Sadece

19 1 0
                                    

...
Ses "Aras" "Adım" ne yani şimdi bu adı Aras mıydı? Tanıdık bir isimdi ama nerden neyse bunu pek sorgulamadım.
Yoğun bakıma girdiğimde kendimi gördüm kanlar içindeydim ne olmuştu. Bilmem hep bilinmezler içindeyim zaten ne yaşıyorum ben gördüğüm ceset ,Aras , fotoğraf ve ben 
başım dönmeye başlamıştı. Herşey üstüme geliyordu. Kısık kısık şeyler görüyordum. Tek hatırladığım herkes telaşlı olduğuydu. Gözümü tamamen açtığımda hastane odasındaydım. Karşımda annem duruyordu. Telaşlıydı kalkmaya çalıştığımda beni durdurdu. Diyerlerine uyandığımı haber vermek için dışarı çıktı. Bu camın önünde duran Aras'ı görmeme neden oldu. Yüzü yine yara içindeydi. Bana bakıyordu bende ona bir süre dış dünyadan dışlanmıştım. Buda annemin içeri girip benim boş bir duvara baktığımı düşünmesine neden oldu. Bana seslendiğınde dünyaya geri dönmüştüm. Bana ne olduğunu sorduğumda susutu hiçbirşey söylemedi. Ardadan 2 3 hafta geçti. Hastaneden taburcu olmuştum ama hayla çoğu şeyi hatırlamıyordum. Aras'ı ise tek kaldığımda görüyordum. Sadece birbirimize bakıyorduk. Daha kimseye ne yaşadığımı anlatmamıştım. Ama bu beni mutlu ediyordu.  Yapboz hayla tamamlamamıştı aslında bir parçasını bile yerleştirememiştim. Bunun içinde uğraşmıyordum zaten bulduğum fotoğrafa gelince o hayla Aras'daydı. Dedimya yapboz daha tamamlanmadı diye fotoğrafın parcasınıda bulamadım. Belki sonra bulurum ama şimdilik bu kadar.

Arkamdaki Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin