Trick’s POV
Nabigla ata siya ng makita ako.
“O-Oh.. U-Uhm.. H-Hi.. T-Trick.. G-Good.. M-Morning.. S-Sorry..” Sabi niya bigla ng nauutal at namumutla.
“Good morning rin Khaeyen. Ha? Bakit ka naman nagso-sorry?” Sabi ko sa kanya.
“Yung kahapon kasi—“
“Wala yun. Ayos lang sakin, sadyang may tantrums lang talaga ako kahapon. Hahaha” Pagpuputol ko sa sasabihin niya at pilit na tumawa.
Kumpletong katahimikan ang nanaig sa aming dalawa.
Sabihin ko man o hindi, nasaktan ako.. Oo nasaktan ako.
Lalo na kahapon. Hindi niya kasi alam yung nararamdaman ko..
*Flashback*
Yayain ko kaya si Khaeyen? Lumabas? I mean, friendly date kumbaga. Alam ko kasi yung hirap ng mawalay sa pamilya. Yeah. I’ve felt that. My family was also there. In London. Pero hindi ako sumama, I want to stay here in the Philippines, I don’t know why. Gustong-gusto ko dito, kahit lagi nila akong niyaya na tumira na doon.
Malayo pa lang, rinig na rinig ko na yung tawanan nila. Oo masaya siya, kasama si Vince.
“Alam mo Vince nakakatawa ka” Sabi niya at hinampas ang braso ni Vince.
“Oh talaga? Ikaw din naman eh. Ang ganda mo nga kausap” Sabi naman ni Vince sa kanya. At hinawakan pa ang tiyan.
Tinitignan ko lang sila. Parang nahihiya akong lumapit. Kasi masaya siya.. Masaya sila..
*RIIIIIIIING*
BINABASA MO ANG
Unpaid-back Love (On-Going)
Teen FictionIT HURTS TO LET GO.. but sometimes it hurts more to hold on.