Kuaför odadan çıktığında odada kızlarla yalnız kalmıştım. Kapı açıldığında içeri narin ve güzel kızı girdi.
"Hiiii Berivan bu ne güzellik maşallah Allahım nazarlardan korusun."
"Abartma Narin yaa bir ton boya var yüzümde işte."
"Aman Narin her zaman ki Berivan güzelliğini hiç bir zaman kabul etmedi." Dilana gözlerimi devirip kucağımdaki ellerimi incelemeye başladım tam o sıra odamın kapısı açıldı içeri gözleri yaşlı Halam girdi. Halamın odaya girmesiyle kızlar hep beraber odadan çıkıp kapıyı kapattı.
"Berivanım kara gözlüm güzel emanetim benim." diyerek sarıldı uzun zamandır tuttuğum göz yaşlarımı halamın sarılmasıyla serbest bıraktım sarılarak yatağıma oturduk.
"Hala ne yapıcam ben herkes Azadın gaddarlığını konuşuyo napıcam ben gözlerinde ki nefret kin beni öldürücek hala"
"Sakın berivan sabrediceksin herşey güzel olucak emin ol bu da senin sınavın sakın şikayet etme hepsi geçicek bunların kara gözlüm ben sana nasıl öğrettim nasıl yetiştirdim herşey sonunda güzel olucak o güzel yüzün aydınlanıcak ama sen kalbindeki merhameti yitirme"
"İnşallah halam"
Bir süre daha halamın nasihatlarını dinledim. Kapı çaldığında oraya baktığımda Mizgin;
"Hadi Berivan köylü gelmeye başladı sende in aşağı artık" dediğinde kafamı sallayıp ayağı kalktım.
Aşağı indiğimde köyün hepsi burdaydı hata tüm Mardin buradaydı. Tabi benim için değil Azad Ağanın Gelinii içindi herşey. En sonunda bana hazırlanan masaya oturdum oynayanları izlemee başladım ne kadar gülümseye çalışsamda beceremiyordum sonuçta sevdiğim isteyerek bir evlilik yapmıyordum. Kızlar ne kadar uğraşsada ayağı kaldıramamışlardı. Müzik sesi sustuğunda uzaktan gelen davul zurna sesini duyduğumda anlamıştım Karahan Aşireti geliyordu. Baştan beri kendini belli etmeyen heyecanım şuan apaçık ortaya çıkmıştı ellerim titreyip terlemeye başlamıştı bile.
Aşiret bahçeden içeri girdiğinde neredeyse bahçeye sığmıyorduk. Kadınlar Azad Ağa kapıdan girdiği andan hep bir ağızdan türkü söylemeye başlamıştı.
Azad Ağa yanıma gelip oturduğunda bende ayağı kalkıp Hanımağa ve Azadın babası Fırat Ağanın elini öptüm. Sonra tekrar yerime geçip oturdum kafamı kaldırıp Azaddan tarafa hayatta bakamıyordum. Tek odak noktam kucağımdaki ellerimdi. Kızlar erkekler ayrı ayrı halay çekiyordu arada Kızlar gelip beni kaldırmaya çalışıyorlardı aynı zamanda Azadın arkadaşlarıda azadı ama ikimizde cenaze evi misali somurtup oturuyorduk
Çalışan kadınlardan biri yanıma gelip :
"Gelin Ağam kına yakılıcakmış Hanımağam haber ver dedi"
"Tamam "
