The Journey of the Broken Girl

FOUR

•{Mariah Irish P.O.V.}•

"What is this place? where are we?"
walang emosyon kong tanong sa kanila kaya napaayos sila nang tayo sa harapan ko na dahilan upang mas malinaw kong nakikita yung mga mukha nila.

Nakakahanga at nakakamangha ang gandang taglay ng bawat isa sa kanila. Naaayon rin ang kulay ng damit nila sa kung ano ang kulay ng mga pakpak nila na kasalukuyang nakatago sa likod ng bawat isa sa kanila.

Tiyak na pagkakaguluhan ng mga media ang ganitong klaseng ganda. So pure, Innocent and angelic kind of beauty.

"Ito po ang Ziraya aming Dyosa, ang sagradong gubat at talon sa mundo ng Krypsxon. Ang pinakatagong lugar sa buong lupain ng kaharian ng Syfpron."
sagot sa akin nong nasa gitna na sa pagkakatanda ko ay Alfiona ang pangalan habang magalang pang yumuko sa akin pagkatapos nitong sabihin ang sagot.

Tahimik naman akong nakatingin sa kanila habang patagong pinapakalma ang sarili dahil sa narinig ko.

's***!.. where the hell is this Krypxon and Syfpron that they said placed in the world map???.. Bakit hindi ko yata alam tong lugar na sinasabi nila nong akoy nagliliwaliw pa sa buong mundo?? I didn't know or read any Krypsxon world or whatever it is nang akoy nagpapaka dora the explorer pa? Saang banda ito ng mundo??'

Kahit na gulong-gulo na ako subalit hindi ko pinapakita sa kanila. Instead I compose myself and act like I didn't hear anything unusual.

"why did you bring me here??as far as I remember, I am just silently walking along the wide road and suddenly some magnet force grabbed me and I am falling in an endless hole and then everything went black. Which part of earth is this place?"
seryoso kong tanong uli sa kanila.

Napatingin naman sila sa isat-isa na tila nag-uusap gamit yung mga mata at syaka sabay pa na nagbuntong hininga na ikinataas ng imaginary kilay ko.

"what?"
walang buhay kong tanong uli sa kanila ng mapansin ko ang pag-aalinlangan nila. Napatingin naman sila sa akin at syaka yumuko na tila parang may malaking problemang itinatago na bawal ipagsabi.

"Aming Dyosa..."
panimulang saad sa akin ni Alfiona, kaya seryoso ko lamang syang tiningnan.

"mas mainam po na sa bulwagan na natin ito pag-usapan. Sumama po kayo sa amin upang sa ganun mas maipaliwanag namin sa inyo ng matiwasay aming Dyosa ." magalang nyang sabi sa akin kaya hindi ko na mapigilang maitaas yung isa kong kilay.

I know it's weird to talk to a random creature pero hindi naman ako natatakot sa kanila kasi una hindi naman sila mukhang monster. When in fact mukha nga silang diwata or angel dahil sa ganda nila. tsk' Kaya you can't blame me kung ba't hindi ako nag fre-freak out. Maybe I'm just confused but I'm not afraid.

"why? what do you really want from me? Can you just tell me where's the road way back to the street so that I can leave this place peacefully? I know your not a normal person like me, your wings at your back is the proof. Your beauty also is beyond ordinary and you dressed up like a fairy and look at this place, this is more than ordinary. This place is enchanting and perfect. I don't belong here and don't call me Dyosa coz I'm not your Dyosa. By the way who change my outfit ? where's my clothes?"
matabang kong saad sa kanila.

"Aming Dyosa doo..." saad ng isa sa kanila na nangangalang Akile subalit hindi na nya ito natuloy dahil nagsalita na ako.

"stop! Don't call me Dyosa coz I am not your Dyosa tsk." malamig kong sabi sa kanila na ikinayoko nila.

Napagdesisyonan ko na lamang na tumalikod sa kanila at magsimulang maglakad papasok sa masukal na gubat ng mapagtanto ko na wala akong mapapala sa kanila.