Sadece UYU

19 5 3
                                    

Kapıyı açtım. Ardıma bile bakmadan hızla çektim. Artık def olup gitme zamanı bendeydi. Apartmandan hızla çıktım. Dışarıda kasvet hüküm sürüyordu. Tişörtümün kapşonunu çektim ve yürümeye başladım. Hayatımı şöyle bir gözden geçirmek....hayır. Asla o iğrenç günleri hatırlamak istemiyordum. Son anlarımda kendimi üzmem hiç doğru değildi. Kendimi hissetmek..varolduğumu düşünmeye artık bir son veriyordum. Elveda hayat demek benim işim değildi. Bu hayattan gideceksem ancak söverek giderdim. En doğrusu buydu. Neden beni doğuran kadın geri içeri tıkmamıştı? Veya en başında işimi bitirmemişti? Her neyse..ne olursa olsun doğdum ve yaşadım mı bilmiyorum ama bu b*ktan hayata mahkum oldum. Ama artık kabuslar bitecek...o iğrenç çığlıkların yerini derin sessizliğim alacak. Ben gidiyorum...

İnşaatı henüz bitmemiş olan gökdelenin önünde durdum. Derin bir nefes..almadım. Ne gerek var derin bir nefes almaya? Ben buyum. Klasiklerin dışı. Genel algıların farklı tarafı. Neyse ne işte.. ölecek biri için fazla düşünceli olmamalıyım. Binanın içine girdim. Katları tek tek çıktım. Tökezledim ve bir küfür savurup devam ettim. 15. kata geldiğimde durdum. "yeterince yüksek sanırım." dedim. İnşaatın tamamlanmamış tarafına gelip aşağı baktım. İşte bu! buradan atlarsam ölmem garantiydi. Oturdum ve ayaklarımı aşağı bıraktım. "Ahhh...lanet olası istanbul! ne vardı sanki bana iyi baksaydın! *** .. (küfür*istediğin şeyi yerleştir) " dedim. AH ULAN AH! diye bağırdım. Ayağa kalktım. Gözlerimi kapatıp "SADECE UYU" dedim. Kendimi aşağı bıraktım...ki..bırakamadım. Kahrolası bir el beni tutmuştu. Hemen arkamı döndüm. Bir adam gözlerimin içine bakıyordu. " Seni..sürtük! ne hakla ölmemi engellersin?"dedim. Hiç konuşmadan gözlerimin içine bakmaya devam ediyordu. Tüm gücümle geri savrulup ondan kurtuldum. "Seni ahlaksız! hiç mi intihar eden görmedin sen! onları engellememelisin."dedim ve kendimi tekrar bırakacaktım ki o adam beni yine tuttu. Ölümle aramdaki mesafenin kısalığını farkedince şaşırdım. Ölmek üzereydim. "Aaahh!..senin benimle derdin ne? bayım..yalvarıyorum bırakın beni!ölmek istiyorum çatlak herif!"dedim. Adam bana keskin bir bakış atıp "kes sesini!" dedi. Tam yukarı çekecekti ki ayağı kaydı ve ........

Hmm ... sanırım burada kesiyorum. Tadı damağında kalsın. Umarım beğenirsin! 

       Olanlarla ilgili tahminlerinizi yazabilirsiniz..

 ben de emek harcıyorum lütfen vote ve yorumu esirgemeyin..zor bişey istemiyorum canım ...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 27, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Soğuk Revane (CHANYEOL)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin