Borderline

Jak żyć z taką osobą?

Wiele dorosłych osób z borderline widzi świat oczami dziecka. Ale jednocześnie są one zdolne zachowywać się w bardziej poważny sposób, jak dorośli. W świecie borderline to uczucia „tworzą" fakty czyli zupełnie inaczej niż w aleksytymii. Osoby z zaburzeniem często nieświadomie przeinaczają realia, aby uzasadnić własne uczucia. Może stać się to powodem odmiennego odbierania tych samych wydarzeń.

Działań osób z borderline nie należy brać do siebie. Przyczyną kłótni nie musi być wcale rzeczywiste zdarzenie, ale to, jak zinterpretuje je ktoś dotknięty zaburzeniem. W łatwy sposób mogłeś wywołać zachowanie typowe dla borderline, nie oznacza to jednak, że je spowodowałeś.

Wewnętrzny świat osoby cierpiącej na borderline najlepiej obrazuje schemat zabawy w berka. Ma ona bezustanne wrażenie, że inni przed nią uciekają. W efekcie dąży więc do tego, aby ktoś inny został berkiem.

To z kolei tłumaczy mechanizm projekcji: osoba z borderline zaprzecza własnym nieakceptowanym cechom, uczuciom czy zachowaniom i przypisuje je komuś innemu, co służy przekierowaniu uwagi na drugą osobę. „Jest jakiś problem. Ale nie z mojej winy. A więc to musi być twój problem" – oto sposób rozumowania człowieka zmagającego się z borderline.

I kolejny: „Trzymaj się z daleka trochę bliżej", sugerujący rozdarcie pomiędzy potrzebą zespolenia z drugim człowiekiem a pragnieniem zachowania niezależności. Pełnia sprzeczności i irracjonalizmu, których nie musisz wcale rozumieć! Nieraz możesz czuć się kontrolowany i wykorzystywany. Jednak osoba cierpiąca na borderline nie ma na celu krzywdzenia innych. Ona walczy z bólem, chce zaspokoić własne potrzeby i robi to według jedynego znanego sobie wzorca. To akt desperacji, nie manipulacji.

A co jeśli nasz partner lub partnerka ma borderline?

Życiem z partnerem z pogranicznym zaburzeniem osobowości to jak przejażdżka kolejką górską, podczas której dowiadujesz się na przemian, że jesteś kimś wspaniałym i beznadziejnym, dobrym i złym, pięknym i brzydkim. Ukochana osoba, balansuje natomiast na granicy normalności i nieznośnego bólu psychicznego, a w ciężkich przypadkach, na pograniczu rzeczywistości i psychozy. Zaburzenie zniekształca jej postrzeganie rzeczywistości, ciebie i własnych zachowań. Czy taki związek ma szansę przetrwać? Za jaką cenę?

Cóż, niektórzy z nas, z jakiegoś (z reguły psychologicznie uzasadnionego) powodu podświadomie dążą do relacji, która zapewni im dużą dozę dramatycznych zwrotów akcji, niepewność, intensywność nie zawsze pozytywnych przeżyć. Ale nawet oni, w pewnym momencie przyznają, że życie z partnerem o osobowości borderline, jest po prostu ciężkie. Bo po namiętnym początku następuje burzliwy związek, oskarżenia i gniew, zazdrość, zastraszanie, kontrola oraz wiele rozstań i powrotów. Ich ocena partnera zmienia się nieustannie od idealizowania do dewaluacji, nawet kilka razy w ciągu dnia. Nigdy nie wiadomo, czego właściwie można się po nich spodziewać. Intensywność z jaką osoby typu borderline odczuwają emocje, sprawiają, ze „latasz", gdy jesteś w dobrym nastroju, ale miażdżą, jeśli aktualnie jesteś w dołku. Jesteś księciem lub złodziejem, księżniczką lub wiedźmą. Twój partner może być mściwy i karać cię za pomocą słów, ciszy, lub innych manipulacji.

Czy odejście to jedyne rozwiązanie?

Oczywiście, że nie. Możesz podjąć próbę pracy nad tą bardzo trudną relacją, możesz „spróbować", jeśli czujesz, że twój partner jest gdzieś w głębi osobą, o którą walczyć trzeba. Jesteś jedyną osobą, która może podjąć tę decyzję. Jeśli jednak zdecydujesz się zostać, musisz pamiętać o kilku, podstawowych sprawach.

Przede wszystkim, dowiedz się wszystkiego na temat tej choroby i tego czego nie robić i nie mówić. Unikniesz wtedy niepotrzebnych sporów.

Pracuj nad komunikacją w waszym związku. Istnieje pięć umiejętności, na których powinny skupić się osoby pozostające w bliskiej relacji z cierpiącymi na zaburzenia borderline. Są to (ważna jest tutaj właśnie taka kolejność!):

1.Dbanie o samego siebie

2. Odkrywanie tego, co sprawia ci trudność w tej relacji

3. Komunikowanie się w taki sposób, by zostać wysłuchanym

4. Ustanowienie granic

5. Wzmacnienie właściwych zachowań u partnera

Przyjmij do wiadomości, że jeśli zdecydujesz się pozostać w tym związku, niektóre zachowania twojego partnera powinnaś/powinienieś nauczyć się tolerować. Jego zniekształcone emocje, myśli, zachowania, wahania nastroju, niekontrolowane uczucia, poczucie wyższości, a czasem i samobójcze gesty, to nic innego niż objaw borderline.

Z drugiej strony, musisz trzymać się ustalonych wcześniej granic i wiedzieć, kiedy powiedzieć: „dość". W każdym związku, sytuacja w której jedna ze stron wykorzystuje i krzywdzi drugą jest nie do przyjęcia. Trzeba umieć rozróżnić to, co jest spowodowane zaburzeniem, a co jest nieprzyzwoitym zachowaniem, pamiętaj o tym.