Sen Ve Ben

29

Yazar

Her zaman insanlar kendi isteklerini ön planda tutardı. Bu, Toby için geçerli değildi. Çünkü o, küçükken de böyleydi. Her zaman başkalarını mutlu eder ve başkalarını düşünürdü. Bazen bu yönünden nefret etse bile, ablası ona bunun iyi bir şey olduğunu söyleyip dururdu. Ablası, onun için şuan ki Maksy'di. Ablasına da, Masky'e de o kadar değer verirdi ki Toby, dünyalara sığdıramazdı bir tanesini bile. Keşke herkes onun gibi onu sevse diye düşündü. Ama bunun olması neredeyse imkansızdı.

Herkes onunla dalga geçer, kendini üstün görür, mutlu olurdu. Yediği dayakların hatli hesabı yokken o, yenilerine hazırdı. Çünkü biliyordu ki,mutlu ediyordu birilerini. Ablası onun için bir melekti,Masky ise onun tatlı belası. Toby ne kadar denese de Masky'i melek yerine koyamıyordu. Çünkü bu, bir kuşa "kuş" demek gibiydi. Türünü, özelliğini ve dahasını bilmeden genel anlamında konuşmak kadar saçmaydı. Masky onun için melek değildi ki, onun için yaşamıydı âdeta. Ama hayır, ablasını da asla unutmuyordu. Nasıl unutabilir ki? Dili sürekli yarasına gidiyordu. Görmesede, hissediyordu...

Masky

Uzun bir süre ardından uykudan ayrılmıştım, maskemi hızla çıkartıp kenara attım. Toby'i düşünmeden edemiyordum... Nasıl olurda, onu görmezden gelmiştim 5 dakika için? Kendimden nefret ettim saniyeler içinde. Hızla Toby'nin odasına koştum ve içeri girdim. Maskesini çıkartmış, yarasına aynada derin derin bakıyordu... Yara bence kötü değildi, havalıydı bile...

Yanına gidip arkasından sarıldım ve yarasını öptüm.

T"N-ne ya-yapıyorsun?"

"Öpersem geçmez mi?"

Bir süre durdu ve güldü. Onun bu gülüşünü seviyordum... Tebessüm ettim ve boynuna kafamı gömdüm.

"Toby..."

T"E-evet?"

" Hep böyle olucaz, dimi? Gülücez hep... Sarılıcaz, öpüşücez, beraner uyuyacak beraber öldüreceğiz değil mi?"

Toby susmayı tercih etti. Bir süre sonra beklemediğim bir cevap aldım.

T" G-geleceğin n-ne getireceğini b-bilmiyorum ama, b-bir şey bi-biliyorsam... O-oda;g-geleceğin bizi a-ayırmasına i-izin vermiyeceğim..."

Gülümsedim ve boynunu öptüm. Bu kelimeler beynimde yankılanırkebin onu öpmek istedim, içtenlikle... Sevgiyle... Onu şuan sevgi ile boğmak istiyorum ama.... Aması yok, neden duruyorum ki?

Ayrıldım ve bana doğru çevirdim vücudunu. Dudaklarımı yaladım, o da. Yaklaştım ve yavaşça öpmeye başladım. O da karşılıksız bırakmadı.

Yavaşça elimi bacağına atıp;yukarı, belime çektim bacağını. Diğer bacağını da belime doladı. Onu kalçalarından tuttum düşmesin diye. Ben hızlandındıkça, o da hızlandı. Yavaşça geri geri gittim ve yatağa oturdum. Toby, kollarını boynuma doladı ve aşağısını bana sürttü.

Bu çocuğu seviyorum.

Her zaman ne istediğimi biliyor.

Ya da her zaman ne diyiceğimi.

Geri çekildi ve üstümdeki hardal rengi kot ceketi çıkarttı, altındaki siyah t-shirtü de. Bende durmadım ve aynısını ona yaptım.

Geri bana doğru ilerledi ve elleriyle yanaklarımı tutup öpmeye başladı. Gözlüğünü çıkarttım ve yastığın üzerine koydum.

Ellerimi vücudunda gezdirirken, o da boş durmuyor ve bana sürtünüyordu...

EJ

Her zamanki gibi ormanda avlanırken bir kurta denk gelmiştim. Harika... Artık cidden şu aşk meşk konularından sıkılsam da, Hoodie'yi seviyordum. Ve bunun, işime karışmasını istemiyordum.

Kurda görünmemeye çalışarak çalılıklar arasına girdim. Hoodie'nin bana aldığı neşteri çıkarttım ve elimde döndürdüm.

Bu çok eğlenceği olcaktı.

Hızla kurda atıldım ve üstüne zıpladım. Daha o, ne olduğunu anlamadan ben onun kalbine neşteri geçirmiştim. Tüm organlarını dağıttıktan sonra, yemeye başladım.

Harikaydı, bizim ekip.

Bizim ekipte 4 kişi eşcinseldi ve sevgiliydi. Ama kimse onlarla dalga geçmiyor ve ya onlara kötü davranmıyordu.

Gerçek hayat bu yaşadığım hayattan berbattı. Şuanki halimi seviyorum... Çoğu zaman şükür bile ediyorum, bir ara adak adamalıyım.

Bir ses duydum ve hızla kafamı sese çevirdim.

Kimse yoktu...

Çalılıklara yaklaştım ve çalılığın arkasına baktım.

Bir fare?

Güldüm ve kurdun cesedine ilerledim tekrar. Bir anda arkamda hissettiğim şey ile arkamı döndüm.

Zalgo...