Τελικά τι είναι αγάπη;

Κεφάλαιο 8

ΔΕΥΤΕΡΑ

Σηκώνομαι από το κρεβάτι, κατεβαίνω τις σκάλες και πηγαίνω στην κουζίνα,βλέπω στο τραπέζι έναν τεράστιο δίσκο με φαγητό (κρέπα, βάφλες,τηγανιτές) και χυμό....τρέχω στις σκάλες, παίρνω ότι τραβάει η όρεξη μου και πηγαίνω στο δωμάτιο μου τα αφήνω στο κρεβάτι και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο του αδερφού μου για να τον ρωτήσω ποιος τα έφερε αυτά τα νόστιμα φαγητά .....Πάω να χτυπήσω την πόρτα άλλα ακούω την φωνή του Άλκη από μέσα, έμεινα μπορώ να πω, αλλά δεν δίστασα να ανοίξω την πόρτα και τελικά ήταν μέσα
'Τι κάνεις εσύ εδώ;'λέω απευθυνόμενη στον Άλκη
'Όταν τον είδα στο νοσοκομείο να φεύγει τον ρώτησα για αυτόν και βγήκαμε, κοιμήθηκε εδώ γιατί οι γονείς του έλειπαν και τώρα πήγαμε να αγοράσουμε πρωινό'απαντάει ο αδερφός μου
'Τι ,κοιμήθηκε εδώ;'ρωτάω
'Ναι ,δεν το κατάλαβες;' λέει ο Άλκης με αυστηρό τόνο
Γυρνάω την πλάτη μου κλείνω με δύναμη την πόρτα και παίζει να είχε σπάσει ,ακούστηκε πολύ.....Αλλά συνέχισα βρίζοντάς τον
'Μαλάκα,ηλίθιε, μην σου πω τώρα τίποτα, βλάκα' φωνάζω και η τελευταία λέξη δεν πολυ-ακουστηκε γιατί την είπα κλαίγοντας. Μπαίνω στο δωμάτιο μου ,παίρνω ότι μου τον θυμίζει και το πετάω κάτω με δύναμη και καλά κάνω
Για ποιον λογο να μου μιλησει έτσι, θα μου πείτε τώρα δεν σου είπε και κάτι φοβερό, είναι ,ΚΙΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ, γιατί ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΕΤΣΙ !!

ΞΑΠΛΩΝΩ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ
Πετάω τα φαγητά γιατί μου τον θύμιζαν
Έπειτα, βάζω την μουσική στο τέρμα
Αλλά δυστυχώς μπαίνει κάποιος στο δωμάτιο μου
'Σχολείο'λέει, δεν κατάλαβα ποιος είναι αλήθεια, δεν κατάλαβα
'Σκασε' ειπα και συνδεσα τα ηχεία με το κινητό και έβαλα την μουσική ακόμα πιο δυνατά
'Σχολείο τώρα είπα ' μου λέει ξανά άλλα δεν ξέρω αν είναι ο αδερφός μου ή ο Άλκης γιατί αν είναι ο αδερφός μου να μην τον διαολοστείλω τσάμπα
Ξεκλειδώνω την πόρτα και πάω να βγω άλλα ένα χέρι με τραβάει ξανά μέσα και Ναι ήταν αυτός που δεν ήθελα αυτήν την στιγμή, ο Άλκης. Συνέχισα να κλαίω και άρχισα να τον βρίζω και να τον χτυπάω όσο μπορούσα άλλα αυτός το μόνο που έκανε ήταν να με πάρει στην αγκαλιά του για να σταματήσω, όπως και πέτυχε, μόνο που τα δάκρυα συνέχιζαν να τρέχουν.
'Άντε γαμησου,παράτα με, έγιναν όλα αυτά στο νοσοκομείο και έχεις να κάνεις μόνο αυτό;'λέω
'Δεν θέλω να ήμαστε μαζί, απλός κατάλαβε το, δεν θέλω είναι πολύ απλό, δεν θέλω, μείνε μακριά μου και μην κάνεις έτσι, μην στεναχωριέσαι γιατί εγώ φταίω μόνο εγώ είμαι ένας ηλίθιος που ούτε να σε προστατεύσω δεν μπορώ 'μου λέει
'Σταματά. Όχι Είναι ψέματα αυτά που λες μπορείς να κάνεις τα πάντα απλός ίσως να φοβάσαι "εγώ είπα
'Αυτο να το θυμάσαι "λέει
"Ποιό;" ρωταω
'Αυτό που είπες ότι μπορεί να φοβάμαι 'απαντάει
'Ότι να'ναι 'λέω
'Πήγαινε σχολείο 'λέει
'Εσύ γιατί δεν πας ;'απανταω
'Γιατί ήθελα να σου θυμίσω να πας εσύ' λέει
'Δεν θέλω να πάω 'λέω,κλαίγοντας
'Γιατί'
'Σε παρακαλώ φύγε δεν μπορώ άλλο, φύγε, πήγαινε στην Βάλια να φασωθητε και οταν βαρεθεις γυρνα, απλός αν με θελήσεις μπορεί να με έχεις χάσει ' απανταω
'Σ'αγαπάω 'μου λέει
'ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ !!'ΛΕΩ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ
Ντύθηκα πήγα σχολείο για να μην νομίζει κιόλας ότι έχουμε στεναχωριθει για αυτόν.
Μπαίνω μέσα και τους βλέπω να φιλιούνται άλλα το πήρα χαλαρά και πήγα σε έναν φίλο του και μίλησα. Όχι για αυτό άλλα για γενικά πράγματα...Και πιο συγκεκριμένα λέγαμε για την τάξη μας και τους καθηγητές.......τους κραξαμε κανονικά...

Άλκης POV
Την βλεπω να μιλάει με τον Δημήτρη και να γελάνε σαν χαζοχαρούμενα.....Καλά θα τον φτιάξω και αυτόν που της την έπεφτε κανονικά μάλλον δεν ξέρει ότι μόνο εγώ το κάνω αυτό και μόνο εγώ έχω το δικαίωμα να είμαι τόσο κοντά της.
Αλλά τώρα και αυτή με βλέπει με την Βάλια, μάλλον έχει ένα δίκιο ....Σπρώχνω την Βάλια που έχει κολλήσει πάνω μου και την κάνω στην άκρη φεύγω και βγαίνω από το σχολείο με προορισμό το σπίτι άλλα γυρνάω πίσω και τι βλέπω;;;
Βλέπω την Ελένη ΜΟΎ με τον Δημήτρη να φιλιούνται, τρέχοντας πηγαίνω στον Δημήτρη,τον κοιτάω και απλός τραβάω την Ελένη από το μπράτσο και την βγάζω έξω από την πορτα του σχολείου
'Μην τολμήσεις και του ξαναμιλήσεις !!"φωνάζω πολύ δυνατά, αλλά δεν έπρεπε να μιλήσω έτσι γιατί μπορεί να θυμώσει και καλά θα κάνει .
"Μην μου ξαναφωνάξεις."λέει
"Μην του ξαναμιλήσεις!!'λέω
"Ότι θέλω θα κάνω!!"λεει και με σπρώχνει, φεύγει και πηγαίνει στην τάξη της.Είμαι πολύ χάλια, δεν έπρεπε να τσακωθούμε 😭😭Δεν θα κάνω έτσι για αυτήν....για αυτό φεύγω ή να πάω στην τάξη να δω που θα πάει βασικά θα πάω στην τάξη μου ....

ΕΛΕΝΗΣ POV
Μπαίνω στην τάξη μου πολύ νευριασμένη άλλα δεν ήμουν στεναχωριμενη γιατί δεν είναι σωστό αυτό που έκανε και θέλω να πάω να ξεκαθαρίσω τα πάντα μαζί του
Θα πάω στην τάξη του !!
Μπαίνω μέσα και τι βλέπω;
Τον Άλκη με την Βάλια αγκαλιά....Δεν έφυγα κλαίγοντας αντιθέτως πήγα δίπλα τους, τον σκουντηξα και του είπα: 'Έλα τώρα θέλω να σου πω 'λέω
'Καλά 'λέει
'Θέλω να μάθω, γιατί το έκανες αυτό'λέω
'Ότι θέλω θα κάνω, απλός δεν είναι αυτός για σένα 'λέει
'Και ξέρεις εσύ ποιος είναι για μένα;'λέω φωνάζοντας
'Ναι και μην φωνάζεις 'λέει ήρεμα
'Ότι θέλω θα κάνω, δεν θα μου πεις και τι θα κάνω ακόμα και σε αυτό Άλκη 'λέω δεν ξέρω πώς βρήκα αυτό το θάρρος μάλλον δεν άντεξα να τα κρατάω όλα μέσα μου.Δεν λέει τίποτα και έτσι συνεχίζω
'Τέλος 'λέω
'Ναι'λεει κάπως ήρεμα και στενάχωρα για αυτόν και δεν τον έχω δει έτσι καθόλου .Με κοιτάει για λίγα δευτερα στα μάτια. Αλλά τότε γυρίζει το κεφάλι του και πάει να φύγει. Τον κρατάω και τον γυρνάω στην μεριά μου ώστε να με κοιτάει .
'Να σε ρωτήσω κάτι;'λέω
'Λεγε 'λέει
'Γιατί , πρέπει να μείνω μακριά σου ;'ρωτάω
'Σε παρακαλώ , δεν είναι η στιγμή που πρέπει να μιλήσουμε για αυτό τώρα γιατί δεν έχω ούτε όρεξη ούτε χρόνο άλλα κάποια άλλη στιγμή θα το συζητήσουμε 'λέει
'Καλά ότι πεις άλλα κάποια στιγμή πρέπει γιατί έχω πολλές απορίες, φταιει και η εξυπνάδα μου ξέρεις 'λέω ειρωνικά για να σπάσω τον πάγο, να νομίζει πως είμαι άνετη και να μην καταλάβει πως νιώθω πολλα περισσότερο για αυτόν απ' ότι αυτός για μένα.

Γεια σας, πιστοί μας αναγνώστες που ελπίζουμε να υπάρχετε!
Έχει περάσει πολύς καιρός απ'όταν ανεβάσαμε τελευταία φορά, αλλά... δεν έχει αλλά... είμαστε αδικαιολόγητες, πάντως (αν και δε νομίζω να νοιάζεται και κανένας) ιδού άλλο ένα κεφάλαιο του "Τελικά τι είναι αγάπη;"
Τέλος πάντων, ελπίζουμε να σας αρέσει και μην ξεχνάτε ότι μπορείτε να δώσετε μια ώθηση στην έμπνευσή μας πατώντας το αστεράκι (⭐)