Küçükken sordular bize, büyüyünce ne olacaksın diye herkesin gözü yükseklerdeydi kimse "İnsan" diyemedi. İnsan olarak dünyaya gelip de, insan olamamak ne acı.
Yaşım çocukken sorarlardı bana "Allah'tan korkar mısın?" diye
Hayır derdim, neden korkayım ki. Öyle söyleme, bak Allah adamı yakar derlerdi. Bende öyle bir korkmuşum ki yakar deyince ondan sonra korkmaya başladım. Tam olarak cevabını alamamıştım, belki de gerçeği bilen bir insana sormamıştım, ama o bir Müslümandı. Belki de sözde Müslümandı.
Fakat beynimi kemiren düşünceler vardı, durduk yere Allah neden adamı yakardı ki. Zaman geçtikçe anladım ki, Allah'ın rıza ve hoşnutluğunu kaybetme korkusundan dolayı korkarmış insan.
Kalp yanıp tutuşurmuş Allah'ın rızasına kavuşmak için...
Bu dünya ahiretin bir tarlası bizlerde birer çiftçiyiz, bu imtihan dünyasında ne ekersek ahirette onu biçeriz. Güzel tohumlar ekelim ki ebedi hayatımız olan Cennete girmeye hak kazanalım. Nasıl ölürsek öyle diriliriz sakın unutmayalım.
Kimliğimizin arka kısmında "Dini" yazan bölümünde, genelde hepimizde "İslam" yazıyor fakat bizler bir Müslüman olarak Rabbimizi, dinimizi, peygamberimizi, kitabımızı tam olarak tanımıyoruz, çünkü okumuyoruz. Sordukları zaman bize Müslüman mısın diye, "Elhamdülillah Müslümanım" diyoruz ama bilmiyoruz, araştırmıyoruz, öğrenmiyoruz.
Monotonlaştırdık sanki biraz hayatı, hep aynı şeyleri yapıp duruyoruz; sabah kalk, işe git, çalış, çalış, çalış, yemek ye, çalış, eve git, televizyon izle, uyu...
Nefsimize epeyce bir zor geliyor sanki "Güzel ahlaklı olmak, Kuran-ı Kerim okumak, namaz kılmak, öğrenmek, öğretmek..." Saatlerce telefonla uğraşıyoruz, televizyon izliyoruz, geziyoruz eğleniyoruz ama ömür hızla akıp gidiyor farkına varamıyoruz. Bazı şeyler için sürekli erteliyoruz, zamana bırakıyoruz fakat zaman hızla akıp gidiyor farkına varamıyoruz.
Anladım ki aslında biz Allah'ı tanımıyoruz. Dua ederken Allah'ı çok yakın, günah işlerken ise çok uzakta sanıyoruz.
Sanırım biz lambadaki cinin çıkmasını bekliyoruz, üç dilek hakkın olsa ne yapardın sorusunu duymak istiyoruz.
Lambadaki cin yok, ama senin Rabbin var. Ser seccadeyi kıbleye doğru başla namaza. İste Allah'tan ne istersen. Sakın unutma vermek istemeseydi, " İstemek" vermezdi. Eğer onun huzurundaysan ve dua edebiliyorsan bil ki seni dinliyor demektir. Acaba Allah beni seviyor mu diye düşünüyorsan eğer, hemen aklına gelsin " Sevmeseydi yaratmazdı."
Kimse erken ölümü kabullenemiyor, herkes yaşlanınca öleceğini sanıyor fakat ölüm bize çok yakın. Hem de çok... İmtihanımız her an bitebilir, peki biz ahiret yolcuğuna hazır mıyız? Aman dikkatli olalım!
Zamanımızı birçok şey için harcıyoruz da, zamanımızı neden Allah için harcamıyoruz? Her zaman bir bahanemiz oldu, herkesin ortak bahanesi de şuydu: "Zamanım yok!"Şeytan nasıl da kandırmış hepimizi, hep aynı vesveseleri verip durmuş bizlere kör olasıca.
Haydi, şeytanın bacağını kıralım, yeni bir güne sabah ezanı ile uyanalım, sabah namazı ile dirilelim. Rabbimizin huzuruna varalım, sabah namazını kılalım. Namaz uykudan hayırlıdır ey nefsim!
