I'm his Woman (on-going)

Chapter 4

Vivian Pov

Ramdam ko ang takot mula sa mga mata ng pusa. Mahigpit itong nakakapit sa mga braso ko habang pilit sinusuksok ang mukha sa katawan ko. I'm glad that I saved this cat. Hindi ko alam kung ano gagawin ko kapag namatay ito sa harap ko.

Ang pusa ay pareho lang naman sa ating mga tao na may puso at takot. Kanina ko pa nga iniisip na kapag itong pusa nato namatay, ewan ko kung ano mararamdaman ng pamilya niya. Na may iiwan siyang mga anak sa oras mamamatay siya.

Hinimas-himas ko ang buhok niya,  trying to calm her. " Meow! " ani nito.

" fuck!  Are you crazy, Miss?  I almost hit you " wika ng lalaki na kakalabas lang sa sasakyan niya.

And speaking off his car, hindi ko alam kung tatakbo ba ako o magmamakaawa sa kaniya. Black Ferrari lang naman yung sasakyan niya na ngayo'y natumpi dahil sa pagkabunggo nito sa may puno na malapit sa daan.

" hey!  Are you listening? " tanong niya ng di ako nakasagot.

" Po? " masyado kasing loading ang utak ko. Pinagiisipan ko kasi na baka pagbabayarin ako nito. Naku!  Wala pa naman akung sahod at kapag ibabayad ko naman sa kaniya sahod ko,  paano na kami ng anak ko?

" I almost hit you " halata sa mukha niya ang kaba dahil sa mga pawis na unti-unting nagsibagsakan sa mukha niya.

" You're mistaken Sir. You almost hit her not me. " turo ko sa pusa na ngayo'y mahimbing ang tulog sa mga braso ko.

I smiled ng makita kung gaano ka cute ang puting pusa habang nakatulog sa braso ko. But my smile slowly fade ng maalala ko ulit ang nakaraan. Bakit ba ang hirap kalimutan siya?  5 years na pero pilit paring bumabalik sa isip ko ang nakaraan namin. Ang nakaraang nagsisilbing bangungot sa akin.

" Hey! " napabalik ako sa pagiisip ng magsalita ulit ang lalaki sa harapan ko.

Ngayon ko lang napansin na may lutian siyang mata,  may mapupulang labi,  makapal ang kilay, may matipunong katawan at may maamong  mukha. Kung may babae, bakla o sino man na mapapadaan dito, talaga mapapalingon sa kaniya. Attractive siya aaminin ko pero hindi niya nakuha ang atensyon ko dahil siguro mas na-aattract parin ako kay Chuan kesa sa kaniya.

" I'm  so sorry sir. I just want to save the cat lang naman. Hindi ko po talaga intensyon na ipahamak kayo. " agad akong yumuko at pilit iniiwas ang mata sa kaniya. Sana naman mahalata niya na hindi ko afford na ipaayos yang sasakyan niya. Mas mahal pa ata yan sa buhay ko eh.

Oops!  Mahal ba kamo?  Oo minahal ko siya pero bakit iniwan parin niya ako?

" It's ok. I was just worried about you. Kung hindi ko agad naiwas malamang nasa hospital kana ngayon. And dont worry about the car,  you can pay me anytime. Hindi naman kita minamadali " paliwanag niya. Iba talaga kapag may taong inaalala ka. Yung tipong iniingatan ka at aalagaan. Ganiyan sana kami ngayon eh kung di lang-  wait!  Ano sabi niya?

" Pakiulit nga po yung sinabi niyo? " baka naman kasi gumagawa lang ako ng salita sa utak ko. Kaya mas mabuti ng manigurado.

" Marami akong sinabi. Alin ba don ang hindi mo narinig? " taka niyang tanong.

"  Sa pang huli " I smiled- actually fake smile siya. Kasi ang totoo kinakabahan na ako. Ano nalang sasabihin ko sa anak ko?  Hindi naman pwedeng " Anak hindi muna tayo kakain for 1 month o baka forever na dahil may kailangang bayaran si mommy ", hell Noooo!!

" Huh?  Yun bang you can pay me anytime? " napakapit agad ako sa tuhod ko matapos niyang sabihin yon. Paano na 'to?  Sobrang mahal ng sasakyan niya paano ko siya babayaran?

Napalunok nalang ako sa sarili kong laway saka dahan-dahang inangat ang mukha. I know hindi kayang bayaran ng sorry ang nangyari pero wala na akong ibang gawin. Wala akong pera para bayaran siya. 

" Calm yourself Miss. As of now,  malalate na ako sa meeting ko kaya imbes na bayaran mo yung damage sa sasakyan,  mas mabuting ikuha mo nalang ako ng taxi. Yong assistant ko na bahala sa sasakyan " saad nito na siyang nagbigay-kulay sa mukha ko.

" Thank u sir. " agad ko namang kinuha ang cellphone ko sa bulsa at tinignan kung merong available na taxi. " Sh*t!"

" What? " tanong nito habang nakasandal lang sa sira niyang sasakyan. Kalmado lang siya habang ako naman,  sobrang pawis na pawis na.

" Walang available na taxi ngayon. Sorry " mahina kong sabi sa kaniya. Fully booked na kasi. Lahat ng taxi not available na.

Gusto ko nang umiyak dahil sa sitwasyon ngayon. Hindi ko kasi alam kong ano gagawin. Ayaw ko namang isakripisyo yung sahod ko. Ewan ko kung ano gagawin nalilito na talaga ako.

Dahil sa kaba, naglalakad ako paikot-ikot sa kinatatayuan ko. Pilit nagiisip ng paraan upang hindi malate tong pogi este si Unknown sir. Sa ilang minutong paikot-ikot ako,  bigla kong naalala na may scooter pala akong dala.

" Ahm.. Sir " tawag ko dito na kanina pa di mapakali at laging nakatingin sa relo niya.

Agad naman itong lumingon sa gawi ko. Halos di na mapinta yung mukha niya. Kung kanina sobrang amo ng muka niya,  ngayon naman parang sinakluban ng langit at lupa. Siguro importante ang meeting na dadaluhan niya kaya kinakailangan niyang makaalis agad.

" hindi po ba kayo takot sumakay ng scooter? " nahihiya man pero wala na akong ibang paraan. Siguro di siya sanay sumakay nito but he don't have any choice. Malalate na siya at malalate na din ako. Patay ako sa boss ko nito panigurado.

" I'm not afraid basta siguradohin mo lang na hindi tayo madidisgrasya " panigurado niya.

I smiled and winked at him. " We'll see" sabay abot ko sa helmet sa kaniya.

I turn-on the engine at inayos ang pagkakaupo. Pinahawak ko rin sa kaniya ang pusa nang sa ganon makapag maneho ako ng maayos. Hinintay kong makaupo siya ng komportable sa backseat bago ko pinatakbo ang motor.

WATCH OUT!!!!

THERE'S AN UNDER CONSTRUCTION AHEAD!!!!

SLOW DOWN!!!!

WHAT THE F***!!!!!!

--------------------
Sino kaya yan?  😂