"bana bir evi hatırlatıyorsun, üzerinde güzel ışıkları olup, içinde herkesin mutlu olduğunu bir evi..."
1 Ay Önce
"Taehyung"
"Artık buradan çıkmak istiyorum, ben iyiyim!"
"Bay Kim sadece bir hafta daha son kontrollerinizi yapıyoruz emin olabilirsiniz."
"Lanet olsun, lanet olsun..." kapının aniden açılmasıyla odada tüm gözler o tarafa çevrilmişti. Jungkook yine elinde iki sıcak çikolatayla içeri girdiğinde odadaki gerginliği hissetmesi uzun sürmemişti.
"Hey, ne oluyor? sorun ne?" Jungkook gözlerini doktora çevirdiğinde açıklamaya koyuldu.
"Bay Kim hastaneden çıkmak istiyor fakat bir hafta daha burada kalması gerekiyor."
"İki aydır bu sıkıcı hastane odasında tutuyorsunuz zaten onu, daha ne yapacaksınız!?"
"Son kontrolleri tamamlamamız gerekiyor Bay Jeon." Jungkook sinirlenmeye başlamıştı. Taehyung bunu fark edince eline doğru uzandı.
"O halde iki güne de tamamlayabilirsiniz, cumartesi günü onu eve götüreceğim."
Doktorlar odayı boşalttıklarında Taehyung ayağa kalkıp sevgilisine sarıldı. Eliyle Jungkook'un ensenindeki saçlarla oynuyordu.
"Seni çok özledim, tanrım.." Jungkook duyduğu şeyle daha sıkı sarıldı. Belindeki ellerini sıkılaştırdı, dudaklarını kumral saçlara götürdü.
"Ben de seni özledim Tae.." İkili bir süre ayakta sarıldılar sonra Tae yatağa geri oturdu, biraz yana kayıp Jungkook'a yer açtı. Birlikte sıcak çikolatalarını içerlerken Jungkook sevgilisine bugün okulda olan olayları anlatmaya koyuldu. Tae ise içeceğini bitirdikten sonra kafasını onun omzuna yasladı, uzun süredir uzak kaldığını hayatında neler olduğunu dinlemeye devam etti.
...
İki Gün Sonra
Jungkook okuldan izin almış, sabah erkenden hastaneye gelip çıkış işlemlerini başlatmıştı. Bir an önce onu buradan götürmek istiyordu. Bir an önce eski günlere geri dönmek ve onunla daha çok vakit geçirebilmek istiyordu. Ne de olsa 1 aydan az bi süresi kalmıştı, sonrasında ne olacağını kestiremiyordu.
Odaya girdiğinde Tae'nin giyinmiş ve her şeyini hazırlamış bir şekilde beklediğini gördü. Artık hazırdı, bu lanet hastane odasından çıkmaya hazırdı.
"Hadi gidelim sevgilim." Jungkook elini uzattı, üşümüş olan eli artık sıcacıktı. Doktorlara teşekkür ettiler, ilaçlarını aldılar ve hızlı adımlarla hastaneden çıktılar. Jungkook Tae'ye döndüğünde sanki ilk defa parka gelmiş olan bir çocuğun yüzüyle karşılaştı. O zaman elini daha sıkı kavradı, ve koşmaya başladılar.
"Tanrım bu çok iyi hissettirdi!" Tae deli gibi bağırırken Jungkook ise sadece gülümsüyor ve ona bakıyordu. Artık özgürdü. Arabanın kapısını açıp eşyaları içeri koydu. İlerlemeye başladılar, sonra Tae bir şey fark etti.
"Hey dur! Sen ne zaman araba aldın??"
...
Taehyung eve vardıklarını (Taehyung'un evine) araba yavaşlayınca fark etmişti. Tüm yol boyunca yolu ve Jungkook'u izleyip durmuştu. Ona araba kullanmanın çok yakıştığını fark etti.
Eşyalarını Jungkook alırken o hızla kapıya doğru ilerledi ve zili çaldı. Kapının açılmasını beklerken evin dışındaki ışıklara göz attı, her zamanki gibi muhteşem gözüküyorlardı. Kapıyı açan annesi şaşkınlıkla Tae'ye sarılırken Tae ise annesinin her şeyi bildiğinden habersizdi.
İçeri geçip koltuğa oturdular, annesi onlara içeceklerini uzattı. Daha sonra konuşmaya başladılar.
"Anne ben aslında iki aydı-"
"Bebeğim biliyorum, hastanedeydin. Hatta neredeyse her hafta seni ziyarete geldim, hatırlamıyorsun ama-"
"...hatırlıyorum..." Jungkook'un içeceği genzine kaçınca öksürmeye başladı.
"Sen söyleyince, hatırladım..." Annesi mutlulukla oğluna bakarken Jungkook hala öksürüyordu. Tae sırtına vurunca rahatlamıştı.
"Anlatınca hatırlayacağını biliyordum, bu yüzden her gün sana bir önceki gün-"
"Ne yaptığımızı anlattın, değil mi?" gülümseyerek karşılık verdi Tae. Hatırlıyordu, her şey yerine oturmuştu işte. Herkes mutlulukla içeceklerini yudumladıktan sonra Bayan Kim akşam yemeği hazırlayacağını söyleyip mutfağa gitti. Tae ve Jungkook ise merdivenleri çıkıp kapıda TaeTae yazan odaya girdiler.
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dreams untold || 𝘁𝗮𝗲𝗴𝗴𝘂𝗸
Fanfiction[tamamlandı] "lütfen beni gelecekteki hayatında bul, hyung. bana tekrar aşık olman için, hatırlaman için bekleyeceğim... çünkü ben seni unutamayacağım, çünkü Tanrı benden nefret ediyor sevgilim."
