"Siyah.Gördüğüm renk sadece buydu.Bulunduğum yer bir boşluktu.Siyah bir boşluğun içindeydim.O'ydu.Yanımda değildi.Her zamanki gibi.Bana çok uzaktaydı.Onu zor seçiyordum.Elimi uzattım.Ağlamaya başladım.
"Beni kurtar!" diye bağırdım.
Çünkü hiçbirzaman mutlu olamayacağım bir hayatın içindeydim.
Kendimi kandırıyordum.
Öylesine yaşıyordum ve mutlu gözükmeye çalışıyordum.
En yakın arkadaşım bile beni bıraktı.
Seni daha yeni bulmuşken kaybedemem.Sen benim herşeyimsin anne.
Ölmek ve senin yanında olmak istiyorum.Çünkü herşeyden bıktım.
İlk kez aşık olduğumda ne yapacağımı söyleyen bir annem yoksa yaşamanın ne anlamı var ki?
Seni seviyorum anne.Seni çok seviyorum.Sen benim yanıma gelemiyorsan ben senin yanına gelirim."
(yazar:Bu Özge'nin bir mektubu.)
Okuduktan sonra "Mektubun güzelmiş.Bunu ona ulaştırırım." dedi alayla.
"Hadi ama." dedi .Kahverengi gözlerinde görebildiğim tek şey nefret ve öfke parıltısıydı.
"Herkesin bir yeteneği vardır sarışın"
"Cevap ver bana !" deyip duvara tekme attı.Ellerim bağlıydı.Bomboş biryerdeydim.Sadece duvarlar ve ikimiz vardık.
Korkuyordum.
"Bunu oklarım ile yaptım!Tamam mı?Ellerimi çöz ve gideyim.Lütfen"
"Demek ok ve yay kullanmayı biliyorsun."
"Çok iyi biliyorum ve şuan elimde bir tane olsaydı ilk iş seni öldürürdüm."
"Zaten yaptığın tek şey bu.İnsanları öldürmek."
"Evet.O ölümü hak ediyordu."
"Hayır.O benim.."
"Senin?"
"Annemdi.Masum gibi görünüyorsun ama,değilsin.Siyahın en sevdiğin renk olduğunu söylemiştin.Sen de siyahsın.Herşeyinle Özge."
Özel bölümlerin hiçbirinin şuan ki hikaye ile alakası yoktur .Bir çeşit spoi *-*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek
Ficção AdolescenteHERŞEY YALANLAR ÜSTÜNE KURULU.İYİYİ Mİ , KÖTÜYÜ MÜ SEÇECEKSİNİZ? 17 yaşında bir kız.İçine kapanık ama güçlü bir kız.Annesini küçükken kaybetmiş bir kız.Ve kanlı işlerden uzak duramıyor.Tek düşündüğü şey annesinin intikamı haline gelmişken bir kişi b...
