Stay alive 2.036

3 De eerste diagnose

Ik was 16. Zoveel dingen waar ik last van had; stemmen, dingen zien, depressief, gevoel achtervolgd te worden, auto-mutileren, nachtmerries, herbelevingen, negatieve gedachtes, suicidaal, angstig, onrustig, slecht slapen, gestressed, etc.. Vooral de stemmen die ik had en de dingen die ik zag maakten mij angstig en ik werd er gek van. Tijdens de intake bij de psychiater liet ik mijn dagboek zien met tekeningen en mijn gedachtes. Hij keek verbaasd en in mijn ogen gechoqueerd. Hij deed mijn dagboek dicht en zei '' ik denk dat ik genoeg heb gezien'' Ik snapte niet wat hij er mee bedoelde... Dacht hij dat ik gek was? Dacht hij dat ik problemen had? Ik kon er geen hoogte van krijgen. Voordat ik uberhaupt met hem had gesproken of dat hij iets van mij af wist was de eerste vraag die hij aan mij stelde '' Hoor jij dingen die er niet zijn?'' Verbaasd keek ik op en zei ik ja. ''Hoort dit bij het onderzoek of kan hij in mijn hoofd kijken?'' Dacht ik. Vele gesprekken zijn gevolgd over de stemmen die ik hoor en de dingen die ik zag. Hij vroeg of de stemmen die ik hoor in mijn hoofd zitten of dat ik het van buiten af hoor. Ik vertelde hem dat het beide zijn maar op dat moment waren het vooral stemmen die in mijn hoofd zaten. Hij vertelde dat het geen schizofrenie was, want daar was ik te ''goed'' voor. Hij vertelde dat hij wel eens clienten had die opnames hadden gemaakt en er bij zweerde dat ze stemmen hoorde terwijl er niks op de opnames te horen waren... En aangezien ik dat niet had '' was er niks om mij druk over te maken''. Dit nam niet weg dat ik er angstig van werd. Dit nam niet mijn spanning weg. Dit stelde mij niet gerust. Dit gaf mijn geen duidelijkheid. Dit zorgde ervoor dat ik alleen maar ging nadenken over wat het dan wel zou kunnen zijn als het geen schizofrenie is. De dingen die ik zag waren niet bepaald fijn... Het maakte mij angstig... Ik lag er wakker van... Ik kon niet meer functioneren op school of in het dagelijkse leven... Na heel wat gesprekken kwamen de diagnoses depressie en PTSS ten sparke... Ik werd vol gedauwd met anti-psychotica medicatie. Veel verschillende soorten achter elkaar door... haloperidol, aripriprazol, olazapine, risperidon. Ik werd zo stijf als een hark, viel in slaap op school, liep als een zombie... Het ging heel slecht. Ze wouden mij aan de antidepressiva hebben, maar daar zei ik nee tegen. Ik was al zat van de andere medicatie. De ene psychiater was het niet eens met de ander dus het werd weer veranderd. Het sloeg niet goed aan dus we gingen naar de volgende anti-psychotica. Ik had last van bijwerkingen dus weer een ander. Eindelijk hadden wij het middel gevonden wat werkte, maar ik bleef een zombie omdat de dosering voor mijn lichaam te hoog was....