DOLUNAYIN SESSİZLİĞİ

BÖLÜM ~6~

Akşam için çok heyecanlıydım bu güzel geceyi layık giyinmek gerekti. İlk önce duşa girdim çıkar çıkmaz dolabından seçtiğim kırmızı mini elbise mi yatağımın üzerine serdim. Bu elbise Annemin bana doğum günü hediyesiydi. Anlamı büyük olduğu için bu gece de onu giymek benim için büyük bir gurur olacaktı. Vakit kaybetmeden ayakkabı dolabıma geçtim siyah yüksek topuklu ayakkabı mı alıp yere koydum elbise isini hallettigime göre artık sıra da makyajım vardı. Aynanın önündeki pufa oturup saçlarımı kuruttum ardından güzelce tarayıp yüksekten dağınık bir topuz yaptım. Makyajımı hafif koyu tuttum siyah dumanlı bir göz makyajı hafif koyu bir kırmızı rujla işimi tamamladım.  elbiselerimi ve Ayakkabılarımı giydikten sonra aynanın karşısında kendimi izledim oldukça hoş bir görünümüm vardı. Akşam için hazırdım. Son olarak da lavanta kokulu parfümler sıktıktan sonra odamdan çıkıp annemin yanına gittim.Annem de hazırlıklarını tamamlamak üzereydi siyah diz boyunda elbisesi ve açık saçlarıyla oldukça hoş olmuştu. Elbisesini çok bir detay yoktu ama gözümde o kadar güzel görünüyordu ki o an annemle gurur duydum. Eminim o da ben de duyuyordu. Emeklerimiz boşuna çıkmamış babanın ve kardeşimin yokluğuna rağmen ayaklarının üzerinde durabilen içtik ve şimdi de hayalim gerçekleşmişti hayatım boyunca bekledim sahne şu an gözlerimin önündeydi Annem kapıdan kendini sessizce izlediğimi görünce gülümseyerek yanıma geldi sıcacık bir tebessümle ellerimden tuttu gözlerimin içinde Neşe ile bakarak "seninle gurur duyuyorum kızım"dedi. Doğruydu işte aklımdan geçenler Onun da kalbinden geçiyordu "Ben de seninle anneciğim dedim.Ama biraz daha uyanırsak Akşam yemeğini kaçıracağız" annemin kıkırtısı beni daha da eğlendirmisti. Aşağıya inip üzerimize ince bir şeyler aldıktan sonra dışarıya çıktık restoranta yürüyerek gidecektik zaten gideceğimiz yerde bizim site içerisindeydi varmamız da çok uzun sürmez zaten biz gittiğimizde Hala Esra ve annesi yoktu bizim için ayrılan masaya geçip onları beklemeye koyulduk masamız çeşit mezeler ile Don atılmaya başlanmıştı bile yavaş yavaş endişelenmeye başlamıştım neden bu kadar geçmişlerdi tamam telefonuma doğru yönelmiştim ki Esra'nın sesi ile geldiklerini fark ettim Esra'nın annesi Gül teyze kusura bakmayın "Esra Hanım Kaç saattir hazırlanamadı da onu beklemek zorunda kaldık" dedi Sitemli bir sesle Annem ise işi şakaya vurarak "Ne demişler assolistler sonra çıkar" hepimiz gülerek oturduk masaya Bu gece benim için çok önemliydi sadece benim değil Esra için de aynısı geçerliydi Umarım her şey yolunda gider de hoşbeş muhabbetten sonra ana yemeklerimiz geldi tatlı bir muhabbet vardı Ben de bu tatlı muhabbetin içindeydim ta ki Mert'i görene kadar.

UZUN BİR ARANIN ARDINDAN SİZLE OLMAKTAN MUTLULUK DUYUYORUM..