Isn't it? [jk+th]

e

Günlerim geçmiyordu. Yaklaşık bir haftadır evden çıkmıyordum ve Jihoon ile kesinlikle iletişimde bulunmamıştım. Çünkü eğer ortada bir belirsizlik varsa iki tarafı da duymamam ve taraf tutmamam gerekiyordu. Planlı ilerleyecek ve ikisinin de suyuna giderek açığını bulacaktım.

Aslında aklım Jungkook'daydı. Onun için gerçekten endişelenmiştim ve gözlerindeki yoğunluğu asla unutamayacağımın da farkındaydım. Yine de benimle aynı evde kalan kişiden başlamam daha mantıklıydı.

Saat 01.45. Jihoon muhtemelen uyuyor. Elimde bir yastık var. Yüzüme korkmuş ve çekingen ifademi yerleştiriyorum.

"J-jihoon-ah?"

"Uyuyor musun?"

Adımlarım yatağa doğru. Yanına oturdum. Uyumuyor ama gözleri kapalı. Yanağını okşuyorum.

"Çok güzel uyuyorsun sevgilim..."

Kıpırdanıyor. Sanırım bana inandı ve sevindi. Yastığımı kenara koyuyorum ve örtünün altına
giriyorum. Yabancı hissediyorum, burası bana ait değil. Yine de sarılıyorum ve başımı boynuna yaslıyorum. Gergin hissediyor olmalı çünkü damarları kasıldı. Elimi koluna atıyorum ve parmaklarımı gezdiriyorum.

"Jihoon-ah... Seni özledim..."

Sanırım başardım. Kolunu çekip doğruluyor ve beni öpüyor. Bir müddet sonra hafifçe çekiliyorum.

"Seni nasıl tehdit edebildi Jihoon. Sen ne yapmış olabilirsin ki tanımadığın birisine?"

Masumca sorduğumda zoraki gülümsüyor. Keyfi kaçmış gibi.

"Bu tarz internet sapkınları her yerde Taehyung. Kendisi de dedi işte saçma sapan hack muhabbetleri."

Saçma sapan bulduğu bir şey için benden uzaklaştı.
Saçma sapan olan şey onun ölümüne dövülmesine sebep oldu.
Jihoon yalan söylüyor.

Huzurla (!) gözlerimi kapatıp tekrar ona yanaşıyorum.

"Seni seviyorum."

Cevap vermeyip üzerime çıktığında esniyorum. Gülümsemeye çalışıp onu olduğu pozisyonda kendime çekip yatırıyorum. Bunu beklemediği için afalladı.

"İyi uykular sevgilim."

Sinirli ve nefret dolu ifadesini yan tarafımdaki aynadan görebiliyorum.
Jihoon olduğu gibi değil.

_________

Üzgünüm genelde bekletmem...