İlk Ve Son

-2-

Sabah kalktığımda başucumdaki sandalyeye okul formalarınımın bırakıldığını gördüm.Yatakta fazla oyalanmadan kalktım.İlk olarak kısa bir duş aldım.Okul formalarımı giydim.Saçlarıma bir şey yapmama gerek yoktu çünkü düz sarı saçlara sahiptim.Dişlerimi fırçaladıktan aynanın karşısına geçtim.

Çok kötü bir fiziğim yoktu.Zayıf bir vücuda sahiptim.Hafif bir makyaj yapmaya karar verdim hem yeni bir okula başlıyordum.Çevreye ilk izlenimim iyi olmalıydı.Makyaj derken abartı bir şey yapmadım sadece çok çok ince bir eyeliner çektim.

Aynada son kez kendimi süzdüğümde iyi olduğuma karar verdim ve aşağıya indim.Her zamanki gibi kahvaltı ediyorlardı.Bir şey yemek istemediğimi söylediğimde anneannem "Tamam canım. Şöför kapıda seni okuluna bırakacak.İlk gün böyle olsun. Sonra şoförle gidip gitmeyeceğine sen karar verirsin." dedi .Ona onaylayan bir bakış attıktan sonra bahçeye çıktım.

Şoför beni kapıda bekliyordu.Arabaya bindikten sonra heyecanlı olmadığımı farkettim.Hiçbir zaman heyecanlı bir tip olmamıştım.Kendime güvenim fazlaydı etraftaki insanların düşüncelerini pek önemsemezdim.

Okula geldiğimizi arabanın durmasıyla farkettim.Okul eski okuluma göre oldukça güzeldi.Büyük bir okuldu.Havalı ve zengin tipli çocukların olduğu dışarıdan bile belliydi.

Okula girdiğimde az kişinin teneffüste olduğunu gördüm.Bunu umurdamayıp müdürün odasını öğrenmeye karar verdim. İlk gördüğüm kıza müdürün odasını sormaya karar verdim.Kız güzeldi kahverengi saçları ve gözleri vardı.Cana yakın bir kıza benziyordu.Yanına yaklaşınca bir anlığıma afalladı."Selam . Gördüğün gibi bu okulda yeniyim müdürün odası nerede acaba?"dedim Kız hala afallamış gözlerle beni süzüyordu.

"Ahh pardon acayip baktığımın farkındayım.Her neyse müdürü bugün odasında bulamazsın.Tiyatro salonundadır yani bugün bir şarkı yarışması gibi bir şey var ve okulumuzun temsilcisi Melis hastalandı.Biz de yeni bir kişi arıyoruz.İmkansız ama ...Pardon başını şişirdim ahh özür dilerim"dedi

Hayatımda bu kadar hızlı ve telaşlı konuşan birini görmemiştim ama dediklerini anlamıştım."Yani müdürü bulamam peki tiyatro salonunun yerini gösterir misin?"dedim.

Kız heyecanla "Tabiki beni izle." dedi. Kısa bir mesafe gittikten sonra büyük bir kapının önünde durdu ve "Ben salona gösteriyi izlemeye gidiyorum. Müdür sağ kapıda şarkıyı söyleyecek birini arıyordur büyük ihtimal. Her neyse görüşürüz" dedi.Bunun üzerine

" Teşekkürler yani yolu gösterdiğin için dedim arkasından duymasını umarak.

Odadan girdiğimde tüm gözler bana döndü bir açıklama yapma ihtiyacı hissederek "Müdürü arıyorum yeni öğrenciyim anlarsınız."dedim.

Ah salak kafam ne öyle arkadaşınla konuşur gibi konuşursun ki. Müdür olduğunu zannettiğim adam "Ahh pardon seni tamamen unuttum.Anneannenle konuşmuştum oysa ki.Adaydı dimi ?" dedi."Evet Ada.Pardon yanlış zamanda geldim herhalde." Dedim

"Ohh hayır canım.Ama şu an büyük bir sorunumuz var." Onların telaşları gözlerinden okunuyordu birini bulmakta oldukça zordu.

Aklıma gelen fikirle müdüre umutla baktım. "Şey anneannemle dedem size anlatmıştır umarım.Uzun süredir müzikle uğraşıyorum.Profesyolce değil kendi çapımda.İsterseniz size yardımcı olabilirim."diyerek cümlemi tamamladım.

Müdür heyecanla "Evet bu harika olur.Başka kişi bulamayacağımıza göre sana güvenmeliyiz dimi??" diyerek bir kaç kadına talimat verdi.Bir kadın yanıma yaklaşarak"Ahh canım şimdi şarkı bekliyorsundur eminim.Ihmm istediğini söyle farketmez. Hangisinde en çok iyiysen."dedi.

Biraz düşündükten sonra en çok söylediğim şarkıyı seçtim Birdy-Not About Angel şarkısında karar kıldım.Bu yarışma okullar arası olduğu için çıkmam için daha vardı.O zamana kadar oturdum ve şarkıyı içimden söyledim.Bizim okulun adı anons edilince ayağa kalktım ve sahneye yöneldim.Hiç heyecanlı biri olmadığım halde ilk defa heyecanlandığımı hissettim...