Sen Geldin •AzDen•

23

Ne tuhaftı yalnızca iki gün uzak kalmışlardı birbirlerinden ve bu iki gün birbirlerini deli gibi özlemelerine yetmişti. Azra hayatı boyunca sevgi nedir bilmemişti Deniz'den önce,annesi tarafından yıllarca işkence görmüş,babasını çok sevmesine rağmen babası onu terk etmiş ve çocukluğunu yaşamadan çocukluğu yitip gitmişti,yetimhaneden çıktıktan sonra ise kısa bir süre sonra bu hapishanede bulmuştu kendini burada ise tüm sevgisizliği,tüm acımasızlığı ve vahşeti görmüştü evet burada herkes acımasızdı insanlar birbirine zarar vermekten,incitmekten çekinmiyordu ve bu da aslında Azra'nın her gün takındığı maskenin sebebiydi çünkü incinmek istemiyordu,canı yansın istemiyordu,duygularıyla hareket etmek istemiyordu o yüzden sevgisizliği seçmişti ve zamanla Azra dışarıya kalın duvarlar örmüştü,kalbinde ise kocaman bir boşluk vardı..Deniz geldikten sonra Azra için çok şey değişmişti,onu ilk gördüğü anda tam anlamıyla vurulmuştu daha adını bile bilmeden,kim olduğu hakkında hiçbir fikri olmadan vurulmuştu,önce güzelliği çekmişti dikkatini
Deniz'in masmavi gözlerine ilk kez baktığında bir süre ayırmamıştı gözlerini gözlerinden Azra ve o günden sonra Deniz'i tanımaya başlamış ve tam anlamıyla hayran olmuştu karakterine,kendisi bile farkında olmadan kendini Deniz'in yanında yöresinde buluyordu,zaman geçtikçe aralarındaki bağ da güçlenmişti ve bir anda hayatının merkezi olmuştu Deniz,farketmeden de aşık olmuştu aslında sevmeyi öğretmişti Deniz Azra'ya,kalbindeki o kocaman boşluğu Denizle doldurmuştu..

Deniz içinde aslında durum farksızdı ailesini erken yaşta kaybetmesiyle ailesizliği yaşamış ve küçük yaşta anne olmuştu kızını ise tüm ailesini yapmış fakat onu da kaybetmişti,bu hapishaneye düştüğünden beri hayatın başka yüzüyle karşılaşmıştı,bu hapishane yüzünden kızını kaybetmişti ve kısa sürede burada çok şey yaşamıştı çok acı çekmişti merhametsizliğin ne demek olduğunu burada net bir şekilde görmüştü ama yine de değişmemişti Deniz yaşadığı onca şeye rağmen etrafına sevgi yaymaya devam etmişti,koğuşunda herkesle iyi geçinirken Azra'yla bambaşkaydı Azra onun için bambaşkaydı bir süre sonra inkar etmeyi bırakıp itiraf etmişti yaşadığı şeyin aşk olduğunu..kızından sonra kalbinde hissettiği boşluk,yaşadığı yalnızlık Azra'yla son bulmuştu kızından sonra yaşama sebebi olmuştu Azra Deniz'e ve şimdi ise kalbinin yarısı ölmüş kızına yarısı ise sevdiği kadına aitti..
Belkide bu yüzden birbirlerini sadece iki gün gibi kısa bir süre görmemelerine rağmen deli gibi özlemişlerdi..

Birbirilerinden ayrı geçirdikleri iki günün ardından bütün akşam hasret gidermişlerdi,akşam boyunca birbirlerine sarılmış,birbirlerinin kokusunu içlerine çekmişlerdi hiç konuşmamışlar yalnızca yaşadıkları huzurun keyfini sürdürmüşlerdi en sonunda uykuları geldiğinde yatağa uzanmış,birbirlerinin kollarında uykuya dalmıştı iki kadın.

Sabah olduğunda ilk uyanan Deniz oldu yüzünde tebessüm ile açtı gözlerini,gözlerini açtığında karşısında sevdiği kadını görmesiyle tebessümü gülümsemeye dönüştü fazlasıyla özlemişti sevdiği kadınla uyanmayı,gözünü ilk açtığında karşısında onu görmeyi,onun kokusunu içine çekmeyi çok özlemişti. Biraz yan dönerek yüzlerini iyice karşı karşıya getirmişti Deniz'in hareketlenmesiyle belinde hissettiği kollar daha da sardı belini Deniz dayanamayıp kıkırdarken Azra gülümsedi yavaşça açtı gözlerini Azra'nın uyandığını gören Deniz yavaşça yaklaştı ve sevdiği kadının dudağına öpücük bırakıp geri çekildi
"Günaydın sevgilim" dedi tüm neşesiyle Deniz
"Günaydın boncuğum çok neşelisin bu sabah" Deniz gülümsedi
"Seninle uyanmayı o kadar özlemişim ki" Deniz'in dediği Azra'yı gülümsetmişti
"Sen birde bana sor" birden Deniz'in yüzü düştü,gülümsemesi soldu,bakışlarını Azra'dan çekip yere çevirdi suçlu hissediyordu Deniz sevdiği kadını kendininden uzaklaştırdığı için
Azra ne olduğunu merak edip sevdiği kadının çenesini tuttu yavaşça ve başını kaldırarak kendisine bakmasını sağladı
"Ne oldu sevgilim neden düştü yüzün?"
"Azra biliyorum bunları açmayacaktık ama ben özür dilerim yani iyi değildim ben bir yandan aklımdan hiç çıkmayan kızımın anıları,senin benim için yaptıkların,Kudret'in ölümü derken psikolojim iyi değildi beni anlıyorsun değil mi? Ve ben aslında seni kırmaktan korktuğum için yalnız kalmak istediğimi söyledim sana çünkü korktum seni üzmekten,seni kırmaktan,seni incitmekten korktum,iki günün sonunda Hasret geldi yanıma ve beni kendime getirdi,doğruyu görmemi sağladı bu geçen iki gün boyunca aslında fark ettim ki her ne olursa olsun beni yalnızca senin sevgin iyileştirebiliyor,anladım ki benim ihtiyacım olan her şey sensin ve sen her koşulda yanımda olduğun için öyle şanslı hissediyorum ki kendimi iyi ki varsın sevgilim sen olmasaydın ben yaşamazdım şimdiye kadar sen kızımdan sonra yaşama sebebi oldun bana,hani bir gün demiştin ya
"her gün uyanmak için bir neden bulacaksın,bulacağız" diye sen benim uyanma sebebim oldun Azra"