อืม.....
เช้าอากาศที่แสนจะสดชื่น ผมตื่นขึ้นมาบิดขี้เกียจก่อนจะลุกออกจากเตียง
วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่ คงตื่นไปทำงานที่ต่างจังหวัดแล้วสินะ
เมื่อคืนผมได้คุยพ่อกับแม่ต้องย้ายไปทำงาน
ต่างจังหวัดกระทันหัน ไปประมาณ3-4เดือนคงกลับ
บ้านนี้ ตอนนี้ เลยมีแค่ผมคนเดียว --"
~คันหูไม่รู้เปนอะไร ~เอาสำลีมาปั่นก็ไม่หาย~
ตื๊ด.
ผมกดรับสายโทรสับที่ไม่รุ้ว่าใครแอบมาเปลี่ยนเสียงเรียกเข้า ไอ่ทิวชัวร์เลยเมื่อวานเจอยืมเล่นอยุ่ เบอร์ปลายสายที่โทรมาไม่เคยคุ้นตาเรยสักนิด
"ฮัลโหล"
ผมกรอกเสียงลงตามสาย
"เฟริส์รึเปล่า"
"ใช่คับ เอ่อ..นั่นใครคับ"
"เรา..โก้ไง"
0^0 โก้ โก้จิงหรอ โก้มีเบอร์เราด้วย แถมโทรมาอีก อ๊ากกก ^///^ ดีใจจัง จะคิดแบบเรารึเปล่าน้าาา
"กะ...โก้ หรอ"
"อืม.. วันนี้เฟริส์ว่างรึเปล่า"
"ว่ะ..ว่างดิทำไมหรอ"
"เราจะชวนเฟริสไปเที่ยวเป็นเพื่อนเราหน่อยได้ม่ะ"
"ได้ดิแล้วจะให้ออกไปหาเลยรึเปล่า"
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเราเข้าไปรับ"
"งั้นเราเตรียมตัวก่อนนะหากเสร็จแล้วเดี๋ยวโทรไปบอก"
"อืม"
หลังจากวางสายผมก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวใช้เวลาราว
15นาทีผมก็โทรศัพท์ไปบอกโก้ว่าพร้อมแล้ว ^^
วันนี้ต้องเป็นวันที่ดีมากแน่ๆมีแค่โก้กับผมเป็นอะไรที่
ฟินสุดๆเลย เป็นครั้งแรกเลยนะที่โก้ชวนผมเที่ยวแถมยังมีเบอร์
ผมอดแอบคิดไม่ได้เลยว่าโก้เองก็อาจมีใจให้ผมด้วย อ๊ากกกก^/////^
ติ้ง...ต่องง
ใครมากดออดกันนะพอผมออกไปดูก็พบทิวยืนรออยู่หน้าบ้าน
"เฟริส์"
"ห๊ะ"
"ไปเที่ยวกันม่ะ"
"เอ่อ...เรามีนัดกับโก้แล้วอ่ะ ขอโทษด้วยนะ"
"งั้น...เราไปเที่ยวด้วย สามคนสนุกดีออก".
BẠN ĐANG ĐỌC
สื่อรักนักปิงปอง(yaoi) จบแล้ว
Ngẫu nhiênเรื่องราวความรักระหว่างเรียนเด็กมัธยมปลายที่หลงรักเพื่อนข้ามห้อง แถมตัวเองก็ถูกส่งไปเป็นตัวแทนแข่งปิงปองของโรงเรียนมแต่ดันเล่นปิงปองไม่เป็นนนนส ทีนี้จะทำยังไงดี
