Sen Geldin •AzDen•

22

Olayın ardından iki gün geçmişti,hapishanede Kudret'i kimlerin öldürdüğünü duymayan kalmamıştı
kimse tepki vermiyor aksine Azra ve Deniz'i tebrik ediyorlardı.

Deniz hâlâ kendini suçlarken Azra'ya yalnız kalmak istediğini söyledi Azra başta diretsede kabul edip kendi hücresine döndü.
Zor bir hafta olmuştu ikisi içinde,çok şey yaşanmıştı bir hafta içinde biraz dinlenmek,kafalarını dinlemek iyi gelecekti ikisi içinde.

Azra masasında oturmuş bir şeyler karalarken kapının açılma sesiyle kapıya baktı Hasret'i görmesiyle gülümsedi
"Gelebilir miyim"
"Sormana gerek yok Hasom,gel" Hasret kapıyı kapatıp ilerledi Azra'nın karşısına oturdu Azrayla göz göze geldiğinde Azra bakışlarını yere çevirdi başını önüne eğdi
"Sende kızgınsın bana değil mi?" dedi Azra yere bakarken
"Kızgındım ama tahliyeni yaktığın için değil benden her şeyi sakladığın için,benimle paylaşmadığın için" Azra kafasını kaldırıp Hasret'e baktı
"Nasıl söyleseydim sana kanka söylesene bana,senide mi bulaştırsaydım bu suça biliyorum çünkü eğer sana söyleseydim sen de gelmek isterdin,sen de dahil olmak isterdin ben seni de bulaştıramazdım bu işin içine bak Deniz'i durduramadım geldi benimle şimdi kim bilir cezasına kaç yıl eklenecek benim yüzümden" Hasret hiçbir şey demedi,diyemedi çünkü Azra'nın haklı olduğunu biliyordu sessizlik hakimdi odada
"Deniz apla nasıl kanka"
"Kötü Hasret, başından beri kendini suçluyor,benim yüzümden deyip duruyor ağlıyor,kendine kızıp duruyor ne söylediysem bir işe yaramadı devam ediyor kendini suçlamaya yalnız kalmak istediğini söyledi belki iyi gelir yalnız kalmak"
"Sana bir şey soracağım kanka"
"Sor Hasret"
"Eğer Deniz apla olmasaydı yani hiç tanımasaydın yine de yapar mıydın bu yaptığını" Azra derin bir nefes aldı
"Eğer Deniz olmasaydı zaten ben çoktan başka suçlara karışmıştım kanka,ben Deniz sayesinde bambaşka bir insan oldum ve benim bu zamana kadar başka suç işlememem Deniz sayesinde oldu bambaşka bir insan yaptı beni ama bu son olay..yapmak zorundaydım kanka burada kalmak zorundaydım bırakamazdım sevdiğim kadını burada,ailem dediğim insanı ardımda bırakıp gidemezdim"
"Ne güzel seviyorsun be kanka"
"Bana sevmeyi Deniz öğretti kanka sevmek nedir ondan önce bilmiyordum ben,kalbim taşlaşmıştı,kalın duvarlar örülüydü asıl Azra'nın üzerine Deniz önce beni içimde gizlenen Azrayla tanıştırdı ardından sevmeyi öğretti ve onun olduğu her yeri cennet yaptı benim için yer,mekan önemli değil o buradaysa eğer benim için burası cennet..ama ne olacak böyle bilmiyorum Hasret o orada ben burada iki gündür görmüyorum onu,çok özledim yanına gitmek istiyorum ama üstüne düşmek istemiyorum toparlaması lazım kendisini ama nasıl olacak bilmiyorum"
"Yonca'nın söylediği şeyler yüzünden böyle oldu değil mi kanka?"
"Öyle kanka zaten suçlu hissediyordu kendini Yonca da öyle konuşunca daha da suçlu hissetti,Yonca'nın dedikleri çok üzdü onu ne yapacağım bilmiyorum" Hasret ayaklandı
"Kanka ben geliyorum birazdan"
"Nereye gidiyorsun Hasret"
"Geliyorum dedim kanka" Hasret kapıya ilerleyip çıktı Azra'nın odasından adımlarını hızlandırıp Azra'nın odasının tam karşısında olan Deniz'in odasına yöneldi yavaşça kapıyı açıp içeri girdi.

Hasret Deniz'in odasına girince yatağa uzanmış ayaklarını karnına çekip ağlayan Deniz ile karşılaştı yavaşça ilerleyip sandalyeyi Deniz'e doğru çevirip oturdu Deniz gözlerini açıp Hasret'e baktı
"Hasret"
"Efendim Deniz apla"
"Ne oldu,neden geldin"
"Konuşmak istedim seninle konuşabilir miyiz biraz?" Deniz yatağında doğruldu ve oturdu gözlerindeki yaşları sildi bakışlarını yere çevirdi
"Sende suçlayacaksın değil mi beni,hesap soracaksın,bencil diyeceksin ama haklısın ben bencil insanın tekiyim,sevdiğim insanın hayatını karartacak kadar bencilim haklısın..haklısınız istediğini diyebilirsin"
"Yeter artık Deniz apla kendini suçlamaktan vazgeç sen suçlu değilsin,bencil hiç değilsin yapma bunu kendine" bakışlarını Hasret'e çevirdi Deniz
"Ben olmasaydım veya ona engel olabilseydim Azra şimdi tahliye olacaktı Hasret,Erhan'la konuşmuştum yanında çalışacaktı kısa sürede okulunu bitirip avukat olacaktı güzel bir hayat onu bekliyordu şimdi ne olacak burada çürütecek gençliğini,ömrü yitip gidecek benim yüzümden Hasret her şeyin suçlusu benim"
"Yanlış düşünüyorsun Deniz apla, Azo senden önce bambaşka biriydi yakar,yıkar sonuçlarını düşünmezdi ama seni tanıdığı günden beri,seni kalbine aldığı günden beri atacağı her adımda seni düşündü,sana gelecek olan kötülüklerden korktuğu için sakındı her türlü beladan yani sen olmasaydın eğer çoktan başka bir suç işleyecekti Azo buna eminim çünkü tanıyorum Azo'yu çok iyi tanıyorum senden önceki Azo'yu da tanıyorum senden sonraki Azo'yu da,artık kendini suçlama çünkü senin bir suçun yok at artık bu düşünceleri kafandan Yonca'nın dediklerini de umursama biz biraz konuştuk onunla olayın şokuyla söylemiş"
"Bilmiyorum Hasret haklı olabilirsin ama yine de bazı şeyleri değiştirmiyor işte"
"Deniz apla sen Azo'nun yerinde olsaydın onu bırakıp gider miydin? Ha söyle bana gidebilir miydin onu burada bir başına bırakıp,dayanabilir miydin onsuzluğa?"
"Aynı şey değil Hasret"
"Aynı şey Deniz apla,hadi cevap ver bana bırakabilir miydin Azo'yu,sevdiğin kadını ardında bırakıp gidebilir miydin?" Deniz sustu,düşündü ardından cevapladı
"Bence cevabı biliyorsun Hasret"
"Biliyorum Deniz apla ama senden duymak istiyorum"
"Bırakmazdım,ne olursa olsun bırakmazdım,bırakamazdım,onunla tekrar yaşamaya başlamışken onu bırakamazdım"
"İşte tam da bu yüzden artık kendini suçlamıyorsun Deniz apla hadi şimdi çık odandan git sevdiğin kadının yanına,siz yan yana olmadığınız her dakika eksiksiniz hadi git tamamla birbirinizi hadi Deniz apla" Deniz tebessüm etti aklından sadece sevdiği kadının yanına gitmek geçiyordu ayağa kalktı Deniz ayağa kalkınca Hasrette ayağa kalktı Deniz Hasret'e yaklaşıp sarıldı dostuna
"Sağ ol Hasret her şey için"
"Asıl sen sağ ol Deniz apla Azomla siz sağ olun" Deniz geri çekilip kapıya yöneldi odasının kapısını açıp çıktı hücresinden ardında tebessüm eden Hasret'i bırakarak Azra'nın odasına yöneldi Azra'nın odasına vardığında yavaşça kapıyı açıp içeri girdi.

Azra kıyafetlerinin olduğu rafın önünde dururken kapısının açıldığını duyunca kapıya doğru döndü karşısında sevdiği kadını görmeyi beklemiyordu Deniz adımlarını hızlandırarak sevdiği kadının yanına gitti hiç vakit kaybetmeden sarıldı sımsıkı belinde hissettiği kollar sayesinde gülümsedi Azra sardı sevdiği kadını kollarıyla.

İkiside konuşmuyor yalnızca sarılıyorlardı birbirlerine Deniz başını Azra'nın omzuna yaslayıp sevdiği kadının kokusunu içine çekti Azra ise ellerini sevgilisinin saçlarına götürdü ardından saçlarının kokusunu içine çekip öpücük bıraktı sevdiği kadının saçlarına Deniz geri çekilirken Azra elini Deniz'in yanağına koydu iki gündür görmediği yüzü okşadı,yüzünün her bir noktasına baktı ardından uzanıp öpmeye başladı az önce baktığı yerleri
Azra sevdiği kadını öperken Deniz'in tek yaptığı gülmekti
son olarak burnuna da öpücük kondurduktan sonra geri çekildi Azra yüzünde tebessümle
"Seni çok özledim" dedi bir çırpıda Deniz gülümsedi
"Seni çok özledim"
"Beni sensiz bırakma Deniz ben sensiz nefes alamıyorum,boğulacak gibi oluyorum ne olursa olsun yanımdan ayrılma,ne yaşarsak yaşayalım beni sensiz bırakma" Deniz'in gözleri doldu
"Özür dilerim sevgilim seni kendimden uzaklaştırdığım için,yalnız kalmam gerekiyordu seni daha fazla üzmemek için,seni daha fazla yıpratmamak için benden uzaklaşman iyi olur diye düşündüm"
"Aptal sevgilim benim asıl sensizlik beni yıpratır,sensizlik üzer beni" sonra biraz durdu Azra
"Kapandı değil mi o konu açmayacağız artık o konuyu" dedi Azra Deniz gülümsedi
"Kapandı sevgilim bir daha açılmamak üzere"
"Bir daha açılmamak üzere" Azra gülümsedi Deniz gülümserken gülümsemesi soldu
"Bir dakika bir dakika sen bana az önce aptal mı dedin?"
"Bilmem öyle mi dedim?" Deniz gözlerini kıstı
"Bana,sevgiline,bana bana boncuğuna nasıl kıyabildin,nasıl aptal diyebildin" Azra kahkaha atmaya başladı Deniz de gülmemek için zor tutuyordu kendini
"Gel buraya" deyip yanağına öpücük bıraktı Azra Deniz'in
"Şaka bir yana ciddi ciddi aptal dedin bana"
"Yaptığın aptallıktı sevgilim kabul et ama duramadın değil mi bensiz"
"Yani belki"
"Hadi hadi kabul et"
"Belki biraz"
"Deniiz"
"Azraa"
"Evet daha fazla duramadım sensiz,evet özledim seni çok özledim" dedi Deniz Azra kollarını Deniz'in beline doladı
"En çok da sana sarılmayı özlemişim"
"Yaa öyle mi olmuş"
"Öyle olmuş" ikisinin kahkahası dışarıya kadar yayılırken Hasret duyduğu iki kahkaha ile gülümsedi.

♥️