Üniversite biteli 2 hafta olmuştu. Kendimi boşlukta hissediyordum. Yıllarca okula git gel , bir sürü sınava çalış geçmeye gayret göster şimdi ise sadece evde otur. Bomboş geliyordu. Bir gün artık dayanamadım. Evden çıkmayalı baya olmuştu. Ev arkadaşımla konuştuk. 3 gün sonrasına bir seminere katılmaya karar verdik. Bu seminer bir resim semineriydi. Oraya gidip portre çalışması yapacaktık. Resmimin iyi olduğu söylenir. Ama ben pek kendime güvenemiyorum. Neyse bu 3 gün aynı sıkıcılıkta geçti. Ve en sonunda evden çıkıp biraz insan içine karışacaktık. Kankamla arabaya atlayıp seminerin olduğu yere ulaştık. Içeri girip insanları süzmeye başladık. Kankamla biraz sohbet ettikten sonra tuvalime döndüm. O sırada hocamız geldi rönesansla ilgili bir kaç bilgi verdi. Biraz sıkılmaya başlamıştım. Taburemin yanına bir fırça yuvarlandı. Almak için eğildiğimde kafam birisine çarptı. Özür dilemek için yukarı doğru baktığımda onu gördüm.
Yeşil veya ela gözler koyu kahve saç beni benden almıştı.
- Gerçekten çok özür dilerim benim hatamdı.
- Hayır hayır kesinlikle benim hatamdı. Bu arada ben Yusuf.
Bende "ismin" tanıştığıma memnun oldum.
Önüme döndüğümde herkes birşeyler çizmeye başlamıştı. Bende karakalem yapmaya başladım. 2-2,5 saat sonra seminer bitti. Arkama döndüğümde Yusuf'un bana bakıp bişeyler karaladığını gördüm. Merak ettim ama bakmadım. Sonuçta yani tamam ona azıcık bir aşık olma duygusu vardı ama öyle hemen olacak bişey değil bu... Herkes dağılmaya başlayınca bende tuvalimi aldım Yusuf'un yanından geçip gidecekken kolumdan tutup nasıl olmuş diye tabloyu gösterdi. Beni çizmişti.
- Belki evimin bir köşesine asarım.
- Çok güzel olmuş.
- Ne dersin burdan sonra bir kahve içelim mi?
- Peki
Birlikte tuvallerimizi alıp onun arabasına binip bir kafenin önünde durduk. Içeri girip masaya doğru ilerlerken bi kaç kişinin " Aaa Reynmen değil mi bu" dediğini duydum ama önemsemedim. Masaya oturduktan sonra garson gelip ne içmek istediğimizi sordu. Ben:
- Sade türk kahvesi
- 2 tane olsun.
Birkaç dakika ses çıkarmadan oturduk. Daha sonra Yusuf söze girdi.
- Eee ismin haricinde hiçbir şey bilmiyorum biraz kendinden bahset yoksa böyle sevgili olamayız.
- Ne!?!?
- Evet " ismin " senden baya hoşlandım ve benim olmadan bırakmam.
- Açıkçası bende senden hoşlandım ama böyle biraz hızlı olmadı mı. Yani daha 3 saatten fazla olmadı...
- Gerçek aşk olabilirmi. Çünkü ben mantık aşkından yanayım ama sen farklısın.
Masada duran elimin üzerine elini koyup
- " ismin " seni seviyorum ❤
- 😊😊
- Ve benim hakkımda bişey bilmen gerek ben fenomenim yani hani bir çok kız bana yazıcak kıskanır mısın?
- Yok alt tarafı seni eve kapatır. Ortalığa da öldü haberi yayarım. O derece...
- 😕😕
- Şaka yapıyorum.
- fjfufdldihdgkxg
- Ama olabilir de kendime güvenmiyorum.😈😈😈😈😈
Vote ve yorum pls 😇😇😇
