Tough Lover

-37-

Ανασήκωσα το κεφάλι μου το οποίο είχα κάτω από το μαξιλάρι και χασμουρήθηκα.Που στον διάβολο βρίσκομαι πάλι;

Κοίταξα δεξιά μου και είδα κάτι ξανθές τούφες να πηγαίνουν δεξιά και αριστερά άτσαλα.Το κορμί της ήταν κι αυτό άτσαλα τοποθετημένο και γυμνό, αλλά με ένα σεντόνι μόνο σκεπασμένο,στο στρώμα στο οποίο βρισκόμαστε ξαπλωμένοι.Ωραία τα κατάφερα και πάλι ο μαλάκας.Ούτε που ξέρω τι έκανα χθες το βράδυ.Το μόνο σίγουρο είναι πως έκανα σεξ μαζί της, για όλα τα υπόλοιπα δεν εγγυούμαι τίποτα.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι βιαστικά και φόρεσα το μποξεράκι μου και ύστερα τα ρούχα μου, έτσι χωρίς να της δώσω κάποια ιδιαίτερη σημασία.Πήρα το  τζάκετ μου και τα κλειδιά της μηχανής και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.Κατέβηκα την υποδοχή κοιτώντας τον James ο οποίος τακτοποιούσε τα κλειδιά στο ντουλαπάκι.Γύρισε και με κοίταξε και έσκασε στα γέλια μόνος του.

"Τι γελάς ρε βλάκα;" τον ρώτησα καθώς έτριβα τα μάτια μου.

"Με τα χάλια σου γελάω αγόρι μου με τι άλλο" είπε δείχνοντας το πρόσωπο μου πράγμα που απόρησα.

"Βίαιη η μια από τις χθεσινές ε;" συνέχισε και πήρα το σκαμπό για να κάτσω απέναντί του."Τι εννοείς;". Στριφογύρισε τα μάτια του και πήρε κάτι χαρτιά και έκατσε επιτέλους και αυτός σε μια καρέκλα."Εννοώ πως η μια από αυτές που ήρθες χθες, γιατί έκανες και δύο βόλτες, μόνο που δεν ξεσήκωσε το πανδοχείο στο πόδι με τις υστερίες της" τόνισε και ανασήκωσε το φρύδι του.

"Για ποιον λόγο;" αποκρίθηκα μιας και πραγματικά δεν μπορούσα να θυμηθώ με. τίποτα τι συνέβη την προηγούμενη νύχτα.

Και για να πω την αλήθεια, ούτε που θυμάμαι τι έγινε και τις παραπροηγούμενες νύχτες.Κάθε βράδυ τον τελευταίο καιρό είχα συνήθειο να βγαίνω έξω και να γίνομαι λιώμα και έπειτα να έρχομαι συνήθως σε αυτό το πανδοχείο, και όχι μόνος μου.

"Διότι απ'ότι κατάλαβα την φώναξες κάπως αλλιώς από το όνομα της" είπε. "Rosy νομίζω"

Στο άκουσμα αυτών των λέξεων έκατσα πίσω κοιτώντας το πάτωμα.Πάλι εκείνη να με στοιχειώνει μέρα και νύχτα, στα όνειρά μου και στην πραγματικότητα μου.

"Και δεν είναι μόνο αυτό,Geneανησυχώ για εσένα "μόνο τότε γύρισα να τον κοιτάξω.

" Γιατί να ανησυχείς για εμένα από την στιγμή που δεν το κάνω ούτε εγώ ο ίδιος;" ρώτησα σαρκαστικά και γέλασα με το σχόλιο μου.Ή μάλλον, με την αλήθεια που μόλις είπα.