In The Name Of Love (A Masochist's Love)

Chapter 6

pag-alis nya, tears began to fall from my eyes.

Bat ganun? nung nakaharap ko ulit sya, bigla nalang bumalik lahat, lahat ng masasaya naming ala-ala. Parang gusto ko syang yakapin nun pero nagkunware nalang akong masaya sa pinaplano kong pagtulong sakanya.

Pag alis nya, parang gusto ko nalang bawiin yung sinabi ko at sabihin na lang sakanya ang totoo but in the back of my mind, it says, don't! He's happy now with someone, just let him be.

Totoo naman ih, kahit gusto kong sumaya sa piling nya, wala na rin, mahal na nya si Destiny.

Pinunasan ko ang mga luha ko at aalis na sana nang may makitang dalawang babaeng nakatayo sa harapan ko.

"where do you think you're going?" maarteng pagkakasabi ni girl1

hindi ko sila pinansin at nagdere deretso ko pero

*BOOGSH!

naitulak nila ako sa trunk ng puno kaya napaupo ako.

"ouch! bakit ba?" sabi ko habang hinihimas ang likod ko. Wala ako sa mood makipag away ngayon. Saka hindi ako nakikipag away sa babae.

"Slut! ang kapal ng mukha mo ahasin si Des tama nga kami, kinoclose mo sya para mapalapit ka kay Rever! You're just a part of his past at wala ka ng magagawa dun!" girl2 tapos hinila nya buhok ko sa may anit making me lift off the ground.

"Aray ko! ano ba?! wala akong alam sa sinasabi nyo!" lalo nya pang hinigpitan yung pagkakahila nya at sinampal pa ko ni Girl1

"You liar! ang kapal ng mukha mong kalabanin si Des huh! You're nothing compared to her so please back off! Hindi lang kmi ang gagawa nito sayo kapag tinuloy mo ang balak mong pag agaw kay Rever!" girl2 said G na G talaga silang lahat sakin.

Binitawan ako ni Girl2 at pinagtatadyakan nila ako. Grabe ha ang sakit ng mga 3 inch nilang boots. Kung di lang talaga ako depress, pinatulan ko na to e

"Yan! dapat lang sayo yan! Kapal ng mukha" di ko na alam kung sino nagsasalita kasi nakasubsob na ako sa damuhan

"Bitch! Slut! Liar! Plastic!!!! aaaaHHrrgg!!"

grabe pano nila to nagagawa sa may sakit sa puso T.T

Nang matapos sila, iniwan na nila ako. Wala na akong lakas para tumayo. Ako na nasaktan emotionally at physically! Siguro nga deserve ko to sa biglaang pag iwan ko sakanya nun. Dati lahat parang ang gaan gaan ng loob sakin at nakangiti kapag dadaan ako, pero ngayon, parang lahat sila gusto na lang ako mawala at patayin. Ganun ba ako kasamang tao sakanila? Kung kaya ko lang talaga sabihin kung bakit ako nawala e. Kaso alam kong walang maniniwala sakin. Siguro eto nga ang mga consequences na dapat kong harapin sa pagbalik ko. Ang kainisan at kutyain ng mga tao. Titiisin ko to hanggat kaya ko, hanggat kaya ng puso ko.