My Seducer Ex Boyfriend[On going]

Chapter 16

"Persistent"

.........

Isang linggo na mula ng "matinong" pag uusap namin ni Aj. At ayun ang pisteng yun napaka feeling!! ikaw ba naman araw araw bwesitin e hindi ka ba nman maiinis!? Parang kabote, bigla bigla nalang sumusulpot. Especially kung nasaan ako!

"Hi." taas babang kilay na sabe niya. ang gwapo na jan ha, gwapo niya upakan!

 i just rolled my eyes.  

"Hi your face" and i get my way out of him

"Ang sungit mo na talaga no?" nanunuya niyang turan. At dahil dun, napilitan akong harapin siya. Ang kapal talaga ng isang to!

Oww, i gues it's because of what happened five years ago. They've abled to played a game on me. at kahit nalaman ko na ang tungkol sa laro nilang iyon. Still, wala parin akong ginawa. Ni hindi ko naipagtanggol ang sarili ko. O kahit manlang mapatikim ng mag asawang sampal ang Princeton na iyon! djwk. kaya ko ba? damn!

"excuse me?" nakngisi naman ang loko. sarap lang sampalin! e kung sa kanya ko nalang kaya ipalasap ang sarap ng mag asawang sampal no?

"kumain ka naba?" hindi nya pinansin ang inis kp, imbes ay lalo pa akong ininis ng bwesit na to!

"I think you didn't understand what i've said to you last time we've talked." malumay ko paring sabe, syempre ayuko namang patunayan sa kanya na masunget ako no. wait masungit na nga ba talaga ako? parang hindi naman ah!

Week ago, ng sinubukan kong mag walk out sa harap niya. hindi ko akalain na may kakulitan pala siyang taglay. sinundan niya ako ng sinundan hanggat makarating kami sa crowded area ng school. "Lets have a talk first Vianna, i swear pagkatapos nito, hindi na kita gugulohin."

He narrated all details he know, mula sa day na bigla bigla nalang akong nilapitan ni Prince, hanggang sa day na nagtagumpay siya, sila. He said na hindi siya nakisali sa kagagohan ng barkada niya, ang pagkakamali niya lang ay nantili siyang tahimik sa kadahilanang kaibigan niya parin si princeton. to be hinest, naging magaan ang loob ko sa kanya simula nun, but still i didn't say a word. Iniwan ko siyang tulala at di makapanuwalang nakatingin sakin.

Biglang nagbago ang ekspresyon nya, i dont know kung tama ang nakikita ko sa mga mata niya. it's sadness kaya hindi ko alam kung para saan yun. E diba nga siya itong nambuwesit? nalungkot dahil hindi pa sapat ang pambuwesit niya?

"i understan it, but...hindi ko gagawin ang gusto mo Vianna, hindi ako lala yo sayo. Never." Proud na proud niyang sabe. na lalo kong ikinainis.

nauubod na ang pasensya ko sa isang to ha!

"look AJ. I accepted your testimony and appologies. but it doesn't mean nba okay na tayo, na okay sakin tong ginagawa mo. ayukong makipag kaibigan sayo. just....civil, kilala kita at kilala mo ako." he just string at me. ni hindi manlang nag bago ang ekspresyon niya.

 "Hinsi ko alam na straight forward ka narin pala ngayon?" nakangisi niyang tanong. he cleared his throat as he continued. "it's been years since princeton always been with you. ngayon lang ako nabigyan ng pagkakataon na makalapit sayo ng ganto katagl at ganto kalapit, kaya hindi ko na sasayangin ang pagkakataong ito..."

 gulat at pagtataka ang sigurado akong nkapinta sa pagmumuka ko ngayon. pnagsasabe nito?

"way back, princetons  did his best para hindi ako mkalapit sayo, alam niya kasing once na makalapit ako sayo hindi ako mag hehesitate na sabihin sayo ang totoo."  oww, how a good player. sinisiguro talaga niya na mananalo siya sa larong ginawa niya. lets give him applause *applause*,. damn you princeton!

"i dont understand you. naawa ka ba sakin because of whats happened five years ago o dahil nakokonsensya ka dahil wala kang nagawa para pigilan ang barkada mo?" pagkasabe ko nun ay agad saiyang umiling. muka siyang guilty tsk!

"no..no..that's not what i mean...i-it's just that.." mas lalo lang kumunoot ang noo ko sa para bang hirap na hirap niyang sabihin ang dahilan niya, hindi nalang sabihing gusto niya lang talaga akong bwesitin!

"ugh! kumain na nga lang tayo.." mukang wala siyang magandang dahilan na naisip, ended niyaya niya nalang akong kumain. psh. "..mga babae talaga manhid minsan." hindi ko alam kung tama ba yung pagkarinig ko dahil mahina ang pagkakasabe niya.

****

"Psst. Ano yun? Bakit kayo magkasama ni Aj ha?"There's an accusing in her voice. nakangisi siya ng humarap ako sa kanya. psh, utak talaga ng babeng to masyadong madumi. Katatapos lang namin kumain ni aj, he's so persisting kaya pinag bigyan ko nalang. basta hindi na siya makakulit no.

"Kumain lang kami." I said calmly. Wala naman akong dapat ipaliwanag, at hindi ko rin kailangan sabihin detail by detail kung anong ginawa namin at bakit kami magkasama ni Aj.

Hindi ako nakarinig ng pag aapila niya kaya napatingin ako sa kanya. nakatingin siya sakin ng makahulogan at animoy natutuwa siya sa isang bagy. napahawak nalang ako sa noo ko, may sayad talaga ang isang to.

"kumain lang nga kami, itigil mo na yan kung ano man yang iniisip mo. dahil nakakhiya dun sa tao. hm."

 nagpatuloy ako sa paglalakas ng hindi na siya nilingon pa. i heard her giggled. bahala siya kung ayaw niyang maniwala.

"you look defensive. hmm..Kung sa bagay, gwapo naman talga si Aj, uh-hu..aqlam mo bang hindi namn talga siya ganyan dati? but one day bigla nalang siyang nag transfored into gorgeus man? sahocks, ang daming nagulat nun, from that day, ang dami ng nag kakagusto sa kanya. kaya hindi na din ako magtataka kung nagkakagusto ka narin sa kanya." masaya niyang pag kukwento habang pili na sinasabayan ako sa paglalakad.

Agad ko siyang hinarap at ngumiti ako ng pagkatamis tamis. Ngayon ko napatunayan na hindi niya ako natatandaan, na minsan naging usapan at sikat ang pangalan ko dahil sa magandang larong ginawa ni Prince. Imposible palang walang nakaalam ng pustahang yun sa kabila ng pagkalat sa buong university. Ang alam ko kasi, simula  high school, e dito na daw siya nag aaral. Pero ni minsan, wala siyang nabnggit sakin about sa Vianna na pinag pustahan dati ng hearthrob student ng LEU.

"I've known him a years ago...well, malaki nga ang pinag bago niya." Before i've entered our room i heard Patricia's giggled. Napailing  nalang ako.

..............

To be continued...