Unbreakable

2.Bölüm | WTF ?!

Hızla odama çıktım. Tanrım ! Jack beni delirtiyor ! Ayakkabılarımı çıkartıp bir kenara fırlattım ve yatağa oturup kendi kendime söylenmeye başladım. O sırada odamın kapısı açıldı ve içeri Johnson girdi. Kapıyı kapatıp yatağa oturdu,ne işi vardı şimdi burada ?!

"Ne istiyorsun,Jack ?"

"Özür dilerim."

"Ne için ?"

"Teşekkür etmem gerekirdi,yani o bilekliği yıllardır takıyorsun ve ben bok ettim."

"Sorun değil,artık takmıyorum."

Jack derin bir nefes aldı ve bana baktı.

"Hayır,hayır. Bilekliğin kopan zincirini yaptıracağım ve takmaya devam edeceksin."

"Her neyse."

Jack elimi tuttu ve bana biraz daha yaklaştı.

"Konuyu böylece kapatma,hata yaptım."

"Jack-"

"Sen benim en yakın arkadaşımsın,Gilinsky ve sen benim en yakınımsınız. Aramızda mesafe olmasını istemiyorum,tamam mı prenses ?"

"Tamam,sarı civciv."

İkimizde güldük ve Jack bana sıkıca sarıldı. Bu sefer bende ona sıkıca sarıldım.

"Seni özledim,Aria. 2 yıl oldu."

"Ugh,üzgünüm. Biliyorsun annemin işi yüzünden-"

"Biliyorum,bebeğim. Açıklamaya gerek yok."

'Bebeğim' bana böyle hitap etmeyeli 2 yıl olmuştu. Bu kelimeyi sevdiğimi çok iyi biliyordu ve nedense sadece onun bana 'bebeğim' demesi,beni mutlu ediyordu. Yine nedenini bilmediğim bir şekilde sadece onun,bana 'bebeğim' demesini istiyordum.

"Uykun var mı ?"

"Hayır. Senin ?"

"Hayır,film izlemek ister misin ?"

"Olur."

Jack ile yataktan kalktık ve aşağı inip,oturma odasına girdik. Televizyonun hemen karşısında ki koltuğa oturduk ve Jack'in açtığı korku filmini izlemeye başladık.

"Neden korku filmi ?"

Sesimde sitem vardı. Jack bu halime kıkırdadı.

"Korkma ben burdayım."

"Her korku filmi izlediğimizde böyle söylüyorsun ama sonra uyuyorsun ve ben o karanlık,korkunç koridorlardan geçip odama tek başıma gidiyorum."

Jack kahkaha attı ve koltuğa daha çok yayıldı.

"Gülme,sarı civciv !"

"Tamam bak söz veriyorum,odana kadar seninle birlikte gelirim."

"Peki."

Jack beni kendine çekti ve filmi izlemeye başladık. Daha doğrusu ben filmi izlemeye çalıştım çünkü sürekli korkunç bir adam çıkıyordu. Ve yine o adam ekrana yapıştığında çığlık atmamak için kendimi zor tuttum ve kafamı Jack'in göğüsüne gömdüm. Jack ise gülmekle yetindi. Filmin ortalarında geçen bir sahne bana istemsizce yıllar önce ki konuşmayı anımsattı.

~

14 Ocak 2012

"Jack-"

"Bir şey söyleme !"

"Jack,gitmek istemiyorum ama seçeneğim yok."

Oturduğumuz koltukta biraz kıpırdandı ve elleri ile yüzünü gizledi.