aristo ve dante evrenin sırlarını keşfediyor

kırküç

tekrar bana sarılıp, "seni çok özledim, ari mendoza," diye fısıldadı.

  her zamanki gibi ne diyeceğimi bilmiyordum, bu yüzden bir şey demedim.
 "arkadaş olacak mıyız?"
 "saçmalama, dante. arkadaşız zaten."
 "sonsuza dek arkadaş olacak mıyız?"
 "sonsuza dek."
 "sana asla yalan söylemeyeceğim," dedi.
 "ben söyleyebilirim," dedim. sonra güldük. şunu düşünüp duruyordum: belki de bu yaz hep kahkaha atılacak o yazdır. belki o yaz bu yazdır.