Stolen Memories | Stony Au

11

Tony bilekliğine dokunup zırhın tamamının vücudundan ayrılmasına izin verdi. Parçalar bir bir gözden kaybolurken, ellerini Steve'in boynuna sarmış, onu daha da kendine çekmişti. Steve sözüne sadık kalarak gözlerini aralamıyordu, ancak karşısındaki adamın beline ellerini götürdüğünde dokunduğu şey zırh olmadığı için sözünü tekrar düşündü.

Steve alnını onun alnına dayayıp fısıldadı. "Kim olduğunu bilirsem bir şey değişmez, yine seninle kalırım"

Tony yavaşça geriye adımlayıp ondan uzaklaştı. Steve iç çekmiş ancak gözlerini açmamıştı. Sanki gittiğini biliyor, ona vakit tanıyor gibiydi. Tony onun hayran olunası yüzüne tekrar bakıp arkasını dönmüş ve olabildiğince hızlı bir şekilde uzaklaşmıştı.

Steve birkaç saniye sonra gözlerini açtığında, onu yanında dururken bulmayı gerçekten çok istemişti.

×

Mezuniyetten sonra herkes kendi halinde yaşamıştı. Natasha yine haftada iki kez Tony'e uğruyordu ama artık eskisi gibi hissettirmiyordu. Tony okul zamanında ailesini düşünecek vakti bulamamıştı ama şimdi boş ve sessiz bu evde ne kadar yalnız kaldığını hissediyordu.

O gece hakkında Natasha'yla konuşmamıştı, Natasha da buluştuklarını bilmesine rağmen bir şey sormamıştı.

Steve'in vakti çoğunlukla üniversite yurduna götüreceği eşyaları toparlamakla geçiyordu. Iron Man olarak bildiği kişiye hiçbir şekilde ulaşamıyordu. İşin kötü yanı, o geceden sonra Tony'den de bir şey isteyemiyordu. Tabi bu konuda suçlu olan Bucky mi, Tony mi yoksa kendisi mi pek emin değildi.

Steve, Bucky'le tartıştığı günden beri konuşmamıştı. Üniversiteye gitmeden önce onu görmek istiyordu. Aslında herkesi görmek istiyordu. Şimdiden liseye karşı özlem duymaya başlamıştı.

Telefonunu yanına çekip rahberde Bucky'nin numarasını buldu ve kısa bir mesaj çekti;

"Saat 15.00'da, Andy's'te buluşalım?"

Mesajı atıp kolileri doldurmaya devam etti. Sadece birkaç kitabı koliye koyabilmişken bir mesajla geri dönmüştü Bucky.

"Çocuklara haber veririm"

×

Steve restorana ilk gelendi. Her zamanki masalarına geçmişti, büyük ihtimalle bundan sonra uzun bir süre boyunca geçemeyecekti.

"Keyfin kaçık duruyor" Bucky onun karşısına oturup ceketini kenara attı. "Hava bugün leş gibi sıcak"

"Seni görmek de güzel Buck" yamuk bir gülümseme sundu Steve. Bucky buna karşılık ona trip atmaya çalıştığı ifadesini yumuşatmıştı.

"Beni özlediğini bu kadar belli etme kaptan"

"Çocuklarım beni özlemişler baksana Wanda" Natasha, Pietro veWanda'yla beraber içeriye girip ikisine de sarıldı.

"Tony ayrı mı gelecek?" Bucky Natasha'ya sarılırken sormuştu.

"Tony de mi gelecek?" Steve gergince Bucky'e döndü. Bucky onun bu konuda rahatsız olduğunu fark edince Natasha'yla bakıştı.

Thor, Loki ve Rhodey tam bu sorunun üzerine masaya gelmişlerdi. Bucky hala tuhaf bakışlarını sürdürüyordu.

"Ne var?" Diye sordu Steve ellerini iki yana açıp.

"Onu öpüp bunları söylemen garip dostum" Bucky dik dik ona bakmayı sürdürdü.

"Ha?" Bu sefer garipçe bakma sırası Steve'deydi. "Sen neyden bahsediyorsun? Rüyanda ne gördün yine?"

"Kafan mı güzeldi Rogers?" Bu sefer Pietro lafa dahil olmuştu.

Steve güldü. Arkadaşları bazen böyle şakalar yapıp kendisini şizofren gibi hissettirirdi. Steve bunu bile özlemişti.

Steve gülmeye başlayınca bu sefer bütün masa birbirine bakışmıştı.

"Steve..." Thor onun kafayı yediği düşüncesiyle Loki'yi dürttü.

"Hey ya!" Clint kapıyı itip masaya koştu Steve'in yanına oturdu. "Seninle gurur duyuyorum Steve, hepimiz duyuyoruz. Bence ilk öpüşmene göre hiç de rezil olmadın"

Natasha her şeyin ortaya çıktığının bilincine varmıştı, kurtarmak için debelense de bir şey değişmeyecekti. Tony'e gelmemesi için apar topar mesaj yazmaya çalıştı, ancak mesaj gitmeden telefonunun kapandığını fark edememişti. "Balo gecesi benzin istasyonunun yan tarafında Tony'i öpüyordun Steve, yoksa hatırlamıyor musun?"

"Hayır, hayır ben o gece Tony'i öpmüyordum, ben Ir-" Steve ellerini yüzüne kapatıp derin nefesler aldı. "Ben Tony'i öptüm" bunu kendine anlatır gibi söylemişti. Şimdi o tanıdık aksanı ve kokuyu yerine oturtmuştu.

Kapının sesiyle o yöne dönen ilk kişi Natasha olmuştu, Tony'e hemen gitmesi için işaret ederken Steve başını kaldırdı ve hışımla ayağa kalktı. Tony ne döndüğünü anlamaya çalışıyordu, pekala restorandan kaçtıktan sonra da düşünebilirdi bunu.

Steve Tony'den sadece birkaç saniye sonra restorandan çıktı. Tony köşeyi dönmek üzereyken bağırmıştı;

"Olduğun yerde kal seni lanet olası!"

Tony için bu ciddi bir problemin sesiydi.