"Plannen maken je gestoord. Omdat ze je leven vanaf de dag dat je ze smeed altijd ik je hoofd blijven en nooit meer gaan.
Elke keer dat hij pijn deed verschool ik mijn naaktheid achter een rode deken. Terwijl ik een web van rode draden in mijn hoofd weefde.
Ik loog tegen hem dat ik beter werd. Ik fluisterde in zijn oor dat ik mooi wilde zijn voor hem. Hij glimlachte en gaf me dan een knuffel. Hij gaf me bescherming tegen hem zelf.
Heel even leek alles goed te gaan. Ik zou winnen en voor altijd van hem verlost zijn. Wat was het stom om daarin te geloven.
Ik dacht dat je vlinder en spin tegelijk kon zijn."
JE LEEST
15 vlinders in een kamer vol stof
KurzgeschichtenNamen zijn als vlinders Vertel me wie je bent vlieg niet weg met de wind vleugelloos en onbekend ©Alle rechten voorbehouden