She Smells Like Sugar & Lizkook

Ssls& 10

İki hafta olmuştu, iki haftadır görmezden geliyorlardı birbirlerini. Jungkook, ne gidip Lisa'ya ne söyleyeceğini biliyordu, ne de cesareti kalmıştı. Yapabildiği tek şey; Lisa'yı her gün uzaktan izlenekti. Çok değişmişti Lisa... Hiç eski haline benzemiyordu. Eski utangaçlığından da eser kalmamıştı.

Çok cesaretliydi, ve çok da zeki. Ama eski neşesi, Jungkook, Lisa'nın eskisi gibi içtenlikle gülümsemesi için ne vermezdi ki.

Lisa, elindeki gazozun kapağını açtı ve kitabına daha da odaklanmaya çalıştı. Satranç ile ilgili bir kitap okuyordu, bu aralar satrança ilgi duyuyordu.

Arkasındaki el, Lisa'nın irkilmesine neden oldu, fakat gördüğü yüz, onu daha çok rahatsız etti.

"Bir şey söylemeni istemiyorum." , dedi Lisa sessizce.

"Lütfen Lisa, sadece birazcık beni dinle."

Lisa cevap vermedi ve kitabına geri döndü.

"Tamam, çok büyük bir hata yapmış olabilirim, fakat hayatımın hiç bir dakikası seni unutmadım Lisa. Her anımız, her zaman aklımdaydı. Etrafımdaki insanların beş para etmediğini anladığım anda, hep anılarımızda yaşadım."

"Biliyorum acı çekiyorsun, hem de çok. Fakat ben seni tekrardan gülümsetebilir, hatta seninle kahkahalar bile atabiliriz. Anılarda yaşamak yerine, yeni anılar yaratabiliriz. Beraber zamanın nasıl geçtiğini farketmeden, çılgınlar gibi eğlenir, her dakikayı özel kılabiliriz Lisa. Seni üzen her anıyı, yeni paha biçilemez anılarla unutturabiliriz. Ne dersin lisa, ölmek için çok genç değil misin ?", dedi Jungkook gülümseyerek.

Lisa yavaşça gözlerini Jungkook'a çevirdi. Gözünden damlayan yaşı umursamadan karşısındaki Jungkook'a gülümsedi, "Sence kalbimi bir defa kırmış bir çocuğa, kalbimi iyileştirsin diye güveneyim mi ? Ben değiştim Jungkook, artık saf değilim."

"Ve bil ki, ben sadece eski zamanları özledim, bu yenileri yaratmak istediğim anlamına gelmez."

"Değişmiş olabilirsin, fakat eski Lalisa'nın hala oralarda bir yerlerde olduğu kesin. Sana somurtmak değil gülmek yakışıyor Lisa."

Lalisa yavaşça ayağa kalktı ve çöpe doğru ilerledi. Hiç Jungkook'un yüzüne bakmadan konuşmaya başladı.

"Gülümsememi yok eden de sensin,"

Yavaşça gazoz şişesini çöpe attı ve çantasını yerden aldı.

"Tekrar gülümse diyen de."