"Kendimi adıyorum yoluna, adına, sana."
❈
Herkesin dönem dönem kalbini ona asla açmayacak- en azından aşk anlamında- birilerini sevdiği olmuştur, değil mi?
Catharine'de böyle bir dönemde olduğunu umuyor ve zamanla...
Catharine Shafıq Hogwarst'ta dert dinleme ve çözüm üretme konusunda nam salmış biriydi. İnsanların dertlerini dinlemek ve çözüm üretmeyi seviyordu. Biri ona gelip dertlerini, sorunlarını anlattığında; kendi dertlerini unutur, başkalarınkine odaklanırdı. Belki de bu yüzden çok seviyordu. Bir nebzede olsa kendi dertlerini unutabiliyordu o sırada.
Bu dert dinleme olayını kitap okumaya benzetiyordu, tek farkı olayları sayfalardan değil, bizzat o olayı yaşayan kişiden dinliyordunuz. Catharine buna bayılıyordu.
Bazen sadece dinlerdi, karşısındaki kişi içine dökmek için geldiyse sadece dinlerdi. Ama eğer bir çözüm, öneri istiyorlarsa elinden geldiğince bir çözüm bulmaya çalışırdı.
Bazen nasıl bu hala geldiğini merak ediyordu. İnsanlar nasıl ona bu kadar güvenebiliyordu? Gelip dertlerini anlatabiliyordu? En korkunç sırlarını söyleyebiliyordu? Bilmiyordu. Sanırım şu ana kadar kimseye bir şey anlatmaması yüzündendi.
Omzunu silkti.
Bunu düşünmek pekte tercih ettiği bir şey değildi.
En sonunda yaptığı resim bitince, düşünmeyi bıraktı genç kız, ve çizdiği resime alıcı gözüyle göz gezdirdi.
Güzel olmuştu.
Şimdi gidebilir ve diğer işlerini halledebilirdi. Bir işe ya da bir şeye başladıığında bitirmeden başından kalkamama gibi bir huyu vardı. Çoğu zaman işine yarasada bazen sinir bozucu oluyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç kız kalemlerini kalemliğine doldurdu ve ağaca yaslanmayı bıraktı. Ayağa kalkacakken üstüne bir karaltı düştü. Genç kız bunu fark edince kafasını kaldırdı ve karaltının sahibine baktı.
Karaltının sahibi Remus Lupin idi.
Çapulcuların beyni, dışardan uslu görünen ama en az onlar kadar yaramaz olan çocuk. Ha birde kendisinin zaman zaman kitap okuma arkadaşı olan o çocuktu.
Remus, Catharine'ye elini uzattı ve ayağa kalkmasına yardım etti.
Remus hafifçe tebessüm etti, ve sabırsız bir şekilde konuştu.
"Catharine, dersin var mı? Kırmızı alarm, bütün ortak salonda ortalığı inletircesine çalıyor ve sanırım bu sefer durum baya ciddi."
Catharine, tozlanmış üstünü temizledi ve duygularını saklayarak Remus'a ışıl ışıl bir gülümseme bahşetti.
Ve sonra coşkulu bir ses tonuyla ekledi. "Hadi gidelim o zaman." dedi.
"Keyfini yerine getirmemiz gereken koca bir bebek var."
あ
İlk bölüm olduğu için fazlasıyla kısa oldu hemen yayımlayayım diye böyle oldu, diğer bölümleri uzun yazmaya çalışacağım.
Umarım beğenmişsinizdir.
Ve son olarak,
•Sizce Catharine'nin koca bebek diye nitelendirdiği kişi kim?
