EFSUNKÂR

Bakıcı

Tabiki de gelen Emre'ydi. Yine pis pis sırıtmıştı Açelya ve bende arkama yaslandım.

"Al knk" deyip kontağı uzattı.

"Arabadamıymış aşkımmm."

"Aynen hayatım" diyerek gülümsedi Emre

"Selin'de şimdi kalkıyordu aşkım işi varmışta "dedi ve Emre' nin koluna girdi.

Duyduğum şeyle şaşırmıştım Emre'nin koluna girerekte aklınca bana göz dağı veriyordu. Gözlerimi kıstım.

"Aynn kankacım gidiyorum işim çıktı ama yine bol bol görüşürüz her zamn ki yerde" deyip göz kırptım. Açelya'ya bakmadım bile.

Arkamı dönmemle yüz ifadem değişti. Anlamıyordum bu kız benim annemle ilgili ne bilebilirdi? Ve beni tehdit etmişti ama bu iş burda bitmedi Açelya'yı tek yakalamam gerekiyordu.

Arabama bindim ve staj için hastaneye doğru sürdüm arabayı.
'Keşke ezseydin , frene basmasaydın!'
İç ses haklıydı.

"Haklısın iç ses ama bu kız kim ve nasıl beni bu duruma düşürebilir?"

'Bilmiyorum ama bence ilk önce annenle konuş '

"Annemde evde değilki bir kaç gün yok."

Derin bir off! Çekerek arabamı park ettim. Çantamı sırtıma, telefonumuda elime aldım ve giriş yaptım.

"Selinnn!"

Bu Pınar'dı. Çok iyi bir kızdı sadece biraz fazla konuşurdu.

"Nasılsın Pınarcım." Dedim hafif gülümseyerek.

"İyiyim canım bugün bir kız çocuğu var Esila, 3 yaşında onunla ilgilenmemiz gerekiyormuş."

"Tamam ilgilenelim ama stajyeriz diye de çocuk bakıcılığı yapmamız saçma."

Bu dediğime şaşırmıştı ama bende Açelya'nın dediklerinden sonra kendimde değildim.

"Bilmiyorumki işte."

Kafamla onayladım bende. Pınar yanımdan ayrıldı bende telefonuma baktım. Emre'den mesaj vardı.

"Kankam müsait olursan akşam 9 gibi buluşalım "

Üfff o kız gelmez inşallah!!!

"Tamam olur"

"Merak etme Açelya olmayacak " yazdı göz kırpan emojide atarak.
İşte buna sevinmiştim.

"Süperrrrrrr" yazdım sevimlimize ona belli ederek sonra gülücük attık.

Emre'yi gerçekten seviyorum. İlkokuldan beri o benim bende onun herşeyini bilirim. Birlikte yaptığımız çok çılgınlıklar var. O benden daha çılgın olduğu için Çılgın Emre derim.
Tabii birde Beste'miz var ama bazı olaylardan dolayı erken evlendi ve 2 yaşında da oğlu var. Kocası Engin'in işlerinden dolayı Amerika'da yaşıyorlar.

Beste ile lisede tanıştık. Çok iyi anlaşıyor, eğleniyorduk. Etraftakiler bu üçlüyü arkadaş olarak biliyordu ama Beste ve Emre birbirlerinden hoşlanıyordu aslında   ama iste ikiside tam olarak ifade edemiyordu.

***
Evett merak etmiyordum bu Esila denen kızı ama yinede masum biriydi bugün sabırlı olacaktım.

Pınar 'la tekrar buluştuk. 222. Odanın önünde durduk. Pınar kapıyı çaldı ve girdik. İçerdekini görmemle şaşırmam bir oldu.

Profesör burda olduğuna göre ya gerçekten bu kızın durumu ciddiydi ya da önemli birinin kızıydı.

Profesör kolay kolay hiç bir hastanın odasına gelip muayene etmezdi.

Kız çocuğuna baktım. O kadar masum uyorduki sarı kıvırcık saçları, beyaz teni, ve o küçücük elleri nasıl dayanacaktı bu kadar şeye.

Hocamız bize baktı.

"Bugün Esila'yla ilgileneceksiniz , çok iyi bakın az sonra uyanacak ve hep güler yüzlü olun bugün sadece  Esila unutmayın."dedi gözleri Pınar ve benim üzerimde gelgit yaparak.

Kafamızla onayladık. Üzülmüştüm bu kız için daha cok küçüktü hastalığını bile bilmiyordum ama şuan soramazdım zaten öğrenirdim.

Kafamı yan tarafa cevirdim ama çevirmemle bir çift gözle kesişmem bir oldu.

"Kızıma çok iyi bakın, eğer-"

dedi ve cümlesi yarım kaldı. Çünkü sonunda tehdit cümlesi vardı ve bugün Açelya olayından sonra bir tehdit daha kaldırmam.

"Eğer ne tehdit mi edeceksiniz "
dedim.

Tüm gözler üzerimdeydi. Hayy dilimiii!!! Lanet olsun ne diyorum ben yaa!!

'Boku yedin'

"Çok sağol iç ses yaa!!"

Adam ayağa kalktı 1.85 boylarındaydı.
Beni baştan aşağı süzdü.
Hafif piçimsi bir gülüş attı. Kalbim hızlanmaya başladı. Geriye doğru adım attım ve yutkundum. Herkes bize bakıyordu etrafta çıt çıkmıyordu.

Bir şey söylemek için ağzını açtığı andaaa..