Karşı Komşum Tam Bir Ukala

Karşı Komşum Bir Ukala 1.Bölüm

Güzel bir rüyanın icine eden bir alarm sesi ile uyandim elimin tekini yorganin icinden cikarip masanin uzerindeki saati elimle yokladim ve erteledim üzerimdeki yorganı tekrar kafama kadar örttükten sonra uyumaya devam ettim 5-6 dakika sonra gene uykumu bölen aptal saati tekrar erteledim ve uyumaya devam ettim 3. Kezde uykumu bolen saati alip yere fırlattım ve mırıldanmaya basladim bu seferde aşağıdan gelen bir ses kalan uykumu dağıtmaya yetmişti aşağıdan gelen ses annemin sesi idi

- Okula geç kaldın !!!

Saate tekrar bakıp saatin 07:10 oldugunu görünce hemen ayaklandim ve giyinmeye başladım aşağıya indigimde kahvaltı çoktan hazırdı 2-3 parça birşey atıştırıp çantamı alıp tam çıkıcakken annemin arkadan gelen öksürme sesiyle geriledim

-birşey unutmadın mı küçük hanım ?!

Hemen mutfağa geri döndüm ve yanağına sulu bir öpücük kondurup evden cıktım

Okula doğru koşmaya başladım sanırım epey geç kalmıştım cünkü etrafta kimse görünmüyordu ve koşmaya devam ettim sınıfın kapısının önüne geldiğimde hocanın daha içeri girmediğini görünce biraz olsun rahatladım

Zaman bugün cok çabuk geçmişti daha 2 3 ders var diye yakınırken zilin çalmasıyla sınıfın çantalarını alıp çıkması bir oldu affallamıştım ama hiç bozuntuya vermeden bende çantamı alıp çıktım..

-

10-15 dakika sonra eve yaklaşmıştım ama garip görünen birsey vardı biraz daha ilerledikten sonra  evimizin yanindaki evin önünde duran nakliye aracını gördüm 3-4 kişi de eşya taşıyorlardı aralarından biri dikkatimi çekti dikkatimi çeken kişi yaklaşık 1.90 boylarında yapılı tahminimce 18-19 yaşlarındaydı biraz fazla bakmış olmalıyım ki bana dönmüş sinirli bir sekilde bakıyordu farketmemle iceriye girmem bir oldu. Evde kimse yoktu sadece uyuz köpegimiz max vardı oldum olası bu Köpekle asla anlasamazdım dediklerimin hep tersini yapar beni deli ederdi mutfağa gidip buz dolabını açıp atıştırıcak birseyler aradım ama bulamadim abur cubur dolabina yöneldim ama ordada birsey kalmamıştı anahtarları alıp evden cıktım

Az önceki çocuk bu seferde evin merdivenlerine oturmuş telefonuyla ilgileniyordu yine o sinirli bakışlarına maruz kalmadan markete doğru ilerledim beni bugün mutlu eden tek şeyse marketin cok uzakta olmamasıydı birseyler alip eve gidiyordum ki marketin kapisinda karşı karşıya geldik umursamadan iceriye girdi bende yoluma devam ettim

-

Eve girer girmez odama cıktım çekmecemdeki cd lerden film bakmaya başladım ama hepsini izlemiştim aşağıya inip televizyondan birseyler bakmaya basladim ama televizyondada birsey yoktu iyice sinirlerim bozulmustu tekrar odama ciktim odanin cok havasız olduğunu farkedip pencereyi açtım aşağıdan sesler geliyordu tahminen biri telefonla konusuyordu odam üst katta oldugundan aşağıda konusan kişi görünmüyordu yaklasık 5 dakika dinledikten sonra iceri girdim neden dinlediğime hala anlam veremiyordum dikkatimi çeken şey

-paranı yakın zamanda bulup sana getiricem

Cümlesiydi galiba