2.BÖLÜM-GERİ KALAN HAYATIMIN İLK GÜNÜ

163 10 0
                                    

Gene ben! Umuyorum beğeniyorsunuzdur. Tabi daha başlangıç olduğu için her şeyi yerine oturtmak zaman alıyor. Henüz çok az kişiyiz umuyorum bu sayı artar. Daha fazla bekletmiyim bari sizleri. Bir öncekinden daha keyiflli bir bölüm sizlerle. Keyifli okumalar...

"Ay Zeynep bak annecim ne güzel burası! Bak her yer yemyeşil. Denize nazır. Harika bir işin de var senin. Her şey çok güzel oluak annem. Bak her şeyi unutucaz ve yepyeni eskisinden daha güzel, daha rahat bir hayatımız olucak" annem o kadar sevdi ki buradaki evi adeta aşık oldu. Deli olucam ben. Valla. Yani kıyamıyorum falan ama buna resmen adam kaçırmak derler.

"Hımm Hıımm... Evet annecim."

"Sen hala bana tavır mı takınıyorsun?" valla geldim, sabrettim ama yapmasam hatrım kalırdı.

"Yoo.. Biraz yoruldum ondan öyle gelmiştir."

" Tamam kuzum. Eşyaları boşaltalım dinleniriz annem. Hadi bir elin nesi var iki elin sesi var."

"Anne. Ben bi hava alsam" noluyo bana yaa? Noldum ben böyle? İstemsizce tuhaflaştım resmen. En azından şu üç sokaklı sahil kasabası kıvmınaki değişik ama keyifli mekanı keşfediyim. Nasıl olsa artık hayatım burada geçicek bunan sonra.

"Zeynep iyi misin annem?"

"Evet anne ben biraz keşif yapıyım"

"Tamam kuzum akşam yemeğinde burda ol yanlız."

^^KEREM^^

"Ayo babacım napıyoysun?" güzel kızım. Prenesim. Bitanem. Nasıl da özlemişim sesini. Defnem. İki koca yıl. Belki 2 yıl çok şeyi değiştirmio ama benim kızım büyüdü. Denizimin elimde tek bir fotoğrafıvar yalnızca. Hiç göremedim. Sesini duyamadım. 9 ayı saymazsak tabii. Kim bilir ne kadar güzelleşmiştir o da kardeşi gibi.

"Babam. Kuzum. Prensesim.. Nasılsın annenin yanında bitanem?"

"Kötüyüm baba! Bu anne senin ne kaday iyi biyi oydunu bilmioy! Bana kötü Denize iyi davyaniyo! Ben sana kacmiyim (kaçmışım) gibi davramıyoy. Bende itide biy suc ayıyo!" Bu kadın gerçekten fazla ama! Amacı ne bunun. Kızlarımı o kadına emanet ediyorum istemeyerek benim güzel kızımı üzüyor! Eh be ben bu görülmeyi yaptım ya ne tatili? İlk uçakla Amerika!

" Ah be prensesim. Kuzum bak sakin ol. Ben gelicem tamam mı bitanem?" Ben cadı kadının elinden alıcam sizi demeyi bilirdim de hadi anneleri kızlarımızı etkilemeyelim. Gerçi hanımefendi kimbilir nasıl dolduruşa getiriyodur şimdi benim hakkımda..

" Bu sefey itimizi de ay baba. Teniz(deniz) de oysun bizle" kuzum yaa. Tabii ki olucak. Kardeşsiniz siz bitanem. Tadını çıkarın.

"Tabii ki aşkım. Onsuz olmaz ki! Siz kardeşsiniz."
"Evet bapa. Pen tapatıyoyum. Anne geyiyo. Teni teyitoyum" ben de seni tepiyorum. Aman seviyorum. Hatlar karıştı.

" Ben de seni seviyorum bitanem. Fırsatın olursa Deniz i de ver bigün. Sizi seviyorum öptüm koskocaman"

"Tey o istemiyoy. Ama bi soyıyım. Kapatdım!"

Bu ne demek yaa? Ne demek istemiyor? Eh beeee... Eh beee... Anneleri olucak o o**spu dolduruyodur kesin benim prensesimi.
Ufuğu aradım.

"Alo Ufuk. Bana Kaş'taki en iyi okulu buluyosun. Defne ve Deniz Sayer olarak kayıt yaptırıyosun. Soru sorma. Ve evi de ayarlıyosun. Bi de uzun süre dönmicez ona göre"
Kapattım. Neydi bu? Bi dakika. Bizimkiler daha 3 yaşına girmedi! E nasıl olcak? Ufuk heralde onu sorcaktı. Tüh. Amaan. Bi kayıtları olsun da ben hallederim.
Tekrar aradım.
"Ufuk yarına Amerika gündüz olucak şekilde ilk uçak. Sen ben Can.Yine soru sorma. Akşama anlatıcam. Sen uçak ayarla! Bizim uçak oluyosa tercihim o. Kızlarla dönücez çünkü!"
Yine soruyorum neydi bu? Herhalde bir Kerem Sayer söz konusu kızları olduğunda her şeyi yapabilir!
Can'ı aradım.

"Alo Can. Yarın birlikte Amerika'ya gidiyoruz kızları alıcaz. Ordan da Kaş'a. Ben uzun bi süre oradayım. Seni bilmiyorum."

"Anlamadım abi ne?" Gerizekalı. Sormuyorum bile.

"Can anlamıcak ne var bunda acaba? Valizini hazırla ben tutmıyım seni."
Kapattım. Uğraşmıyorum.

^^ZEYNEP^^
Kafenin birine oturdum. Masam deniz kenarında. Ne kadar güzel. Bayılıyorum denize. İzlemeyi de girmeyi de.
Eve gittim. Yemek yedik, sohbet ettik. Ve her şeyin önceden hazır olmuş olmasının verdiği rahatlıkla yarınki(sanki ilk günden çok gerekliymiş gibi) ilk iş günüme hazırlığımı yapıyorum. Şimdi yarın aynen şöyle.. "Merhabaa çocuklaaarrr... Ben yeni öğretmeniniiiizz... Sizinle çoookk eğleniceeezz.. Boyamalar yapıp şarkılar söyliycezzz..."(biraz yayarak ve sesinizi incelterek okuyun) yani çocuklar tatlıdır ama uzaktan. Hele en küçük sınıflar.. Eski okulumda oğlen tenefüsünden basket oynayarak gelen ve ergen ter kokularını bütün sınıfa yayan öğrencilerden iyidir sanırım. Beterin beteri var gerçi. Gerçekten de öyle! Yarın ilk defa buradaki okulumda çalışmaya başlayacağım.. Hadi bakalım!

Hayat ArkadaşımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin