Janelle's POV
"Dad! Mom! Andito na po kami." tawag ko kina dad. Nakita ko naman silang pababa sa stairs kasama si Andrew.
"Hi baby Andrew. " kinarga ko si Andrew at kiniss sa forehead. Tumawa naman siya.
"Good afternoon mga babies ko." salubong ni mom sa amin. Ganun din si Dad at niyakap kami.
"How's your first day of school?" tanong ni Daddy sa amin.
"It's great Dad. Masaya po yung klase namin at tsaka sure po ako na masyadong masaya si Janelle ngayon. HAHAHA." sabi ni kuya. Namumula na yung mukha niya sa kakatawa kaya napatawa na rin kaming lahat.
"At bakit masaya itong princess 1 namin? Anong ginawa mo sa school? At bakit tawang tawa ang kuya niyo? Nako may ginawa ka bang masama?!" sunod- sunod na tanong ni mommy sa akin. Grabe kailangan talaga sunod-sunod yung tanong mo mommy?
"Mom chill. Mahina ang kalaban. Unang- una po masaya po ako kasi may tinuruan po akong bata na mabuting asa. HAHAHA. Ikalawa po, may binugbug akong bata. Ikatatlo naman po, tawang tawa si kuya dahil saksi siya sa pagbugbug ko sa bata. At ikaapat po, hindi naman masama yung ginawa ko sa bata. Hehe." sagot ko sa sunod-sunod na tanong ni mommy. Nagulat sila mommy at si daddy. HAHAHA. Baka mamaya eh matatawa sila.
"AT BAKIT KA NANGBUGBUG?!" parang galit na tanong ni daddy, pero smack lang. Halos matatawa na kaming tatlo nina kuya at ni Sophie.
"Dad, Mom, I'll explain it pero pwede po bang umupo naman po tayo sa couch? hehe." sabi ko. Nakakangalay na sa paa eh.
"Okey fine." sagot nila mommy at daddy.
Lumakad na kami papuntang living room. At umupo na sa kanya-kanyang couch. Nang maka upo na ako ay naramdaman ko na ang pagod. 'Hays naka upo na rin'.
"Mom, Dad, makinig kayo okey. At wag kayong magalit dahil alam kong matatawa din po kayo. So, ang una po ay nung snack po tapos po nag ring na, so naglakad na kami patungong room and that time po eh may apat na lalaking naglalakad kaya po nagtaka po kami kung bakit pumagilid yung mga students pero wala kaming pakialam dun nina Shaina at ni Mike. Pero nung nagkaharap po kami ay nagalit po siya kung bakit patuloy lang kaming naglalakad kaya nagkasagutan po kami at tinawag niya po akong weak kaya nung itutulak niya po ako eh inilagan ko po at hinawakan ang kaniyang kamay at binalibag sa kaniyang likod kaya ayon siya ang talo. At sa pangalawa naming kita eh nung lunch sabi niya na mamayang hapon daw po eh aabangan niya daw ako sa gate kaya sinunod ko naman. Nung nagkita na kami sa gate eh nagkasagutan parin kami at nag start na ang gulo PERO ako lang po mag-isa laban sa kaniya at sa tropa niya AT yung nanalo eh AKO. HAHAHAHAHA. Akala niya po eh WEAK ako pero siya pala yon. HAHAHAHA". paliwanag ko, Habang tawa nang tawa.
"BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA." biglang napatawa sina mommy at daddy. 'See, tatawa lang din sila, proud kaya sila sa amin lalo na sa akin. hahaha'.
"Sino bang tatalo sa princess 1 namin. HAHAHAHA." sabi ni daddy habang tawang tawa parin.
"That's our princess 1. We're so proud of you anak. HAHAHAHA." sabi din ni mommy na tumatawa rin. Tumawa na kaming lahat dahil sa hindi na mapigilan ang tawa.
Nang matapos yung pagtawa namin ay pinapapunta na kami ni mommy sa kaniya- kaniyang kwarto. Nang madating ko ang kwarto ko ay inilapag ko na ang mga gamit ko at nagbihis na. Nang matapos na akong magbihis ay dumiretso na ako sa kama ko at nagpahinga.
.
.
."Anak! Gising na, kakain na tayo. Bangon na diyan at bumaba ka na. Maghihintay lang kami sa baba." rinig kong sabi ni mommy.
"Okey po mom, saglit lang po ako." sagot ko kay mommy.
Bumangon na ako at naghanda na para bumaba. Tumingin muna ako sa salamin para makita ko ang sarili ko.
BINABASA MO ANG
Loved by a Mafia Prince (ON-GOING)
Teen FictionUmaasa ka bang may magmahal sayo? Well si Janelle ay hindi na umaasa pa dahil alam niya na masasaktan lang siya sa darating araw. Naniniwala siyang dadating ang araw na maghihiwalay ang mga taong may karelasyon dahil sya mismo ay nakaran...