Master?’
‘Well…sort of…There were just some wounds which are still getting on my nerves…’
‘Ganun po ba…’di bale po…kapag kaya niyo na…aalis na tayo rito para madala kayo sa ospital at pagalingin ang mga sugat niyo…patawad po medyo nahuli ang dating namin…’
‘What is that apology for? I didn’t ask yah to save me…And it’s me who should give you thanks….’
‘Pero hindi ko naman po magagawang pabayaan kayo Master…’
‘You’re here for that something, right?’
‘Master…Gusto ko pong malaman…maaari po ba?’
‘Hmmm…Well…it’s about your creator…’
‘Huh…si...Max po?’
.
.
.
.
.
.
.
.
[SA MAY LIKOD NG BAHAY…]
Haaaay…
Kailan kaya kami makakauwi….
Miss ko na ‘yung kama ko…
<Na hindi naman akin…>
Pambihira…
Dami kong iniisip!
‘Di ko alam kung anong uunahin…
Hay!
Kaasar naman kasi naiwan ko ‘yung cellphone ko ‘dun sa bench!
Lanjoh!
Wala tuloy kaming communication ‘dun sa bahay!
Siguradong sobra silang nag-aalala ‘dun!
Hindi ko tuloy masabi sa kanila na ligtas na ngayon ang Boss nila!
Waaah!
Gusto ko nang magpahinga…
Pero ayaw pa ng isip ko!
Kaasar!
Hmmm…
Wala na naman akong problema kay Argentine….
Mukhang maayos na naman siya ngayon…
Mabuti naman…
Ito lang kasi si Icarus!
Lakas tama…
Bakit kaya ganun ‘yun?
Hmmm….
Speaking of Sungit!
Ayon siya’t papalabas ng bahay…
Kakausapin ko ba?
BINABASA MO ANG
VERSUS HACKER BOY
FantasyShe’s an Addicted Gamer…He’s a Genius Hacker… Minsan na silang nagsagupaan sa Virtual Realm at isinumpa ang isa’t isa But the Game isn’t over yet! Since this Reality…is indeed their true Battlefield!
