ÇILGIN EMRE

42 5 5
                                    

Şermin teyze ocağı kapatmıştı. Masadan Çeto'nun tabağını almış tezgahın üzerine koydu. Bende kahvaltı masasına oturdum.

"Verdin mi kızım tornavidayı?"

"Evet verdim."

Dedim hızla çünkü daha olayların şokundaydım. Şermin teyze çayımı uzattı ve kendiside karşıma oturdu. Şimdi merak ettiklerimin tam zamanı. 
Boğazımı temizledim.

"Karşı villaya birilerinin taşınmasına şaşırdım."

"Aslında bende şaşırdım ama iyi oldu boş durmasından iyidir kızım."

Kafamla onaylayarak

"Aynen, Gonca kim?"

Şermin teyze bana baktı, hafif gülümsedi

"Eşi o, hatta çok tatlı bir bebekleride var."

Neee !! Evli miydi, hatta bebeği var..
'Utanmaz yaaa!! Bide sana yürüyo..'
Haklısın iç ses

***
"Noldu kızım daldın gittin."

Şermin teyzenin sesine kulak verdim hafif gülümsedim. Ayağa kalktım.

"Dalmışım iste bugün çok yoğunum Şermin Sultan, ben kaçar.."

Dedim ve hızla odama çıktım. Bu adam neydi, sapık  kesin sapıktıı!!!Madem evliydi neden bana öyle demişti.?

Dolabımın kapağını açtım. Hava soğuktu.

 (SELIN'IN KIYAFETLERİ)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(SELIN'IN KIYAFETLERİ)

Siyah yırtık pantolonumu, siyah botumu ve açık kahverengi kazağımı giydim ve aşağı indim. Çantam ve deri çeketim aşağıdaydı. Saçlarımında maşayla hafif dalgalanırdım. Gözlerim zaten renkliydi sadece göz kalemi çekerek maviyi keskinleştirdim, dudaklarımada parlatıcı sürdüm.

Aşağı  indim Şermin teyzeyle vedalaşıp çıktım.

Hava biraz soğuktu. Rüzgâr ılık ılık yüzüme vuruyordu ama fazla dışarıda durmamalıydım bu hava hasta ederdi insanı.

Arabama bindim.  Kemerimi taktım. Annemle babamın doğum günü hediyesiydi. Audi a4 beyaz renkli bir arabaydı. Belki ilerde mesleğime başlarsam kendi paramla alırdım yenisini. Gaza bastım.

Savaş'ın villasının önüne geldim,  baktım ama hemen kafamı cevirdim hâlâ daha olayın şoku üzerimdeydi.

Staja gitmek istemiyordum açıkçası ama evdede canım sıkılmıştı. 2 buçuk yıl gibi bir sürem vardı sonrasında bende doktor olup hayat kurtaracağım. Küçüklükten beri hayalim Çeto'yla küçükken hep doktorculuk oynardık.

Bu düşüncelerden kurtuldum ve yola odaklandım. Köşeyi döndüm dönmemle birlikte frene basmam bir oldu.!! Kalbim hızlanmıştı, ben burda hayat kurtaracaktım kendimi geleceğin doktoru diye hayal ediyorum ama az kalsın çarpıyordum.

'İn artık aşağı gitte bak bişey var mı?'

İç ses haklıydı. Kemerimi çözdüm ve aşağı indim. Benim boylarımda bir kız , korktuğu belliydi ağzımı açtım kıza bişey diyecekken arkadaki kişiyi görmemle şaşkına döndüm!!!

Buu buuuu Çılgın Emre'ydiiiii..

EFSUNKÂRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin