Another Moment
title; พ (POR)
pairing; hwang minhyun x ha sungwoon
#atmm
ปล่อยให้ตัวเองต้องสูญเสียอีกกี่ครั้งถึงจะรู้จักรักษา
ขอให้แน่ใจว่า เธอจะไม่เสียใจหากมันช้าเกินกว่าจะคว้าใครไว้ทัน
- หนังสือ ไม่ใช่ทุกการจากลา จะพาเรามาเจอกันอีก, หน้า 77
//
เรารักกัน
ไม่สิ
เราเคยรักกัน
เขามองอดีตที่ไหลวนเวียนเข้ามาในความทรงจำ มันเป็นอดีตที่งดงาม ควรค่าซึ่งการรักษา
แต่เขากลับทำลาย
//
"วันนี้เป็นไงบ้างครับ?" ฮา ซองอุนหันไปมองคนถาม เขาเลิกคิ้วนิดหน่อย ก่อนจะเอ่ยตอบ
"ก็ดี"
"ก็ดี?"
"อือฮึ" คนเด็กกว่าขมวดคิ้ว
"ไม่มีอะไรเป็นพิเศษเลยเหรอครับพี่?"
"พิเศษยังไงล่ะ ถามก่อน"
"อย่างเช่น" ฮา ซองอุนมองฮวัง มินฮยอนที่ยิ้มให้เขา มันเป็นรอยยิ้มที่งดงาม เขาเห็นความสุขในดวงตาคู่นั้น
"วันนี้เราได้เจอกันไงครับ" เขายิ้ม
"เนี่ย เธอก็รู้อยู่แล้วว่ามันพิเศษ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องถามเลย"
"ผมก็แค่อยากรู้นี่ครับ ว่าเราก็คิดเหมือนกัน"
กลิ่นกาแฟส่งกลิ่นอบอวลในที่แห่งนี้
ข้างๆ เขามีเครื่องดื่มรสขม ผสมคาเฟอีน
ข้างๆ อีกคนมีน้ำผลไม้ มันให้ความรู้สึกที่ดูสดชื่น
ต่างจากเขา
ที่ดูขมปร่า
//
เรารักกัน
ไม่สิ
เราเคยรักกัน
ฮา ซองอุนมองฮวัง มินฮยอนที่นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะทำงานทางด้านหนึ่งของห้องนอน อีกคนสวมแว่นสายตากรอบใส สายตาครุ่นคิด เพ่งเล็ง และจดจ้อง ราวกับไม่รับรู้ถึงการมีอยู่ของเขา
ฮา ซองอุนเหลือบมองนาฬิกา
ตอนนี้มันควรจะเป็นเวลานอนหรือเปล่านะ
เขาครุ่นคิด
สองขาเดินไปหาคนรักที่นั่งจมจ่อมอยู่ตรงนั้น
เขาก้มลงโอบกอดอีกคน
"นอนได้แล้วนะ, เด็กดี"
อีกคนได้แต่ชะงัก ก่อนจะยกมือขึ้นมาลูบแขนเล็กที่โอบกอดลำคอของตนอยู่
"อีกนิดนึงนะครับ ใกล้จะเสร็จแล้ว พี่นอนก่อนเลย"
"เธอไม่กอด พี่นอนไม่หลับหรอกนะมินฮยอน"
"งอแงจัง งานผมจะเสร็จไหมนะ?" คนเด็กกว่าแกล้งถาม
"นอนกอดก่อนไม่ได้เหรอ?" เขายิ้มขำ
"โอเคครับที่รัก งั้นเราไปนอนกันนะ"
