Something Extraordinary

Chapter 3: Aithéros Academy

Alexa Maureen

Nakadungaw lang ako sa labas ng bintana ng kotse na sinasakyan ko, habang papalabas ng bayan kung saan ako naninirahan. Nakapangalumbaba lang ako at nakatitig sa kawalan. I am too much pre-occupied for a longer time and for a certain thing. It seems like I'm still in an aftershock and my mind can't think of anything. Inaasahan kong sa aking paggising kaninang umaga ay isang normal lamang na araw ang bubungad sa akin, but it's not, I'm probably wrong. Hindi ko inasahan na isang panibagong araw na naman ang aking kahaharapin, isang panibagong araw at bagong pamumuhay. Kinakabahan ako. Hindi ko alam ang aking iisipin at mararamdaman.

And After what I have been encountered last night, I need a couple of days to atleast rest and relax myself.

"Bakit naman napaka-aga ng transferring ko? Hindi ko pa naaayos ang form ko. 'Ni hindi man lang ako nakapagpaalam ng maayos kay Amaia or atleast kay grandma na lilipat na'ko ng school." panimula ko sa namumuong katahimikan sa loob ng sasakyan ni Axis, the blonde guy last night na may nakakamanghang kapangyarihan.

You see, I'm referring to my transferal into another university. The university for extraordinaries that they called Aithéros Academy. At ngayon ding araw na ito pala ang pagpunta at paglipat ko sa lugar na iyon. Sa lugar ng mga kakaibang tao. Sa lugar ng mga may extraordinary abilities na kagaya ko. At hindi ko lubos maisip na makita ang sarili ko na makakasalamuha ang mga kagaya kong may kakaibang abilidad sa katawan. It's too much to handle and in the first place, I don't really know what they are capable of. I'm curious and yet I'm afraid.

Kaninang umaga, nagulat na lang ako nang biglang dumating sa aking school sina Axis at Kassy para sunduin ako. I'm expecting a week to pass bago ako lumipat ng Aithéros dahil kailangan ko pang i-drop ang mga enrolled subjects ko ng second sem at mag-ayos ng transferee form. Kailangan ko ring kausapin muna si grandma na lilipat na'ko ng bagong college school, school for odd people. I need to inform her atleast every detail of my whereabouts dahil siya na lang ang natitira kong pamilya. I don't have any information about my parents and I don't even know if they're still alive or unfortunately, dead. Lumaki akong walang kinilalang magulang at tanging si grandma lang ang nag-aruga sa akin. She raised me until adolescence at tinatanaw ko ito na isang malaking utang na loob sa kaniya. Kaya wala akong karapatan na hindi niya malaman ang mga nangyayari sa buhay ko.

"I've already said that we've already been processed your transferal form at wala ka ng dapat pang ipag-alala. You just need to relax and readied yourself, Alexa." tugon ni Axis sa sinabi ko mula sa driver's seat. I just rolled my eyes. Mahilig ko itong gawin kapag naiinis ako o nababagot.

How can I even relax? Hindi uso sa'kin ang salitang 'yon lalo pa't nagsisimula ng umingay ang nananahimik kong buhay. Feeling ko ang bigat bigat ng pakiramdam ko.

"And about your grandma? We've already told her that you're transferring school,"

Ano?

"... we also told her about your ability and to keep it a secret, mukhang naiintindihan niya naman. Alam niya bang may something special sa'yo?"

I stiffened for a second and my almond shaped eyes widened after realizing what Axis said. What the effin' muffin.

"What?!" singhal ko sa pinakamalakas na boses na nagawa ko dahil sa magkahalong inis at gulat. "What the hell did come to your nuts to tell that to her?! Hindi mo ba alam na maaari niya 'yong ikamatay, huh?" asik ko sa kaniya. Nawala ang hiyang pinakatatago ko at lumabas ang pagka-init ng ulo ko.

Maliban sa akin at kay Amaia, wala ng iba pang nakakaalam na may kakayahan akong magmanipula ng mga sensasyon. Hindi ko ito sinasabi kay grandma dahil natatakot ako na sa oras na inamin ko sa kaniya na may ganitong uri ako ng kakayahan, ay magulat siya at atakihin sa puso. Dahil sa katandaan, may mga nararamdaman na rin siya kaya kinailangan niya nang mag-maintenance, dahil na rin sa taas ng blood pressure niya. And I don't ever wish to come the day that one time, someone would call me over phone that she... might be gone. Hindi ko 'yon hiniling and I will never. Hindi pa siya pwedeng mawala. Huwag muna.