"EY, EY!" Roept iemand. Maar ik herken zijn stem niet.
Ik draai me om. Het is die knappe jongen.😍😍😍😍😍
"Bro! Rustig aan hé!" Roept hij.
Brede man 2: Oh sorry man.
en gaat weer zitten.
Adil doet zijn arm om me heen en we lopen naar onze fietsen. In stilte stappen we op onze fiets en beginnen we te fietsen.
Adil: Hey sorry voor hun.
Ada: Ken jij hun?
Adil: Uhh.
en krabt zijn nek.
Adil: Nee maar meeste mensen mij wel..
hij lacht en je ziet zijn kuiltjes. Oeff😍😍😍😍
Ada: Jou?
En ik trek mijn wenkbrauw omhoog.
Adil: Nou.. m'n vader.
Ada: Oh daardoor kennen ze jou.
Zeg ik. Hij knikt awkward en we blijven stil totdat we op school zijn.
