Daydreamer

Hoofdstuk 2- Miami

'Welkom bij mentor les' zegt mijn mentor. Ik ga ergens achterin de klas zitten, alleen. 'Is iedereen aanwezig?' Vraagt mijn mentor 'nee David is er nog niet' zegt iemand uit de klas. 'Waar is hij dan?' 'Weet ik niet hij zei dat hij zo weer terug zou zijn' 'Deze mentor les wil ik het hebben over de werkweek' begint mijn mentor. 'Gaan we allemaal heen? Want iemand uit een andere klas zei dat er maar een paar kinderen heen mochten' zegt iemand uit mijn klas. Op dat moment komt David binnen 'Waar kom jij vandaan?' Vraagt mijn mentor 'mijn boeken waren weg dus ik moest de nieuwe ophalen' zegt David, hij kijkt de klas rond voor een plaats waar hij kan zitten, zijn ogen stoppen bij de plaats naast die van mij, hij kijkt nog veder of er nog meer plaatsen zijn maar elke plaats is bezet. Hij zucht en loopt naar de plek naast mij hij gooit zijn tas op de grond en gaat zitten. 'Trouwens, ja jullie hele klas gaat wel op werkweek, maar twee van jullie gaan naar Miami en dan gaan die twee naar een gastgezin, een villa en dan hebben jullie een soort speciale werkweek, meer vrije tijd, en je bezoekt meer leuke dingen meer een soort vakantie.' Zegt mijn mentor 'Maar wie gaan daar dan heen?' Vraagt iemand uit mijn klas 'dat doen we met lootjes, ik heb ik deze bak allemaal briefjes met een getal erop, en als je een bepaald getal hebt mag je naar die speciale werkweek' 'welke getallen zijn dat dan?' 'De getallen zijn 38 en 43' antwoord mijn mentor. Hij pakt de bak met briefjes en loopt de klas rond, iedereen pakt een briefje 'hou het nummer voor jezelf anders weten we het allemaal meteen al' zegt mijn mentor. Wanneer mijn mentor klaar is met de klas rond lopen gaat hij op zijn bureaustoel zitten 'Oke, wie van jullie heeft getal 38 en wie 43' ik en David lopen net allebei tegelijk naar onze mentor toe. 'Oke, dus jullie hebben de speciale werkweek gewonnen! Geef jullie briefjes maar.' Ik en David geven onze briefjes en lopen weer terug naar onze plaats 'oké nu veder met de les, nou eigenlijk heb ik geen mededelingen meer, dus jullie mogen naar huis gaan. Het is toch jullie laatste uur?' Zegt mijn mentor. 'Ja' zegt iedereen uit mijn klas 'Oké, fijne dag iedereen' zegt mijn mentor en iedereen loopt het lokaal uit. Ik loop naar mijn kluisje maar David houd me tegen 'Oké, we moeten nu dus samen naar werkweek, kun je je dan niet ziekenmelden of zo?' Vraagt David. 'Wat waarom?' 'We mogen elkaar niet' 'nee jij mag mij niet.' 'Oeh dus je mag mij?' 'Dat heb ik ook nooit gezegt' zeg ik en loop weg maar David komt er weer aan en houd mij vast zodat ik niet weg kan lopen 'Oké, maar als we samen naar werkweek gaan dat moet je niet zo irritant gaan doen' zegt David 'Jij ook niet' 'Hahah.' 'Nee echt.' Zeg ik. 'Oké, is goed.' Zegt David. 'Wanneer was werkweek ook al weer' 'Volgende week, serieus let jij nooit op?' Zegt David 'Jawel alleen toen net niet' zeg ik en loop weg naar mijn kluisje en pak mijn spullen en fiets naar huis.

'Hier is je thee' zegt mijn moeder, ik pak het glas aan. 'Is er iets je hebt nog niks gezegt' 'O, sorry ik weer aan het dagdromen.' Zeg ik 'Haha, dat doe je altijd schat' 'Ik ga even huiswerk maken' zeg ik en ik pak mijn tas en loop naar boven. Ik pak mijn wiskunde boek en mijn schrift en ik begin huiswerk te maken 'Uhm, hoek b2 is 108°' zeg ik tegen mezelf op dat moment klopt er iemand op mijn deur 'Binnen' zeg ik 'we gaan zo eten, wat wil je eten?' Vraagt mijn moeder, 'Uhm, lasagne?' 'Ja is goed' zegt mijn moeder 'Oh en mam, bij ons in de klas mochten er twee maar een 'speciale werkweek' en ik hoor daar dus bij, en dan gaan we naar Florida, bij een gastgezin in een Vila' zeg ik 'Wat leuk, wanneer is dat dan' 'volgende week' zeg ik 'Moet je wel alvast spullen pakken die je niet mag vergeten he' ' dat doe ik wel drie dagen van te voren' 'als je maar niks vergeet' 'Jahaa' zeg ik 'En wie is die andere die mee mag?' 'David' zeg ik op een geïrriteerde toon 'Ow, is hij een beetje aardig?' 'Nee, hij is irritant, arrogant, lelijk en vind zich zelf echt alles' zeg ik. 'Ow oke, maar kom je zo benenden dan gaan we samen de lasagne maken.' Zegt mijn moeder.

- een paar uur voor vertrek.

'Mam, ik ga' zeg ik wanneer ik mijn tas pas, 'Fijne week' zegt mijn moeder die er net aan komt lopen. 'Dankje' zeg ik terwijl ik de deur open doet, ik geef mijn moeder nog een knuffel en ik loop naar de auto, en ik stap in. 'Waar gaan we nu heen?' 'Eerst naar David en dan naar het vliegtuig' 'okejj, bedankt' zeg ik. Niet veel later komen we aan bij het huis van David, wow wat een groot huis! David kwam er niet veel later er al aangelopen en stapte in de auto 'Hee' zegt David 'Hoi' 'Al zin in de werkweek' vraagt David 'Jawel' zeg ik.