Why me?

Deel 2

Ik zat op mijn bed terwijl Octavia mijn haar aan het doen was en Raven makeup op mijn gezicht bracht. Ik was erg zenuwachtig omdat ik nooit uitga. "Iedereen klaar?" vroeg Raven toen ze mijn tweede oog met mascara deed. Ik liet een zucht horen. "Clarke, we beloven je dat je dit een leuk feest zal worden. We zullen er voor zorgen." zei Octavia die mijn schouders vastpakte en er een kneepje in gaf. "Kom op." zei Raven tegen ons toen ze de deur al openhield. 

Toen we op het feestje aankwamen gingen we direct al een drankje halen. Raven maakte iets voor me. Toen ze het me aangaf nam ik een klein slokje en smaakte ik direct al de alcohol. "Er zit hier alcohol in." 

"Ja natuurlijk, we zijn op een feestje." zei Raven terwijl ze me al meesleurde naar de dansvloer. Na een halfuur ongemakkelijk te staan dansen met mijn vriendinnen ging ik mijn drankje gaan bijvullen. Toen ik terugkwam was iedereen al in een cirkel gaan zitten. Octavia sleurde me snel mee in de cirkel. "We gaan een spel spelen." fluisterde ze

"Welk?"

"Wanneer je draait aan de fles moet je met de persoon waar de fles naar richt, 7 minuten in de kast gaan." 

"Om wat te doen?"

Octavia draaide met haar ogen. "Dat weet je nu zelf ook wel." zei ze en ze richtte zich op het spel. Een gast begon te spreken voor iedereen. "Wie begint er?" toen hij geen antwoord kreeg keek hij naar Thomas. Ik had hem nog niet opgemerkt op het feestje en al zeker niet in de cirkel. Hij lachte toen hij wist waarom de jongen naar hem keek.  "Oke ik zal beginnen." zei hij en hij draaide aan de fles. Elk meisje in de kring zat te hopen dat de fles op hun ging belanden. Dat zag je aan hun blikken. Ik was te veel op de andere meisjes hun blikken aan het letten dat ik niet doorhad dat de fles naar mij aan het richtten was. Ik had het pas door toen ik Octavia haar blik voelde prikken en daarna iedereen hun blikken. Alle jaloerse blikken van de andere meisjes. Toen keek ik op naar Thomas die ook naar me aan het kijken was. Ik keek recht in zijn lichtblauwe ogen. Het maakte me zenuwachtig. Hij ging rechtstaan en liep naar de kast. Zonder zich om te draaien zei hij: "Kom je nog?" Hij moest het me geen twee keer vertellen en ik volgde hem in de kast. Het was er redelijk donker maar we konden elkaar beiden nog zien. Ik had me nog nooit zo zenuwachtig gevoeld en het hielp niet toen hij een stap dichter zette. "Je weet toch dat we maar 7 minuten hebben he?" zei hij en hij drukte zijn lippen op de mijne. Ik zag het niet aankomen waardoor ik even achteruitdeinsde maar doordat hij een hand op mijn rug had gelegd kon ik niet ver weg gaan. Alles ging vanzelf en ik kuste hem terug. Zijn lippen smaakten op de een of andere manier naar zoete aardbeien. Ik hield van de smaak dus voor ik het wist ging ik met mijn tong langs zijn lippen. Dat vond hij blijkbaar leuk want hij liet een kreun horen. Hij nam mijn hoofd in zijn handen en drong met zijn tong naar binnen. Onze tongen schuurden tegen elkaar en had nog nooit zoiets gevoeld. Hij trok zich even terug en ik keek hem aan. Zijn ogen waren dicht en hij ademde snel. "Fuck" fluisterde hij. Ik moest grijnzen en hij opende zijn ogen en zag dat. Iets in zijn blik veranderde en hij duwde me tegen de muur. Toen ik met mijn rug tegen de muur stond, ontsnapte er een kreun uit mijn mond. Ik had niet veel tijd om op adem te komen of hij begon me terug te zoenen. Eerst op de lippen maar daarna begon hij mijn nek te kussen. Ik kon het niet meer uithouden en mijn ademhaling werd dieper. Het zuigen op mijn nek zorgde ervoor dat ik vocht produceerde onderaan. Ik voelde dat mijn ondergoed nat werd. Dit mocht ik niet te ver laten komen dus nam ik zijn haar in mijn handen en trok ik hem naar achteren waardoor zijn lichaam het mijne niet meer aanraakte. Hij keek me met honger aan en ik drukte mijn lippen terug op de zijne. Terug schuurden onze tongen tegen elkaar en masseerde hij mijn heupen. Hij trok zich na een tijdje terug weg. "Ik weet dat onze tijd nog niet op is maar als we zo verder gaan blijven doen ben ik bang dat ik mijn stijve niet meer ga kunnen verbergen." zei hij en hij was nog steeds snel aan het ademen. Ik keek hem aan met een beschaamde blik. Hij ging gaan zitten op de grond en gebaarde dat ik naast hem moest komen zitten. Ik deed wat hij zei en leunde met mijn hoofd tegen de muur, nog steeds niet beseffend wat er juist gebeurd was. Opeens stak hij zijn hand naar me uit. "Ik ben Thomas." zei hij en ik moest lachen. Ik schudde zijn hand. "Clarke." Hij glimlachte naar me. "Wel Clarke, je hebt een speciale gave moet ik zeggen. Er zijn niet veel meisjes die me zo kunnen verassen met hun kussen." Ik keek hem aan en kon het niet geloven. Hij vond dat ik een goede kusser was? Hij was mijn eerste kus. "Dankje denk ik." zei ik. "Hoe bedoel je denk je?"

"Ik weet gewoon niet hoe ik op zoiets moet reageren."

"Hebben ze je dan nog nooit verteld dat je een goede kusser bent?"

Ik voelde mijn wangen nog roder worden dan ervoor. "Dit was de eerste keer dat ik gekust heb." Voor een hele lange tijd zei hij niks. Ik zag aan zijn blik dat hij geschokt was. "Wel, het was me een eer." zei hij nadat ze op de deur hadden geklopt om te zeggen dat de 7 minuten om waren.