Unforgivable Love

Chapter 8

So guys eto na ung point of view ni Skie.

-------------------------------------------------------------

Skie POV

Matagal na rin nung iniwan ako ng taong pinakamamahal ko.

Hell that was i feel right now, para akong sinusunog at natutunaw ng paonti onti.

I hate her for breaking my heart, i hate her for leaving for that fucking guy.

Hindi nya alam kung gaano ako nasasaktan ngayon. Fuck this life.

*FLASHBACK*

"Babe plssss dont leave me"pagsusumamo ko sa kanya.

"Skie im sorry kaylangan kong gawin to para sa kapakanan natin"she in tears, i dont know kung sincer ba talaga ang mga luhang pumapatak sa mga mata nya.

Sana lahat ng nangyayari noon ay isang panaginip lamang.

"Babe plsss wag ganto, plssss babe nakikiusap ako sayo" i wailed loudly.

"Ang ginagawa kong ito ay para satin rin, plssss skie sana naman maintindihan mo ako kung bakit ko ginagawa to.

"Paano ko maiintindihan kung aalis ka para lang gagong lalaking yun?"

"Plssss skie wag na nating pahabain pa ating usapan masasaktan lang tayong pareho."

I still crying in front of her that time. Iniisip kung bakit nya kaylangan gawin yon?

"Babe"

Lumuhod nako sa harap nya, gagawin ko na ang lahat ng makakaya ko, wag lang nya akong iwan.

"Anong ginagawa  mo skie tumayo ka nga dyan"

"No, hindi ako tatayo dito hanggat hindi mo binabawi sa akin na aalis ka"

"Skie plsss wag mo nang saktan ang sarili  mo kahit anong gawin natin ay hindi na magbabago ang lahat, kaya pakiusap wag mo nang gawing komplikado ang lahat dahil hindi na maibabalik ang lahat sa dati"

Pilit nya akong pinapatayo pero mahigpit ang pagkakayakap ko sa kanya.

Ayokong umalis sya sa piling ko kung kaylangang sundan ko sya hanggang sa impyerno ay gagawin ko dahil...

Mahal ko siya..

Lumuhod narin sya sa harap ko at hinawakan ang aking pisngi.

"Skie kalimutan mo na ako im not diserve you mabait ka, marunong umintindi, mapagmahal at higit sa lahat pinapahalagahan ang pag-aari mo, may makikita kapang mas deserving sakin kaya wag mong ituun lang sakin ang atensyon mo hayaan mong tumibok muli sa iba ang puso mo, ang swerte ko nga dahil minahal ako ng isang Skyler Johnsson Santos"

Tumayo na sya sa pagkakaluhod, and guest what eto parin ako nakaluhod umiiyak at sawing sawi ang nararamdaman.

"Mamayang madaling araw na ang flight ko papuntang Los Angeles kaya sana please hayaan mong tumibok sa iba ang puso mo"

Pinunasan nya ang kanyang luha at tumalikod na para makaalis.

At sa huling pagkakataon ay sumigaw ako.

"Pag humarap ka sakin Kristal Sanchez ay mahal mo parin ako at hindi mo ako iiwan"

Napahinto sya sa paghakbang nya na sya namang ikinatuwa dahil alam kong haharap sua sakin.

Ngunit nabigo ako dahil imbis na humarap sakin ay pinag patuloy nya ang kanyang paglalakad at tuluyan nang umalis.

And right that i went bersek.

You will regret that you leave me

*END OF FLASHBACK*

Ilang beses ko na rin syang tinawagan pero hindi nya man sinasagot ang aking tawag sa kanya.

At ilan beses rin akong umiyak dahil sa pag reject nya ng tawag.

Ilang buwan pa ang nakalipas ay naghihintay parin akong tumawag sya skin o mag text lamang dahil umaasa parin akong magbabago ang isip nya sa pag sama sa Isaac na yon.

Lumipas pa ang maraming buwan ay nag simula na ang pasukan.

Dito ko nakilala si Odette Zayne Morales nakilala ko sya nung makabanggaan ko sya mall.

Nagmamadali kasi ako that time dahil nabalitaan kong bumalik sa pinas si kristal pero guest what lahat ng yon amg isa lamang prank.

When i knew that shit is all a prank is i drown myself in drinking alcohol.

Anyway balik tayo kay Odette, wala lang ang lakas kasi ng asset ng bangs nya.

Kaya nang malaman kong kaklase ko sya ay lumawak ang ngiti ko.

Wala lang feel ko kasi ang sarap nyang maging kakalase.

Nasa pagpapakila sya ng dumating ako sa classroom namin, nalate kasi ako dahil sa traffic because first day of school nga syempre maraming student ang papasok ngayon.

Nang matanong nako ng prof namin ay humanap na ako ng bakanteng upuan at sa sinuswerta nga naman bakante ang katabing upuan ni odette.

Medyo napatitig pa sya sakin bago ako umupo, siguro hindi ako nakikilala nito, well i guest makikilala nya rin ako after kong  magpakilala sa harap.

After nyang mangumpisal sa harap namin ay ako na ang next na magpapakilala.

And after kong magpakilala at nakita kong nanlaki ang kanyang mga mata at napailing na siya namang ikinangisi ko ng malawak well i guest she know me now.

Itutuloy.........