İlk Ve Son

-3-

Sahneye çıktığımda herkes bana bakıyordu.Şu an bulunduğum ortam çok farklıydı.Herkesin gözü benim üzerimdeydi.Ellerim titriyordu.Kısacası çok heyecanlıydım.Mikrofonun yanına ilerledim.Juri üyeleri 4 taneydi benim söylememi bekliyor gibiydiler.Piyano çalmaya başladığında şarkıyı söylemeye başladım.

We know full well there's just time

So is it wrong to toss this line?

If your heart was full of love

Could you give it up?

Cause what about, what about angels?

They will come, they will go, make us special

Don't give me up

Don't give...

Me up

How unfair, it's just our love

Found something real that's out of touch

But if you'd searched the whole wide world

Would you dare to let it go?

'Cause what about, what about angels?

They will come, they will go, make us special

Don't give me up

Don't give...

Me up

Cause what about, what about angels?

They will come, they will go, make us special

It's not about not about angels, angels

Şarkıyı söylemeyi bitirdiğimde herkes alkışlamaya başladı .Juriler bile alkışlıyordu.Daha fazla sahnede durmama gerek olmadığını düşünüp içeri girdim.

Müdür yanıma gelip "İnanamıyorum Ada. Çok güzel söyledin.Bir üst tura çıkacağımıza eminim."dedi. Büyük bir mutlulukla"Teşekkürr ederim gerçekten"diyerek gidip bir yere oturdum.Sonuçlar 1 hafta içerisinde açıklanacakmış.1 hafta beklemek gerçekten zor olacaktı.

Diğer okullarda performanslarını sergiledikten sonra yarışma sona ermişti.Müdürle birlikte çıktıktan sonra doğal olarak tüm gözler benim üzerimdeydi.Bu hiç hoşuma gitmiyordu.

Müdürün odasına girdiğimizde masanın önündeki koltuklardan birine oturdum.Müdür "Gerçekten çok teşekkürler Ada.Geldiğin ilk gün okulumuzu kurtardın diyebilirim.Bu arada bu olay çok ani oldu sana sınıfını söyleyemedim 11-A koridorun sonunda görürsün"dedi "Tamam teşekkürler"diyerek çıktım.

Çıktığım an yine herkes bana bakıyordu.Sanki bir suç işlemiş gibiydim.Müdürün tarif ettiği gibi sınıfıma doğru ilerledim.Sınıfı gördüğüm an içeriye girdim.Ama bu sefer kimsenin bakışlarına mağdur kalmamak için başım eğik içeriye girdim.

Hemen bir tane boş sıra bulmam gerekti yoksa burada böyle dikilecektim.Sabah beni tiyatro salonuna getiren kızı gördüğümde yanına gittim.Yanı zaten boştu.Beni görünce yüzüne kocaman bir sırıtış yayıldı.Hemen yanına oturdum.Kız"Selam"dedi utanarak.Bende ona karşılık olarak "Selam ben Ada"."Bende Defne. Bu arada Ada harika söyledin.Geldiğin ilk gün okulda popüler oldun diyebilirim.Melisten bile güzel söyledin.Melis kudurmuştur eminim"dedi.

"Melis hasta olan kız değil mi??Neden ki onu temsil ettim ben hem".Defne"Evet o da var ama Melis çok kıskançtır.Senin sesin ondan çok daha güzel ama arkası sağlam.He-"daha cümlesini tamamlayamadan sınıfın kapısı açıldı ve içeriye dört tane yakışıklı erkek girdi.

Ama benim dikkatimi en öndeki kişi çekmişti.Kaslı vücudu giydiği tişörtten bile gözüküyordu.Kahverengi saçları ona ayrı bir hava katıyordu.

Defnenin sesiyle kendime geldim"Biliyorum çok yakışıklılar.Okulun popüler çocukları diyebilirim.En önde gördüğün en yakışıklı Ayaz. Melis kafayı ona takmış durumda.Çocuk ona bakmıyor ama.Ona yaklaşan en son kızın yüzü gözü dövülmüş bulundu düşün artık.Melis ve grubu..."dedi.O bunları anlatırken benim gözüm hala o çocuktaydı.Ama gözümü ondan ayıramıyordum hala gözüm onun üzerindeyken onunda bana baktığını gördüm.

Vote sayısına göre yeni bölüm gelecek.

Multimediadaki Ada