telefon
cud naszej ery
ale rozmowa
już nie taka cudowna
siedzę
i nagle dzwonisz
śmiesz przerwać mi ważne zajęcie
moją rozkosz
moje zbawienie
ale ty nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy
biore wdech
muszę odebrać
nie odbieram
oddzwonię
kiedyś
hej lolka dzwoniłaś?
mówię ze sztucznym uśmiechem na twarzy
oddzwoniłam
doceń to
nie uwierzysz co się stało
słyszę
no nie
myślę
zaczynasz cos do mnie mówić
co?
nie mam pojęcia
jakbyśmy zastanawiali się nad tym co mówimy
życie byłoby piękne
ani nie interesuje mnie to co nasz mi do powiedzenia
ani mi to nie jest potrzebne
ale cie słucham
i potakuje
rozłączasz się
może ja tez mam ci coś do powiedzenia
zamykam oczy
wypuszczam powietrze
nigdy więcej
SfmiP
