Daydreamer

hoofdstuk 1- Annoying

ik loop het podium op met in mijn rechterhand een microfoon. de muziek begint en ik begin te zingen. iedereen kijkt me vol bewondering aan. wanneer de muziek weer stopt begint iedereen te klappen en te juichen, op dat moment komt ook de presentator het podium op. 'Skylar, wakker worden' ik doe mijn ogen open, ik zie mijn moeder. 'Het is al laat, je moet zo naar school' zegt ze en loopt mijn kamer uit. Ik sla de deken van mij af en loop de badkamer in, wanneer ik klaar ben loop ik weer terug en trek mijn kleding aan. Ik loop de trap af, naar beneden. 'Je ontbijt staat in de keuken' zegt mijn moeder. Ik loop naar de keuken en pak mijn ontbijt en eet dat op, ik pak mijn tas en haal mijn fiets uit de schuur en fiets naar school.

Ik zet mijn fiets in de fietsenstalling en ik loop naar het lokaal waar ik moet zijn, zo heb ik geen last van die drukke menigte die allemaal tegelijk naar de zelfde gang moeten. Ik sta een kwartier te wachten tot eindelijk de bel gaat, mijn klas komt eraan gelopen 'Hoelang sta je hier al?' vraagt iemand uit mijn klas. 'Uhm, ongeveer een kwartier' zeg ik. 'Hahahah wat moet je hier als er nog geen les is?' 'Uh wachten' antwoord ik. Op dat moment komt de docent eraan, hij doet de deur open en loopt het lokaal in en legt zijn tas op de tafel. Iedereen loopt hem achterna, het lokaal in.

Als ik naar binnen wil lopen houd David me tegen ik zet een stap naar rechts en hij ook, ik probeer weer naar links te stappen maar weer houd hij me tegen. Ik word boos, ik wil hem aan de kant duwen maar, dat lukt niet hij duwt me tegen de muur. De leraar komt boos op ons af gelopen en roept "David ga je maar melden!" David kijkt me woedend aan en roept heel hard "ROT WIJF!" en loopt boos weg. Ik pak mijn tas en loop het lokaal in. Iedereen kijkt mij boos aan maar ik loop naar het tafeltje voor het bureau van de docent.

Als eindelijk de laatste bel gaat loop ik snel naar de kluisjes. Mijn kluisje is in het begin van de rij, de aller laagste. Ik bukte bij mijn kluisje en kreeg mijn sleutel niet in het slot, mijn sleutel valt uit mijn handen en net als ik mijn sleutel wil pakken struikelt David over mijn voet en valt boven op mij. Iemand uit de vrienden groep van David begint te fluiten en een ander roept 'Lekker gedaan David!' Ik staar in zijn vel blauwe ogen, en hij staart ook in mijn ogen. Opeens komt hij met zijn hoofd dichterbij en bedenk ik me dat hij een van de populairste jongens van school is, en dat ik nooit gezien word. Opeens hoor ik de stem van David zegen 'Wat doe je?' ik doe mijn ogen opeens open en zie dat hij al staat en dat ik nog steeds op de grond lig. Ik sta heel snel op en ren naar de wc ik hoor de vrienden van David heel hard lachen. WAT HEB IK GEDAAN!!!

Ik doe de deur een klein beetje open om te kijken over ze er nog zijn, er staat niemand meer dus ik loop uit de wc's door naar mijn kluisje, ik pak wat ik moest pakken en loop naar buiten pak mijn fiets en fiets naar huis toe.

'Ik ben thuis!' roep ik door het huis heen. Ik loop naar de woonkamer waar mijn moeder ook zit 'Hoe was je dag lieverd?' 'leuk' antwoord ik 'Mooi, wil je wat thee?' Vraagt mijn moeder. 'Nee, ik ga huiswerk maken, doei' zeg ik en ik loop naar boven ik pak al mijn huiswerk voor me neer, ik staar naar mijn werk en loop van mijn bureau weg, ik val neer op mijn bed en barst in huilen uit. 'waarom was ik nou stom om te denken dat hij mij leuk zou vinden?' Mompel ik in mezelf.

'hier komt ze Vera evers!' Roept de presentator ik loop het podium op en zwaai naar iedereen in het publiek, iedereen begint te klappen. Wanneer het publiek klaar is met klappen begint de presentator weer te praten 'Waarom ben je zangeres geworden?' Vraagt hij 'Omdat zingen mijn leven is en ik daarin mijzelf kan zijn.' Zeg ik. 'Wil je nu ook voor ons gaan zingen?' Zegt de presentator en iedereen begint 'JAA!!' Te schreeuwen, 'Ja tuurlijk wil ik dat' zeg ik. 'Vera we gaan eten!!' Roept mijn moeder. Ik schrik wakker, ik loop naar mijn kaptafel en ik kijk in de spiegel 'Wow' zeg ik, ik heb allemaal rode kringen onder mijn ogen, ik loop naar de kamer van mijn moeder en pak haar foundation, ik doe dat op en ik doe mijn haar nog even goed en loop naar beneden. 'ben je klaar met je huiswerk?' Vraagt mijn moeder vanuit de woonkamer, oh shit helemaal vergeten ik ging huiswerk maken, 'Uhm nee bijna' zeg ik. 'okee, is het zo veel dan?' Vraagt mijn moeder 'Ja best wel'. Mijn moeder loopt naar de keuken en komt terug met twee borden eten een daarvan geeft ze aan mij en zet ze de tv aan. '

Hebben we nog ijs?' Vraag ik als ik mijn eten op heb. 'Nee dat is op, als je ijs wilt dan ga je naar de winkel' zegt mijn moeder 'Okee ik ga nu wel even.' Zeg ik 'hier heb je wat geld' 'Okee dankjee' zeg ik en pak mijn jas en loop naar buiten, naar de winkel.

Ik pak een karretje uit de langste rij. Ik wil een 50 cent muntje in het karretje stoppen maar het valt uit mijn handen, heb ik weer. Wanneer ik eindelijk het karretje heb doe ik alle boodschappen die op het boodschappenlijstje staat in het karretje, als laatste loop ik naar het vriesvak en pak twee grote bakken Ben&Jerry's. Zonder dat ik het door heb loop ik tegen een stapel wc rollen, alle wc rollen vallen op mij en een jongen die ik niet gezien heb, hij roept wat naar me maar ik kon het niet horen want er lagen allemaal wc rollen boven op mij.

'Hoe kan het dat je die enorme berg niet zag staan?' Vraagt een werknemer aan mij. 'Ik was te druk bezig met wat ik allemaal moest halen' zeg ik, op dat moment komt David eraan gelopen. Hij stormt naar de werknemer toe en zegt 'IK EIS EEN VERGOEDING VOOR DE STOMERIJ' de werknemer kijkt hem verbaasd aan 'Waarom dat?' 'ZEI HEEFT DIT MET MIJN JASJE GEDAAN' schreeuwt David terwijl hij naar zijn jasje wijst. 'Dan moet je naar haar gaan' zegt de werknemer. 'Ik deed dat toch niet expres!' Zeg ik nu ook boos. 'Nou en, mijn jasje is nu wel stuk!' Roept David. 'NOU HIER' roep ik zo hard als ik kan en gooi een tientje naar hem iedereen in de winkel kijkt naar ons. Ik loop naar de kassa en reken af.