Arkamdaki

34 1 0
                                    

Normal bir gün gibi başlamıştı aslında okula gitmiştim.Akşam eve geldiğimde yine evde kimsecikler yoktu. Odama geçtim derslerimin başına koyuldum. Aradan en fazla 1 saat gecicek olucakki kapı çaldı. Kim gelmiş olabilirdi ki . Annem yada babam olması imkansızdı ikiside işteydi çünkü komuşulardır diye düşündüm ve kapıya doğru ilerledim. Ben bunları düşünürken kapıya daha sert vurulmaya başlamıştı. Hızla kapıyı açtım kimse yoktu. Çocukların olduğunu düşündüm. Kapıyı kapatıp odama geri döndügüm anda kapı daha sert vurulmaya başlanmıştı. Yine hızla kapıyı açtım. Yine kimse yoktu kapıyı kapattım. Bu sefer odama geçmek yerine koltuğa oturdum. Biraz bekledikten sonra kapıdan geldiğini düşündüğüm sesin arkamdaki odadan yani yan odadan geldiğini anladım. İçime bir korku düşmüştü. Odaya gidip gitmeme konusunda baya bir düşündüm. Sonra cesaretimi toplayıp odaya gittim . Odada hiç cam olamadığından karanlıktı ışığı açtım. Kapı kapanmasın diye önüne ev terliğimi koydum. Ses kesilmişti. Etrafa bakındım. Gitmeye yeltendigimde ses şiddetli bir biçimde sandıktan
geldiğini anladım. Ne kadar içeri gitmeyi düşünsemde kendimi sandığın başında buldum.Sandığı açtım. Sandık boştu. Bu sefer arkamdan tam dibimden enseme birinin nefesi geliyordu. Korkudan çığlık attım. Şanslı olacağım ki annem eve dönmüştü yanıma geldi koşarak gelmişti telaşlıydı. Beni oturma odasına götürdü. Su verdi. Korkmuştum annem ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Sakinleştiğimde anneme neler olduğunu anlattım tabikide inanmadı. Kendi kendime hayel kurduğuma inanmayı tercih etti doğrusu ben bile buna inanmıyorken annem mi inanacaktı. O günden sonra evde tek kalmadım annem bir süreliğine işi bırakmıştı. Hayla korkuyordum. Belkide cidden hayel görmüştüm. Bilmiyorum ama o odanın önünden bile geçmeye korktugum kesindi. Aradan zaman geçti. Annem işe geri döndü ben ise evde yanlız kalmaya devam ettim. 1 hafta boyunca birşey olmadı. Cesaretimi geri toplamıştım. Yine okuldan geri dönmüştüm. Koltukta oturmuş telefonumla kurcalıyordum. Herkes tahmin edicek olacakki ses yine gelmeye başladı. Kaçmak yerine birilerine mesaj atmayı ve babamı aramayı tercih ettim. Ses bana doğru yaklaşıyordu. Kapıya doğru ilerledim. Tam kapıyı acıcaktım ki arkamda birinin olduğunu fark ettim.
Bir ses "Beni hatırladın mı?"

Arkamdaki Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin