DOLUNAYIN SESSİZLİĞİ

BÖLÜM ~5~

Artık sınav günü gelip çatmıştı nerdeyse. Yarın hayallerimin geleceğini belirleyen 
Büyük sınav vardı. Sınavdan bir gün önce Serap la buluşup kafa dağıttık. İkimizde deli gibi heyecanlıydık. Hayatımda hiç bu kadar endiselendigimi hatirlamiyordum. Acaba yapabilecek miydim? Yeterince çalışmama rağmen eksik hissediyordum. Allah'ım yardımcım ol. Sonunda gecenin de sonuna gelmiştik. Serap in heyecanı gözlerinden okunuyordu. Web Site ve tasarım onun çocukluk hayaliydi. İnşallah ikimiz de ulaşabilirdik hayallerimize. Başarılar dileyip evlerimize cekildik. Ertesi gün sıkı bir kahvaltı yapıp annemin duaları eşliğinde evden ayrıldım. Dünkü gibi korkum yoktu. Daha özgüvenli hissediyorum. Rahat bir şekilde sınava yetiştim. Sınava gireceğim yer binanın 3. katindaydi. Hemen geçip yerime oturdum. Başımızdaki görevlililerden biri oldukça sert bir adama benziyordu. Ama diğeri  oldukça zarif ve güleç bir hanımefendiydi. En sonunda zilin calmasiyla sınav başladı. Ellerim buz gibiydi. Ama gayet başarılı ilerliyordum şimdilik. Matematiğe geldiğim zaman sanki beynim durmuştu. Hiç bir soruyu yapamıyordum. Artık son 20 dakikaydi. İçimden gelen bütün duaları okudum. Ve son kez soruları yapmaya başladım. Bomboş duran matematik testi sayfası 20 dakika içinde dolmuştu bir kaç tane boşum vardı. Ama dert değildi. Son kontrollerimi yapıp sınavı sonlandırdım. Dışarıya kendimi attığımda başım sanki 1 tondu. Eve gidip direkt yattım. Uyandığımda Serap bize gelmişti. Onun sınavı gayet iyi geçmişti. Ben bütün soruları tam yapsam bu kadar sevinmezdim herhalde. İki saat sonra cevap anahtarları yayınlandı. Deli gibi bir heyecanla kontrole başladık. Hepsini kontrol edince ikimizinde yüzünde güller acıyordu. İkimiz de derecelik bir sonuç çıkartmistik. Çığlıklar atarak sarıldık birbirimize. Artık yeryüzüne çıkabilmek için önümüzde hiç bir engel kalmamıştı
                     ****************
Aslında üniversite hayatına hazır miydim bilmiyordum. Hayalini kurduğum üniversite hayatına kavuşmaya sadece 2 ay kalmıştı. Bu iki aya geçiş tatili diyorduk. Ve bu geçiş tatili herkes için nefes alma fırsatiydi. Bugün resmi olarak sonuçlar aciklaniyordu. 15 gün önce puanlar açıklanmış ve tercihlerimizi yapmıştık. Bugün de tercih sonuçlarımız geliyordu. Serap bizdeydi. Sonuçları kadim dostumla ogrenecektim. Yatağıma oturup  tabletimi elime aldım. İkimizde çok heyecanlıydık gerçekten. Resmi siteye girip ilk başta Serap in bilgilerini girdim. Kazandigi bolum:Website ve kodlama yaziyordu. Sonuçları görünce ağzı kulaklarına varmıştı. Odada sevinç çığlıkları atıyordu. En sonunda ben" serap tamam  sakin ol" dedim gülerek. "Sıra benim sonuçlarda hadi bakalım". Kalbim çıkacak gibi atıyordu. Bilgilerimi girdikten sonra sonuçları görünce şok içinde Serap a baktım. Evet sonunda istediğim olmuştu. Bilgisiyar mühendisliğini kazanmıştım. Allah'ım sana binlerce kez şükürler olsun. Emeğimin karşılığını almıştım. Sabahlara kadar uykusuz kalmama degmisti. Birbirimize sımsıkı sarıldık. Mutluluk gözyaşlarımız sel olup akıyordu. O sırada annem girdi odama. Sonuçları ona da gösterdik. Bu defa annem de katılmıştı duygusal torenimize. Bu güzel günü harika bir restoranda harika bir yemekle taclandirmayi düşündük. Annem telefonla lüks bir restorandan rezervasyon yaptırdı. Serap ta annesini arayarak akşamki yemeğe davet etti. Akşam hep beraber dostluk yemeği yiyecektik. Uzun zaman sonra babamın yokluğunu hissettim. Onu fazla tanımasam da o benim babamdi. Ve bu özel günle bizimle beraber olup biricik kızıyla onur duymasını çok isterdim. Ama ne yazık ki tanri böylesi uygun görmüştü ve buna karşı gelme hakkımız yoktu.