Chapter 14

4.3K 154 137
                                    

I was looking intently and cautiously at the devil who just saved my life. He had his back to me. Although he saved me a while ago from an attacker, I was still being vigilant towards him. After all, he's Azrael—Angel of Death...in Jewish. And he's the son of a big-time assassin for Christ's sake. Being with him is like going in a suicide mission.

I flinched when the man stopped walking.

"Get in," Azrael said darkly. Nakatayo na ito ngayon sa gilid ng itim na sasakyan.

Hindi ko maaninag ang kanyang mukha dahil sa dilim. I looked at the car and silently cursed. Saglit akong natigilan at namangha sa kanyang sasakyan. Damn. It's a freaking Bugatti.

I quickly scanned the exterior of his car, but the astonishment was quickly replaced by a grudging realization. Oh yeah. I shouldn't be surprised after all because it's already a given—a filthy rich fuck boy who gets women just by snapping his fingers. I thought to myself, disgusted.

Tiningnan ko ang paligid. Nasa isang liblib na kalye kami. Tanging ang maliit na bombilya lamang sa mataas na gusali ang nagsisilbing liwanag sa amin. Sa kakabantay at kakaobserba ko sa kanya kanina habang naglalakad kami ay hindi ko na napansin ang mga lugar na dinaanan namin. To be honest, I was more scared of this man instead of being wary of the surroundings.

"What are you waiting for, scaredy-cat?" Azrael asked. There was a subtle amusement in his tone.

I crossed my arms, switching my gaze between him and his car. "Where are you taking me," I asked, trying my best to hide the fright in my voice.

"Do you want to go home looking like that?" He looked at me from head to toe, and it was enough to make me tremble.

I was perfectly aware that I looked horrible right now. Gulo-gulo ang buhok ko, napunit ang colar ng dress ko at madumi ang coat ko. Panigurado rin na nagulo ang make-up ko, lalo na ang mascara ko na nagkalat sapagkat ramdam ko na ang malagkit na mga pilik-mata ko.

Azrael shrugged, looking somewhat unaffected. "Suit yourself." Sumakay na ito sa kanyang sasakyan at binuksan ang makina.

I stiffened. He's leaving me.

Instinct worked faster than my mind. Dali-dali kong binuksan ang pinto ng kanyang sasakyan at naupo sa passenger seat bago padabog na sinara ang pinto.

Crap! I avoided his eyes and stared in front. Alam kong nagmukha akong tanga sa ginawa ko ngayon, pero hindi ko na kayang maiwan na mag-isa pa sa madilim at tahimik na kalye. What happened tonight was already too much. To hell with pride.

Azrael suddenly leaned in closely, which caught me off guard. I wanted to slap myself because despite our situation right now, I could not stop myself from noticing how handsome he was up close. Something hit my chest because my breathing quickened. I felt myself recoil at the very thought.

I inhaled sharply. "W-what are you..."

"Seatbelt," Azrael whispered in my ear. He was so close, and his breath was so cold that it made me shiver.

Nanigas na yata ang buong katawan ko at nakalimutan kong huminga habang kinakabit niya ang seatbelt ko.

Azrael threw me a quick glance after putting my seatbelt on. A hint of evil was visible in his tiny smile. Umayos ito ng upo bago nagsimulang patakbuhin ang sasakyan.

Doon lamang ako nakahinga. Lihim akong napahawak sa aking dibdib. What the heck was that? Ramdam na ramdam ko ang mabilis na pagkalabog ng puso ko. Kinuyom ko ang mga kamao ko. I decided to ignore it.

Tahimik lamang kami parehas sa biyahe. The buildings and streets were flashing by in a blur. Mabilis ang pagpapatakbo ni Azrael ng sasakyan subalit hindi naman ako lubos na natakot dahil nasanay na rin ako tuwing sumasakay sa sasakyan ni Amaury.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 02, 2019 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Perilous HavenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon