İlk Ve Son

-6-

Ayaz buraya doğru geliyordu ve arkasında da grubu vardı.Gözleri adeta tehlike saçıyordu. Defne'ye baktığımda korktuğu gözlerinden anlaşılıyordu.

Ayaz yanıma geldi gözlerim içine baktı ve bileğimi sıkarak. "Herhalde yine bütün gözler üzerinde olsun istediğin için o arabaya bindin yoksa bunun başka açıklaması yok!"diye suratıma gürledi.

Gerçekten herkes Ayaz gibi mi düşünüyordu.İlgi odağı olmaya çalıştığımı felan mı ?

"B-Bırak kolumu.Hem sen bana karışamazsın " diyerek aynı şekilde onun ses tonuna ulaşmayı umarak bağırdım.

Ayaz bu sözüm üzerine deliye dönmüştü Kuzey denen çocuk onu tuttu ve "Ayaz sakin olur musun biraz.Daha olayların farkında değil. Senin kim olduğunu da daha bilmiyor"dediği an "O kim ki de ben onun kim olduğunu bileceğim."dedim

Ayaz"Kızım bak seni uyarıyorum.Bir daha o okuldan biriyle görüşmek yok. Eğer görüşürsen hemen kulağıma gelir ve sonuçları senin için pek iç açıcı olmaz."dediği an gözlerinin içine baktım ve bakışları o kadar sertti ki bir an titredim. Gözlerimi direk gözlerinden kaçırdım.

Beni korkutmaya çalışıyordu.Ve bunu başarıyordu.Korktuğumu ona belli etmemeye çalışıyordum ama pek başarılı olduğum söylenemezdi.

Sesimin titrememesini umarak "B-Bunu sen belirleyemezsin"dediğim an Ayaz "Öyle bir belirlerim ki...Neden onun arabasına bindin Ada?"dediğinde tüylerim ürperdi.Ada kelimesine yaptığı baskı gözümden kaçmamıştı.İsmim dudaklarında adeta tehlike gibi duruyordu.

Kekelememeyi umarak"Sadece beni okula kadar bıraktı.B-Bilmiyordum..."dediğimde Ayaz "Güzel...Seninle daha çok işimiz var gibi" diyerek dakikalardır sıkmaktan uyuşmuş olan kolumu bıraktı.Kaç dakikadır bilmeden tuttuğum nefesi dışarıya verdim ve gidişini izledim

Defne hemen "Ada iyi misin? Gel bir elini yüzünü yıkayalım"diyerek beni kolumdan sürükledi. Tuvalete girdiğimizde tutmakta olduğum göz yaşlarımı dışarıya saldım ve Defne'nin duyamayacağı şekilde "Ben nasıl bir belaya bulaştım böyle "dedim.

Evet bugün ucuz kurtulmuştum ama içimden bir ses her şeyin daha yeni başladığını söylüyordu. Ağlamaktan yorgun düşen gözlerimi açarak Defne'ye baktım ve bana endişeli gözlerle bakıyordu. Oturduğum yerden yavaşça doğruldum Defne "Artık sınıfa gitsek iyi olur" dedi. Tuvaletten çıktık. Sınıfımızın olduğu kata çıktığımda korku tüm bedenime işlemişti. Koridorun sonunda bir çocuk vardı ve buraya bakıyordu.

Yanımıza doğru koştu ve "Defne iyi misin bir şey oldu mu?" Dedi.

Defne " Hayır Rüzgar iyiyim merak etme. Asıl Ada iyi değil " dediğinde Defne'ye soran gözlerle baktım "Rüzgar bu Ada, Ada bu Rüzgar kardeşim olur kendisi. Neyse teneffüste görüşürüz Rüzgar. Derse girsek iyi olur." Dedikten sonra son kez Rüzgar'a baktım .Gerçekten çok tatlı bir çocuğa benziyordu. Niye buraya geldiğimden beri gördüğüm bütün erkekler böyleydi anlayamıyordum.

Bu düşüncelerimi sonraya saklamaya karar verdim.Sınıfa girerken içimden bütün duaları etmeye başladım.Bir de aynı sınıftaydım bu Ayaz öküzüyle.

Sınıfa girdiğimde herkes bana bakıyordu. Kaç günde kaç olayda adım geçiyordu. Ayaz en arka sırada oturuyordu ama oradan bile beni baştan aşağı süzen bakışlarını görüyordum. Öğretmenden kısaca özür dileyip sırama oturdum. Ayazın olduğu tarafa baktığımda bana bakıyordu. Bakışlarını çözmek oldukça zordu. Daha fazla ona bakmak istemediğimden başımı sıraya koydum ve zilin çalmasını bekledim.

Zil çaldığında kantine inmeye karar verdim. Hem sabah hiçbir şey yememiştim. Kantine indiğimizde bir masaya oturduk. Rüzgar buraya doğru geldi. Elindekileri bize uzattığında kısaca teşekkür ettim.

Tostumdan ilk ısırığımı almıştım ki Rüzgar "Olayları duydum. Daha okulda yenisin ve aralarındaki kavgayı bilmemen çok normal."

"Biliyorum ama herkes sizin gibi düşünmüyor. Hepsi Ayaz ne düşünüyorsa onu akıllarına kazımış."dedim.

Rüzgar"Bakın kızlar sizi uyarıyorum onlar çok tehlikeli. Sakın onlara bulaşmayın. Ben bile sizi kurtaramam"dediğinde

"Haklısın Rüzgar onlardan uzak durmaya çalışacağız emin ol "dediğimde aslında iç sesim tam tersini düşünüyordu.

----------

Vote vermeyi unutmayın lütfen :)